Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Nottingham βρήκε ότι οι οδηγοί αγγίζουν το πρόσωπό τους κατά μέσο όρο 26 φορές την ώρα, μεταδίδοντας ενδεχομένως βακτήρια και λοιμώξεις, όταν το πλύσιμο των χεριών δεν γίνεται σωστά.
Οι ερευνητές εξέτασαν 31 ώρες αρχείων βίντεο που ελήφθησαν από δύο μελέτες οδήγησης, καταγράφοντας 36 έμπειρους οδηγούς, και δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο Ergonomics. Όπως παρατηρήθηκε, χωρίς να έχουν συνείδηση του τι κάνουν, οι οδηγοί άγγιζαν το πρόσωπό τους περίπου 26,4 φορές την ώρα, ενώ κάθε άγγιγμα διαρκούσε σχεδόν τέσσερα δευτερόλεπτα. Το σημείο που άγγιζαν περισσότερο ήταν το πρόσωπο (79,6%), τα μαλλιά (10%), ο λαιμός (8,6%) και οι ώμοι (1,7%).
Στο 42,5% των περιπτώσεων, οι οδηγοί έρχονταν σε επαφή με βλεννογόνους (το εσωτερικό των χειλιών, των ρουθουνιών και των ματιών) σχεδόν κάθε πέντε λεπτά, με τα δάχτυλα και τους αντίχειρες να παίρνουν κυρίως μέρος στη διαδικασία –σημεία που συχνά δεν πλένονται σωστά.
Τα δεδομένα έδειξαν ότι δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των φύλων και των διαφορετικών ηλικιών, υποδεικνύοντας ότι όλοι οι οδηγοί διατρέχουν πιθανώς κίνδυνο μόλυνσης μέσω του αγγίγματος του προσώπου όταν οδηγούν ένα όχημα.
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι οι συμπεριφορές αγγίγματος του προσώπου μπορεί να είναι ακόμα πιο συχνές από αυτό που παρατήρησαν οι ίδιοι –ειδικά όταν οι οδηγοί είναι μόνοι τους στο όχημα.
«Οι συμπεριφορές αγγίγματος του προσώπου αντιπροσωπεύουν έναν κίνδυνο μετάδοσης για τον οδηγό, ιδιαίτερα αν το όχημα οδηγούν περισσότεροι από ένας άνθρωποι και στα σημεία όπου δεν υπάρχει καλή υγιεινή. Τρίβοντας τα μάτια τους, για παράδειγμα, οι οδηγοί μπορεί να μεταφέρουν ακούσια ιούς ή άλλες επικίνδυνες ξένες ουσίες στο πρόσωπό τους», αναφέρει ο συγγραφέας της μελέτης, Δρ. David R Large.
Σύμφωνα με την εργασία, η πολυπλοκότητα του χειρισμού ενός οχήματος και οι σωματικές και γνωστικές απαιτήσεις της οδήγησης έχουν σημαντική επίδραση στη συχνότητα που κάποιος αγγίζει το πρόσωπό του. Χαρακτηριστικό είναι ότι, στη μελέτη, οι οδηγοί έτειναν να αγγίζουν το πρόσωπό τους πολύ λιγότερο σε απαιτητικές συνθήκες οδήγησης (όταν άλλαζαν λωρίδα ή έκαναν αναστροφή), συγκεκριμένα 21,7 λιγότερα αγγίγματα.
Οι λύσεις
Τα αποτελέσματα της μελέτης προσφέρουν μια νέα προοπτική ώστε να εξηγηθεί το πώς οι ανθρώπινες συνήθειες, όπως το άγγιγμα του προσώπου, επικαλύπτουν τις συνήθειες και τις εργασίες της οδήγησης, ένας τομέας μελέτης που δεν εκτιμηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν να συμβάλουν στον σχεδιασμό τεχνολογικών λύσεων, όπως οι εντελώς ανέπαφες κινήσεις, για την αλληλεπίδραση του οδηγού με τις επιλογές ψυχαγωγίας και άνεσης το αυτοκινήτου. Επιπλέον, τα συστήματα παρακολούθησης που έχει στη διάθεσή του ο οδηγός –τα οποία ήδη μπορούν να ανιχνεύουν την κόπωση και τη διάσπαση της προσοχής- μπορούν να αναπτυχθούν περαιτέρω για να ανιχνεύουν ή να προβλέπουν το ακούσιο άγγιγμα του προσώπου.
Επίσης, η προσοχή στο περιβάλλον του αυτοκινήτου για την αποθάρρυνση του αγγίγματος του προσώπου μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση απλών και οικονομικά αποδοτικών λύσεων, όπως εμφανείς προειδοποιήσεις για αύξηση της εγρήγορσης.
Ακόμη, οι καμπάνιες εγρήγορσης για την υγεία, όπως αυτές που εφαρμόζονται ήδη για τον κορωνοϊό, μπορεί να συμβάλουν στη βελτίωση της εγρήγορσης του οδηγού για πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με το άγγιγμα του προσώπου και να τους ενθαρρύνουν να αποφεύγουν τέτοιες συμπεριφορές. Ένα τέτοιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η προτροπή για πλύσιμο των χεριών πριν μπει κάποιος στο αυτοκίνητο και η συμβουλή για απολύμανση των χεριών όταν βρίσκεται μέσα σε αυτό.
Τέλος, ειδοποιήσεις και υπενθυμίσεις θα μπορούσαν να τοποθετηθούν μέσα στο αυτοκίνητο στο οπτικό πεδίο του οδηγού ή στα σημεία αλληλεπίδρασης οδηγού-οχήματος (όπως ο πίνακας οργάνων), ενθαρρύνοντας την υιοθέτηση και διατήρηση αυτών των νέων συμπεριφορών.
Πηγή: ygeiamou.gr
