Ούτε ένας χρόνος δεν πέρασε από το Μουντιάλ της Βραζιλίας, τότε που η Εθνική μας ομάδα ήταν στις κορυφαίες ομάδες του κόσμου και έχασε την πρόκριση στα πέναλτι. Πότε πρόλαβε, πότε κατάφερε να περάσει στην απόλυτη ξεφτίλα μετά από τον αποκλεισμό αυτό χαμπάρι δεν πήραμε. Ξεχάσαμε να παίζουμε μπάλα , είναι τόσο κακές οι επιλογές του προπονητή δεν το καταλαβαίνω.
Από τότε που ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο η Εθνική μας ομάδα, ποτέ δεν μπορούσε να δημιουργήσει. Αποδείχθηκε και στο γήπεδο ότι είναι ομάδα της κλοπής, που δεν μπορεί να παράξει ποδόσφαιρο και έπιασε ταβάνι με αποκορύφωμα αυτό που κατάφερε με τον Ρεχάγκελ. Από τη στιγμή που έγινε φαβορί και έπρεπε να δημιουργήσει, φάνηκαν οι μεγάλες αδυναμίες που έχουμε σαν ομάδα, δεν έγινε κάτι το τρομερό.
Τι τεχνικές αηδίες είναι αυτές που κάθεσαι και μου τσαμπουνάς, ρε απίθανε; Χρειάζεται να παίξεις κάποιο σύστημα με τους ψαράδες από τα νησιά Φερόε για να κερδίσεις, εξωγήινε; Λίγο τσίπα και φιλότιμο να είχαν επάνω τους οι ποδοσφαιριστές του Μαρκαριάν και μόνο που είχαμε χάσει στον πρώτο αγώνα, θα έπρεπε να κάνουν κατάθεση ψυχής και να κερδίσουν εύκολα τους ψαράδες.
Και ποιος από όλους αυτούς καίγεται στα μέσα Ιουνίου, για να κάνει κατάθεση ψυχής όπως λες; Για ρίξε μια προσεκτική ματιά στο που παίζουν και σε ποιες ομάδες και θα καταλάβεις τι εννοώ. Ο Μανωλάς, ο Τοροσίδης, ο Κονέ, ο Χριστοδουλόπουλος, ο Φετφατζίδης, ο Καρνέζης παίζουν στην Ιταλία, ο Παπασταθόπουλος στην Γερμανία, όλοι παίρνουν ένα σκασμό λεφτά. Τι να τους ενδιαφέρει καλοκαιριάτικα.
Χάρη στην Εθνική ομάδα και στις επιτυχίες της αυτά τα παιδιά αγωνίζονται στο εξωτερικό, όχι όλα αλλά τα περισσότερα. Η Εθνική ομάδα πέρα από το είναι κάτι ιερό, είναι η καλύτερη διαφήμιση τους για να πάρουν μεγάλη μεταγραφή αφού οι ελληνικές ομάδες δεν αγωνίζονται στην Ευρώπη. Και το κυριότερο όλων φαλακροκόρακα, είναι ντροπή και ασέβεια απέναντι στα τρομερά παιδιά του 2004 το να παίζεις με τέτοια αδιαφορία.
Εγώ χάρηκα γιατί ήρθαν τα πράγματα στην θέση τους. Όταν σου έλεγα ότι η τύχη που είχαμε το 2004 είναι μοναδικό φαινόμενο, που συμβαίνει μια φορά στα 1000 χρόνια, μου έλεγες ότι ο Θεός είναι Έλληνας. Δανεικά είναι όλα χοντρέ, είναι ώρα να ξεχρεώσουμε….
Ντροπή
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που θα πίστευε ότι μια ομάδα όχι η Εθνική μας ομάδα θα μπορούσε να χάσει δυο φορές από τα Νησιά Φερόες. Μοιάζει απίστευτο αλλά είναι αληθινό αφού το Σάββατο βράδυ γράψαμε ιστορία για μια ακόμη φορά μόνο που τώρα όλα τα σχόλια ανά την υφήλιο ήταν περιπαιχτικά . Από το θρίαμβο του 2004 με την χώρα μας στην κορυφή της Ευρώπης στην ταπείνωση από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές από μια χώρα που δεν έχει καν 50000 πληθυσμό. Δεν γίναμε ομαδάρα ξαφνικά δεν μπορούμε να έχουμε τρελές απαιτήσεις από την Εθνική μας ομάδα αλλά δε γίνεται να μην νιώθεις ντροπή με τέτοια αποτελέσματα.
Κατόρθωμα
Δεν χωνεύεται η ήττα του Σαββάτου (όχι ότι χωνεύεται άλλη) σου γυρνάει τα μυαλά. Η ομάδα που μας κέρδισε έχει πετύχει 11 νίκες συνολικά στην ιστορία της, απέναντι στο Σαν Μαρίνο δυο φορές, Μάλτα επίσης δυο, Λουξεμβούργο δυο, Ελλάδα δυο, Λιθουανία μια, Εσθονία μια και Αυστρία μια. Πως νιώθουν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές του Εθνικού μας συγκροτήματος που αμείβονται για να αγωνίζονται με την Εθνική μας ομάδα που έχασαν από μια παρέα ανθρώπων που ασχολείται με το άθλημα ερασιτεχνικά; Δεν είναι κακό να αποκλειστείς από μια διοργάνωση όπως το EURO, είναι κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα. Είναι πολύ κακό όμως να δείχνεις κατώτερος των περιστάσεων και να δίνεις δικαιώματα να σε χλευάζουν. Ο αποκλεισμός της Εθνικής μας ομάδας από αυτό το EURO με αυτούς τους αντιπάλους είναι κατόρθωμα.
Ο κατάλληλος άνθρωπος!!!!!
KOK Πιστεύεις ότι είναι θέμα προέδρου της ΕΠΟ η Εθνική δηλαδή;
ΡΑΠ Ο Γκαγκάτσης μια σοκολάτα θα κερνούσε να μην ξεφτιλιστούμε
Ραπτόπουλος
Να του ζήσει
Η στήλη εύχεται στο συνεργάτη του σταθμού Πασκάλ (Πόκο Λόκο) να του ζήσει το αγοράκι που έφερε στον κόσμο το Σάββατο η γυναίκα του. Ένα κάτασπρο ξανθό αγοράκι γεμάτο υγεία. Ελπίζω μετά από αυτό το ραντεβού μας να γίνει για την μελλοντική μας συνεργασία
Κλέιτον
Στο ψηστήρι είχε ο Νίκος Παπαδόπουλος τον Παπαθανασάκη στην ταβέρνα που έτρωγαν ότι δεν θα βοηθήσει όσο πιστεύει ο Κλέιτον τον Ηρακλή. Θα καταφέρει να τον πείσει τελικά η θα γίνει το θέλω του προέδρου
Πάταγος
Πάταγο έκανε η επανεμφάνιση των Τρέγια, Μπουγάτσα, Ντρούλιγνκ και Μακουκούλα μετά από χρόνια στην Μαρμίτα. Από Αμερική μέχρι Νότιο Πόλο και από Έβρο μέχρι Κρήτη, υπήρχε η νοσταλγία του παρελθόντος και λαϊκή απαίτηση για μόνιμη συνεργασία του χρόνου
