Αντίληψη, συνεχή κίνηση και ταχύτητα στις ενέργειες ζητάει επίμονα από τους παίκτες του ο Ραζβάν Λουτσέσκου για να βελτιώσει όσο μπορεί την ανάπτυξη της ομάδας και τη δημιουργία φάσεων. Αλλά και ποιος προπονητής δεν τα ζητάει αυτά; Ολοι τα ίδια ζητούν. Δεν ξέρω κανέναν που να θέλει… χαζομάρα, στατικότητα και βραδύτητα. Το ζήτημα είναι αν τα διαθέτουν οι παίκτες τους. Αν έχουν τα απαραίτητα προσόντα. Αν, με μια λέξη, είναι ποιοτικοί.
Αν είναι, έχει καλώς. Αν όχι, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Ο,τι και να ζητάει ο προπονητής, αν δεν μπορεί να το δώσει ο παίκτης, δεν γίνεται τίποτε. Και αυτό ακριβώς είναι το ερώτημα που τίθεται για το φετινό ρόστερ του ΠΑΟΚ. Θα μπορεί ή δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σύγχρονου ποδοσφαίρου ώστε να οδηγήσει την ομάδα σε επιτυχίες; Προσωπικά, με βάση τους παίκτες, που, μέχρι στιγμής, το αποτελούν, πολύ αμφιβάλλω και μάκαρι να πέσω έξω. Γιατί εκείνο που διαβλέπω είναι ότι ο φετινός ΠΑΟΚ δεν ενισχύεται τόσο όσο να δείχνει καλύτερος από τον περσινό κακό ΠΑΟΚ. Διαβλέπω, λέω. Και περιμένω να δω την εικόνα στους επίσημους αγώνες. Τότε η αίσθηση είτε θα επιβεβαιωθεί και θα γίνει πλήρης απαισιοδοξία, είτε θα αλλάξει και θα γίνει ελπίδα για μια πετυχημένη σεζόν.
Προφανώς, για να συμβεί το δεύτερο, χρειάζεται να εμφανιστούν βελτιωμένοι όλοι οι παίκτες που υπήρχαν στο περσινό ρόστερ, να αποδειχτούν ο Σάματα και ο Εκόνγκ καλύτεροι από τον Ολιβέιρα (αυτό δα δεν είναι και τόσο δύσκολο) και από τον Ινγκασον (αυτό είναι πολύ δύσκολο), αλλά και να γίνουν και άλλες προθήκες παικτών οι οποίοι θα ανεβάσουν το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας. Πολλές οι τρεις αυτές προϋποθέσεις και, φυσικά, κανείς προπονητής δεν είναι μάγος για να κάνει θαύματα, αν το έμψυχο δυναμικό που έχει στη διάθεσή του δεν είναι αντάξιο των στόχων της ομάδας.
Οσο για τους στόχους, άλλη μεγάλη συζήτηση κι αυτή. Το να περάσει ο ΠΑΟΚ σε όμιλο του Κόνφερενς Λιγκ είναι ο αυτονόητος. Καθόλου εύκολος, αλλά ο ελάχιστος στις ευρωπαικές υποχρεώσεις του. Για το Κύπελλο έχει ο Θεός, θα εξαρτηθεί και από τις κληρώσεις. Με το Πρωτάθλημα, όμως, τι γίνεται; Μακάρι να μη συνειδητοποιήσουν από πολύ νωρίς οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ότι το μόνο για το οποίο θα μπορεί να παλέψει η ομάδα θα είναι να βγει πάλι πρώτος στην πόλη και τέταρτος στη χώρα.
Κομβικό θα είναι, βέβαια, να γίνει μια καλή αρχή με πρόκριση επί της Μπειτάρ. Θα σημαίνει ότι η ομάδα έχει δυνατότητες και θα δημιουργηθεί και ευνοϊκό κλίμα, το ακριβώς αντίστροφο από αυτό που δημιουργήθηκε πέρσι με τον ατιμωτικό αποκλεισμό από τη Λέφσκι. Θα το ξαναπώ. Γι’ αυτή την καλή αρχή ποντάρω κυρίως στην ομοιογένεια των παικτών του περσινού ρόστερ. Οι καινούργιοι, ακόμη και άριστοι να είναι, δεν προλαβαίνουν να μπουν στη “χημεία” της ομάδας.
ΥΓ. Δεν ασχολούμαι με τα γραφικά τρολ, που θέλουν να ξεχνούν εκατοντάδες άρθρα μου για τον ευεργέτη του ΠΑΟΚ που λέγεται Ιβάν Σαββίδης και βρήκαν να πιαστούν από μια πρόταση, την οποία μάλιστα παρερμηνεύουν σκόπιμα, για να ξεράσουν ανοησίες. Ακου “αποκαθήλωση” του Ιβάν. Σοβαρευτείτε ΑΡΔ(ιαδικτυοσχολιαστές)...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
