Ζιντάν: Ανθρωπος-προσωποποίηση του ποδοσφαίρου

Αν το ποδόσφαιρο μπορούσε να χωρέσει σε ένα πρόσωπο, μια μορφή, μια ανθρώπινη οντότητα, ο Ζινεντίν Ζιντάν θα ήταν ο πρώτος υποψήφιος.

Είχε το πάθος κι ας μην ήταν αυτό το πρώτιστο προτέρημα του. Είχε ίσως το πιο «γλυκό άγγιγμα» στην μπάλα. Χάιδεμα, όχι κοντρόλ. Θαρρείς με μια περίεργη έλξη τη διατηρούσε δίπλα του ενώ περπατούσε. Είχε τρομερές εμπνεύσεις. Τεράστια αυτοπεποίθηση. Ο ηγετικός του χαρακτήρας ήταν φανερός. Ξεχείλιζε ποιότητα στη σκέψη, στην εκτέλεση, στη συνεργασία, στις ασίστ, στις ντρίπλες και τις μακρινές μπαλιές. Αν δίπλα στη λέξη ποδόσφαιρο χωρούσε μια φωτογραφία ταυτότητας, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αυτή του 48χρονου σήμερα Ζινεντίν Γιαζίντ Ζιντάν.

Στα σοκάκια των μεταναστών της Μασσαλίας

Ο πατέρας του Ζμαΐλ γνωρίζει τη μητέρα του Μαλίκα στο λιμάνι της Μασσαλίας. Επρόκειτο να γυρίσει στην Αλγερία, αλλά ο έρωτας τον κρατάει στη Γαλλία. Μένουν στη Λα Καστελάν μια από τις φτωχές γειτονιές μεταναστών στη Μασσαλία. Το πέμπτο και μικρότερο παιδί τους, ο Ζινεντίν. Το όνομά του σημαίνει «η ομορφιά της θρησκείας». Ο ίδιος εξελίχθηκε στην ομορφιά του ποδοσφαίρου.

Η μπάλα σε πρώτο πλάνο, το σχολείο παραπίσω. Για τη γειτονιά ήταν ο Γιαζίντ που μαζί με άλλους βορειοαφρικανούς μετανάστες δεν μαζεύεται στο σπίτι χτυπώντας οκτάωρα κολλώντας τα πρώτα ένσημα στο ποδόσφαιρο στις εργατικές πολυκατοικίες. «Είμαι περήφανος για την αλγερινή καταγωγή μου. Το χρωστάω στον πατέρα μου. Με συμβούλευε ότι ένας μετανάστης πρέπει να δουλεύει δύο φορές πιο σκληρά για να επιβιώσει» έχει πει.

Το ποδόσφαιρο κερδίζει κατά κράτος την άλλη επιλογή, να γίνει φορτηγατζής. Ευτυχώς για όλους μας. Στα 14 πηγαίνει στις Κάννες (1989), ακολουθεί το άλμα στη Μπορντό απ’ όπου η Γιουβέντους τον έκανε δικό της την 5ετία 1996-2001, πριν γίνει μέλος των Γκαλάκτικος της Ρεάλ από το 2001 ως το 2006.

Σήκωσε ότι σηκώνεται

Τα έχει πάρει όλα: Ιντερτότο με τη Μπορντό (και φιναλίστ Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ). Με τη Γιουβέντους πήρε: 2 Πρωταθλήματα Ιταλίας, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, Διηπειρωτικό, Σούπερ Καπ Ιταλίας. Με τη Ρεάλ Μαδρίτης ένα Champions League, ένα Πρωτάθλημα Ισπανίας, ένα Διηπειρωτικό, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Σε Εθνικό επίπεδο με τη Γαλλία ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (και έναν χαμένο τελικό) και ένα Euro. Αναδείχθηκε 3 φορές παίκτης της χρονιάς από τη FIFA, MVP σε Champions League και Euro, αναδείχθηκε ο καλύτερος παίκτης των τελευταίων 50 ετών από την UEFA, πήρε τη χρυσή μπάλα στο Μουντιάλ του 2006 και η IFFHS (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου) τον ανακήρυξε ως καλύτερο δεκάρι του κόσμου!