«Οι εκλογές για την ανάδειξη νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα, έχουν δρομολογηθεί. Ακόμη κι αν δεν γίνουν τον Οκτώβριο, που είναι, πλέον, το πιθανότερο σενάριο, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα γίνουν πριν τον Ιούλιο του 2023 και απολύτως βέβαιο ότι η χώρα κινείται ήδη σε προεκλογικούς ρυθμούς», έγραφα σε άρθρο μου πριν από τρεις περίπου εβδομάδες.
Όσα μεσολάβησαν αυτές τις τρεις εβδομάδες, με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και τον αποφασιστικό τρόπο με τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέκλεισε το ενδεχόμενο της προσφυγής στην κάλπη στις αρχές του φθινοπώρου, δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα.
Στην πραγματικότητα δεν άλλαξε τίποτε άλλο εκτός από την πιθανή ημερομηνία διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών. Όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις και έχει εικόνα του τρόπου με τον οποίο γίνεται η δημόσια συζήτηση, αντιλαμβάνεται ότι η καθημερινότητα για το πολιτικό προσωπικό (αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, βουλευτές, πολιτευτές) είναι ακριβώς η ίδια που ήταν και πριν ο πρωθυπουργός βάλει τέλος στην φημολογία για εκλογές τον Οκτώβριο.
Η θεματολογία στα τηλεοπτικά παράθυρα είναι σταθερά επικεντρωμένη στις εκλογές, το περιεχόμενο της αντιπαράθεσης καθαρά προεκλογικού χαρακτήρα, η ατζέντα δεν γυρίζει πουθενά αλλού, είναι σταθερά προσανατολισμένη εκεί.
Υπ' αυτές τις συνθήκες, που ήταν βέβαιο ότι δεν θα άλλαζαν επειδή ο πρωθυπουργός αποφάσισε να βάλει τέλος στην κουβέντα για εκλογές τον Οκτώβριο, θα συνεχίσει να πορεύεται η χώρα.
Είμαστε σε προεκλογική περίοδο κι έτσι θα πάμε όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές. Γι' αυτό και δεν πρέπει να αργήσει, πια, η μέρα που θα γίνουν οι εκλογές. Δεν έχει κανένα νόημα, πλέον, να επιμένει ο πρωθυπουργός για να εξαντλήσει την τετραετία, ή, τέλος πάντων, να συμπληρώσει, τουλάχιστον, 3,5 χρόνια πριν οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Αν το επιχειρήσει αυτό προκειμένου να του πιστωθεί ότι είναι συνεπής σε όσα λέει, το κέρδος θα είναι ελάχιστο μπροστά στη ζημία που θα υπάρξει για τη χώρα λόγω μιας μακράς προεκλογικής περιόδου.
Το ζήτημα στην Ελλάδα -φαντάζομαι το ίδιο ισχύει κι αλλού- είναι να μην δοθεί το δικαίωμα για να θεωρηθεί ότι ανοίγει η προεκλογική περίοδος. Άπαξ και συμβεί, καλύτερα να γίνουν οι εκλογές το ταχύτερο δυνατό, παρά να ασχολείται ο πρωθυπουργός με το αν πρέπει ή δεν πρέπει να επιμείνει, για την αξιοπιστία του, να εξαντλήσει την τετραετία...
