Κατώτερος των προσδοκιών και των απαιτήσεων του χθεσινού ντέρμπι με την ΑΕΚ εμφανίστηκε ο Αρης, με αποτέλεσμα να έρθει η δεύτερη ήττα στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια. Αυτό που προβληματίζει, όμως, δεν είναι (μόνο) η ήττα αλλά ο τρόπος που ήρθε.
Το χθεσινό παιχνίδι ήταν το χειρότερο (ίσως) του Αρη επί των ημερών του Άκη Μάντζιου στον πάγκο. Με τον Έλληνα προπονητή να χάνει τη σκακιέρα των πάγκων δείχνοντας αργά αντανακλαστικά στις αλλαγές σε σχέση με άλλα παιχνίδια. Είδαμε μία ομάδα δίχως τα εκρηκτικά της διαστήματα και δίχως ενέργεια, που έμοιαζε να ξέμεινε από δυνάμεις και επηρεασμένη από τα συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια της.
Η ποιότητα που διαθέτει μεσοεπιθετικά το φετινό σύνολο εξαφανίστηκε και όποια υποψία ευκαιρίας είδαμε βγήκε κυρίως μετά από λάθη των αντιπάλων. Ο Αρης φάνηκε να εγκλωβίζεται στη διαχείριση, απέναντι σε μία ΑΕΚ η οποία δεν έκανε κάτι το φοβερό, αλλά βγήκε η μεγάλη κερδισμένη της βραδιάς. Το διαφορετικό που έκανε η Ένωση ήταν ότι προσέγγισε πολύ έξυπνα το ματς, ακύρωσε το παιχνίδι του Αρη παίρνοντάς του το κέντρο και κλείνοντας τους χώρους στην επίθεση, ενώ και ο προπονητής της το διάβασε κάνοντας σωστές κινήσεις στο σωστό χρονικό σημείο. Η Ένωση παρατάχθηκε με καθαρά αμυντικούς προσανατολισμούς, κέρδισε το κέντρο με την τριάδα της, βρήκε τρόπο να μην απειληθεί με καθαρές ευκαιρίες και έψαξε να βρει τις φάσεις που θα τις έδιναν τη νίκη, έστω κι αν αυτή προήλθε από στατική φάση. Ο Αρης δημιουργικά έκανε κακό ματς. Δεν είχε σε καλή μέρα ούτε τον Γκάμα, ούτε τον Ματίγια, ελάχιστα πράγματα και από τους Μαντσίνι-Σίλβα. Μόλις δύο ευκαιρίες στην εστία και καμία τελική προσπάθεια στο β΄ ημίχρονο (!), ελάχιστες γενικώς συνεργασίες στο αμυντικό τρίτο της ΑΕΚ, από έναν Αρη που μας έχει συνηθίσει να δημιουργεί κατά μέσο όρο 7-8 “καθαρές” τελικές. Το χθεσινό ντέρμπι με την ΑΕΚ ανέδειξε (πάλι) το πρόβλημα που αντιμετωπίζει στη θέση του επιθετικού και στην έλλειψη παίκτη μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Ούτε ο Μάνος, ούτε ο Λόπεθ μπορούν να υποστηρίξουν αυτό το στυλ επιθετικού, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο Αρης να βγαίνει στην επίθεση και στην αντίπαλη περιοχή να μην έχει παίκτες να κάνει παιχνίδι.
