Η φετινή χρονιά για τον ελληνικό τουρισμό … πάει τρένο, όπως θα έλεγαν κάποιοι, ωστόσο μία δεύτερη ανάγνωση φέρνει στην επικαιρότητα ένα μεγάλο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί τα επόμενα χρόνια, αν θέλει η Ελλάδα να κρατήσει το χρώμα που έχει και να μπορέσει να εδραιώσει μία εικόνα διαφορετικότητας.
Η κατά κεφαλήν δαπάνη παρουσιάζει σε σχέση με πέρυσι μείωση της τάξεως του 10% περίπου, που στην πράξη είναι μεγαλύτερη αφού έχει μεσολαβήσει μία μακρά περίοδος υψηλού πληθωρισμού που αναπόφευκτα έχει επηρεάσει τις τιμές.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έρχονται περισσότεροι και ξοδεύουν λιγότερα και αν η τάση αυτή συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, θα χρειαστεί να χτιστούν νέες μονάδες προκειμένου να καλύψουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες.
Η Ελλάδα όμως και ειδικά τα νησιά δεν έχουν απεριόριστες δυνατότητες να το πράξουν. Η Ελλάδα δεν έχει την τεράστια ακτογραμμή που διαθέτουν άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Ισπανία, ακόμη και η Τουρκία.
Τι τουρισμό θέλουμε;
Κατά συνέπεια η Πολιτεία αλλά και οι παράγοντες του τουρισμού θα πρέπει να δουν τι τουρισμό θέλουμε μακροπρόθεσμα, προκειμένου να μην φτάσουμε στο σημείο να τορπιλίσουμε ότι με κόπο έχει χριστεί όλα αυτά τα χρόνια.
Έχουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου η άναρχη ανάπτυξη και η εντυπωσιακή αύξηση της ζήτησης έφερε τιμές εκτός πραγματικότητας, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να γυρίζουν την πλάτη τουρίστες που μέχρι πρότινος «προσκυνούσαν» μόνο και μόνο στο άκουσμα των λέξεων Μύκονος και Σαντορίνη.
Μπορεί βέβαια η σημερινή εικόνα να είναι συγκυριακή, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οικονομικά αποδεκτό οι τιμές να αυξάνουν στο διηνεκές και η ποιότητα των υπηρεσιών να παραμένει η ίδια ή ακόμη να γίνεται και χειρότερη.
Και αυτό διότι για παράδειγμα στη Μύκονο, κατεβαίνουν κάθε ημέρα από τα κρουαζιερόπλοια μυριάδες ανθρώπων που στοιβάζονται στα στενά δρομάκια του νησιού. Επίσης οι δρόμοι ανήκουν σε μία άλλη εποχή και οι υποδομές γενικά έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όριά τους.
Οι αντοχές των νησιών
Απαιτούνται λοιπόν επενδύσεις, όχι μόνο σε ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά και σε έργα υποδομής. Χρειάζεται με λίγα λόγια να ξαναδούμε το έργο. Και αυτό δεν μπορούν τα ελληνικά νησιά να γίνουν ένας τόπος που ο πλανήτης θα εκτονώνεται.
Χρειάζεται σχέδιο και αυτό το γνωρίζουν πλέον τόσο η Πολιτεία, όσο και οι φορείς του κλάδου. Μάλιστα κάποιοι σημειώνουν ότι θα πρέπει να δοθεί προσοχή, τόσο στην αύξηση των εσόδων, όσο και στον έλεγχο των ροών.
Με λίγα λόγια στα νησιά ειδικά θα πρέπει να ξαναμετρήσουν τις αντοχές τους και να δουν μέχρι πόσους τουρίστες αντέχουν να εξυπηρετούν τον χρόνο και αυτό διότι δεν είναι λύση αυτό που γίνεται σήμερα, δηλαδή να μην υπάρχει οροφή.
