Κέρδος οι τρεις βαθμοί. Το πιο σημαντικό. Ο ΠΑΟΚ νικώντας και στη Λιβαδειά, έκανε ακόμη ένα βήμα προς την κατάκτηση του τίτλου. Δεν ήταν, όμως, το μοναδικό. Κέρδος ήταν και η απόδειξη ότι όντως οι παίκτες του αισθάνθηκαν ντροπή για την απαράδεκτη εμφάνισή τους στον αγώνα με την ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ. Επαιξαν σαν ΠΑΟΚ, «κλείδωσαν» σχετικά εύκολα τη νίκη και ανησύχησαν τους εαυτούς τους και τον κόσμο τους μόνο προς το τέλος, όταν δέχτηκαν τη μείωση του σκορ.
Απλά και σοβαρά έπαιξε ο ΠΑΟΚ και, εδώ που τα λέμε, δεν χρειαζόταν κάτι περισσότερο για να κερδίσει έναν αδύναμο αγωνιστικά αντίπαλο. Μοναδικό ψεγάδι το γεγονός ότι «χαλάρωσε» μετά το 0-2, αλλά το να φορτσάρεις για να κάνεις σαρωτική νίκη δεν έχει και κανένα ιδιαίτερο νόημα, όταν είναι απαραίτητο να εξοικονομείς δυνάμεις για τη συνέχεια.
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα με οδηγό έναν εξαιρετικό Μπίσεσβαρ και βασικούς συμπαραστάτες τους Πρίγιοβιτς, Ζαμπά και Ουάρντα, έπαιξε αρκετά καλό ποδόσφαιρο, δημιούργησε πολλές ευκαιρίες, ήταν αποτελεσματική και απειλήθηκε ελάχιστες φορές. Εκανε μια επαγγελματική νίκη, ικανοποίησε σχετικά με την απόδοσή της και περιμένει το επόμενο ματς, με τον ΠΑΣ Γιάννινα, για να κάνει ένα ακόμη βήμα προς την κατάκτηση του Πρωταθλήματος.
Η χαρά της νίκης μετριάζεται, φυσικά, από το πλήγμα του τραυματισμού του Βέρνμπλουμ. Τέσσερις μήνες νοκ άουτ, είπαν οι γιατροί, επομένως ζήτημα είναι αν θα ξαναδούμε τον Σουηδό μέσο στα γήπεδα μέχρι τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Ατυχία μεγάλη, που υποχρεώνει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ να κινηθούν τάχιστα για την απόκτηση ενός πολύ καλού αμυντικού χαφ. Κι αυτή, βέβαια, δεν είναι η μοναδική μεταγραφή που πρέπει να κάνουν.
Πέρα από τη νίκη, η πιο ευχάριστη είδηση για τον ΠΑΟΚ ήταν, φυσικά, η απόδοση του Μπίσεσβαρ. Αυτή τη φορά ήταν ένας αληθινός ηγέτης. Ηταν ο παίκτης που οργάνωσε τις περισσότερες επιθέσεις και, ταυτόχρονα, εκείνος που απείλησε περισσότερο την αντίπαλη εστία. Στάθηκε άτυχος με το σουτ στο δοκάρι αλλά «εκδικήθηκε» με το γκολ που πέτυχε σιγουρεύοντας, ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό, το τρίποντο για τον ΠΑΟΚ. Φάνηκε για μία ακόμη φορά ότι μπορεί να προσφέρει περισσότερα σαν «10άρι» και όχι σαν αριστερός εξτρέμ.
Εχω την αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να υπολογίζει πλέον ως ανταγωνιστή στη μάχη για τον τίτλο μόνο τον Ολυμπιακό. Αυτός είναι η καλύτερη ομάδα από τους υπόλοιπους, αυτός βρίσκεται πιο κοντά στον ΠΑΟΚ, αυτός παραμένει ισχυρότερος και εκτός αγωνιστικών χώρων. Αυτός, λοιπόν, είναι ο μόνος που δείχνει ικανός να ακολουθήσει τον ΠΑΟΚ, ο οποίος ΠΑΟΚ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναδείξει ως ανταγωνιστή και τον… κακό εαυτό του.
Διότι, όταν υπάρχει μια διαφορά οκτώ βαθμών, το πρώτο ζητούμενο δεν είναι αν αντέξει η ομάδα που ακολουθεί, αλλά αν η ομάδα που προπορεύεται συνεχίσει τη νικηφόρα πορεία της. Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να πάρει… τέσσερις ή πέντε βαθμούς από καμία νίκη για να πλησιάσει ή να ξεπεράσει τον ΠΑΟΚ. Αν, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ δεν χάσει βαθμούς σε αγώνες, που, λόγω ανωτερότητάς του, επιβάλλεται να κερδίσει, δεν θα επιτρέψει ποτέ στον Ολυμπιακό να τον απειλήσει. Και, βέβαια, να μην ξεχνάμε ότι ο μεταξύ τους αγώνας στον δεύτερο γύρο θα γίνει στην Τούμπα. Σ’ εκείνο το ντέρμπι πρέπει να «κλειδώσει» ο ΠΑΟΚ τον τίτλο του πρωταθλητή.