«Βελτιωνόμαστε, προσπαθούμε να αναπτυχθούμε», είπε χθες ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Τη βελτίωση περιμένουμε να τη δούμε σταθερά στην πράξη. Οσο για το ότι η ομάδα... προσπαθεί να αναπτυχθεί, είναι μια απολύτως ρεαλιστική προσέγγιση. Μπορεί να του ξέφυγε του Ρουμάνου, μπορεί κάτι άλλο να ήθελε να πει με τα λιγοστά αγγλικά του, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ο ΠΑΟΚ... προσπαθεί ακόμη να αναπτυχθεί και να παίξει το ποδόσφαιρο που ταιριάζει σε έναν πρωταθλητή.
Ο Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς είπε μια άλλη αλήθεια. Αφού επαίνεσε όλους τους συμπαίκτες του (αυτό έλλειπε, να τους κατηγορήσει) τόνισε ότι ο φορ περιοχής πρέπει σε κάθε αγώνα να έχει τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις πάσες από τους χαφ και από τους πλάγιους για να προσπαθήσει να σκοράρει. Ε, λοιπόν, δεν τις έχει αυτές τις τρεις – τέσσερις πάσες. Κι αυτό αποδεικνύει ό,τι ακριβώς βαρεθήκαμε να φωνάζουμε από αυτήν εδώ τη στήλη και από το μικρόφωνο του Mteropolis 95,5. Οχι φέτος, αλλά και πέρσι και πρόπερσι. Η αδυναμία της ομάδας στην ανάπτυξη του παιχνιδιού «σκότωσε» τον Αθανασιάδη, τον Μπερμπάτοφ, τον Κουλούρη και απειλεί να «σκοτώσει» τον Πρίγιοβιτς, ο οποίος φυσιολογικό είναι να μην υπάρχει στο γήπεδο όταν οι συμπαίκτες του δεν μπορούν να τον τροφοδοτήσουν.
Αυτό δεν είναι θέμα προπονητή. Αλλωστε, το ίδιο πρόβλημα υπήρχε και επί Αναστασιάδη, από ένα σημείο και μετά, υπήρχε και επί Τούντορ και επί Ιβιτς και επί Στανόγεβιτς και τώρα υπάρχει επίσης με τον Λουτσέσκου. Είναι θέμα ποιότητας των παικτών. Ο Μάτος, για παράδειγμα, έχει βγάλει πολλές ασίστ και στους φορ και στους άλλους επιθετικούς. Γιατί ο Μάτος μπορεί; Γιατί είναι πραγματικά ποιοτικός. Εχει βγάλει και ο Μπίσεσβαρ. Γιατί μπορεί ο Μπίσεσβαρ; Γιατί αυτός είναι ο ρόλος του. Αυτό ξέρει να κάνει. Εξ ου και η απορία μου για τον μόνιμο παραγκωνισμό του.
Επί Ιβιτς, για να κάνω μια εξαίρεση, υπήρχαν αρκετοί αγώνες που ο ΠΑΟΚ έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Θυμίζω ότι κινητήριος μοχλός στην επιθετική ανάπτυξη του καλού ΠΑΟΚ επί Ιβιτς ήταν ο Μπίσεσβαρ. Φυσιολογικό. Γιατί ήταν ο μοναδικός χαφ που ήξερε και να δημιουργήσει και να σκοράρει. Από κοντά, μόνο ο Πέλκας. Οι υπόλοιποι χαφ του ΠΑΟΚ και πέρσι και φέτος είναι μανούλες ανασταλτικά, ελάχιστοι όμως δημιουργικά και επιθετικά. Κι αν αυτό δεν ισχύει, μόνο ο Μαουρίσιο φαίνεται ικανός να το αποδείξει. Ο οποίος και ασίστ έχει βγάλει και γκολ έχει πετύχει. Για εμένα, αυτός είναι η μεγάλη ελπίδα για την αγωνιστική μεταμόρφωση της ομάδας.
Ως προς το αυριανό ντέρμπι με την ΑΕΚ, περιμένω από τους παίκτες του ΠΑΟΚ να παίξουν πάνω απ’ όλα με ψυχή και με πίστη στην ανωτερότητα της ομάδας τους. Περιμένω, όμως, να δείξουν και τα υπόλοιπα προσόντα τους. Η ψυχή πολλές φορές δεν φτάνει για να κερδίσεις ένα ματς. Περιμένω, όμως, πίστη στην ομάδα και από του Λουτσέσκου. Πρώτος αυτός οφείλει να οπλιστεί με αυτοπεποίθηση για να μπορέσει να τη μεταδώσει και στους παίκτες του. Ο προπονητής εμπνέει και δίνει το σύνθημα. Αν ο προπονητής φοβάται και τη σκιά του, φόβος περνάει στην ομάδα. Και ο φόβος δεν ταιριάζει στον ΠΑΟΚ. Οχι με την ΑΕΚ, αλλά με οποιονδήποτε αντίπαλο...
