Αγαπητή Μetrosport
Aδύνατο να μην πονάω. Αδύνατο να μην έχω θυμό. Αδύνατο να ξεχάσω. Αδύνατο να συγχωρήσω. Αδύνατο να πάψω να ζητώ απονομή δικαιοσύνης για το έγκλημα στα Τέμπη. Απονομή δικαιοσύνης για ΟΛΟΥΣ τους ενόχους.
Ας δούμε όσα ενδιαφέροντα είχε να παρουσιάσει η χθεσινή βραδυά της Τούμπας, πέρα βέβαια από την εύκολη νίκη του ΠΑΟΚ, που τον έφερε πάλι σε απόσταση τριών βαθμών από τον Ολυμπιακό και πέρα από το “προβληματικό” δεύτερο ημίχρονο που “χάλασε” το 4-0 του πρώτου και, αντί να το αυξήσει, το έκανε 4-2.
* O κόσμος του ΠΑΟΚ “ξενέρωσε” και είναι φυσιολογικό. Μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό, μειώθηκαν στο ελάχιστο, αν όχι στο... απίθανο, οι ελπίδες για τη δυάδα. Το ένα τρίτο των κερκίδων γέμισε χθες στην Τούμπα. Αλλά αυτοί οι 8.500 οπαδοί του, που με τίποτε δεν περίμενα να είναι τόσοι, έδειξαν ότι θα σταθούν στο πλευρό της ομάδας τους μέχρι το τέλος και δεν θα πάψουν να δίνουν κουράγιο στους παίκτες, για να τους βοηθήσουν όχι μόνο να κατακτήσουν το Κύπελλο, αλλά και να πετύχουν το καλύτερο δυνατό στο Πρωτάθλημα.
* Αυτό που έγινε με τον (νέο) τραυματισμό του Ελ Καντουρί έχει, μοιραία, δύο αναγνώσεις.
Η πρώτη: Ο Μαροκινός ξεσπάει σε κλάματα, γιατί έχει κουραστεί να παλεύει με τις αποθεραπείες και έχει απογοητευτεί, γιατί βλέπει ότι πάει στράφι η τελευταία μεγάλη προσπάθεια που έκανε για να επανέλθει και να βοηθήσει στα υπόλοιπα πλέι οφ και το Κύπελλο. Κατά βάθος ξέρει ότι το τέλος της καριέρας του είναι πλέον πολύ κοντά. Φυσιολογική και ανθρώπινη η αντίδρασή του.
Η δεύτερη: Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ξεσπούν, σε πρώτη φάση, σε αποδοκιμασίες, μόλις τον βλέπουν να πέφτει κάτω. Εχουν κουραστεί να τον περιμένουν να τελειώσει τις αλλεπάλληλες αποθεραπείες και έχουν απογοητευτεί γιατί εδώ και πολύ καιρό δεν προσφέρει απολύτως τίποτε, ακόμη και τις λίγες φορές που είναι υγιής. Μετά, όταν τον βλέπουν να κλαίει και οι συμπαίκτες του να τον παρηγορούν, δείχνουν μια συμπάθειά τους. Και οι δικές τους αντιδράσεις φυσιολογικές και ανθρώπινες.
* Για να πάμε στα καθαρά αγωνιστικά, ο Λουτσέσκου άρχισε από χθες τη διαχείριση ενόψει του τελικού του Κυπέλλου. Σημαντικό ότι δόθηξαν ανάσες στον Κουλιεράκη και τον Κωνσταντέλια, γιατί μπορεί να είναι πιτσιρικάδες, αλλά έγιναν από τους πιο βασικούς και, αν μη τι άλλο, πρέπει να ξελαμπικάρουν λίγο πνευματικά και ψυχολογικά. Προφανώς, θα χρειαστεί σύντομα να ξεκουραστούν και ο Ζίβκοβιτς και ο Νάρει, μολονότι δεν υπάρχουν άλλοι κλασικοί πλάγιοι επιθετικοί στο ρόστερ. Οπως και άλλοι παίκτες, βέβαια, όπως ο Ινγκασον, ο Ολιβέιρα, ο Ράφα Σοάρες και ο Αουγκούστο που μπαίνουν πάντα στην αρχική ενδεκάδα. Το άμεσο ζητούμενο, φυσικά, για τον Αουγκούστο είναι να μην αποδειχθεί σοβαρός ο χθεσινός τραυματισμός του.
* Παρά την ελαφρώς... πειραματική χθεσινή σύνθεση, ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλός στο πρώτο ημίχρονο, έπαιξε μονότερμα τον Βόλο, πέτυχε τέσσερα γκολ και παρουσίασε ένα ευχάριστο σόου. Κάποια στιγμή, είχες την εντύπωση ότι “έπιαναν” όλα όσα προσπαθούσαν οι παίκτες του, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό οφειλόταν στην εξαιρετική αγωνιστική συμπεριφορά που είχαν και στο γεγονός ότι ο αντίπαλος ήταν πολύ κατώτερος, χωρίς την απαιτούμενη ποιότητα για να αντισταθεί.
Ως γνωστόν, απέναντι σε ποιοτικές ομάδες ποτέ δεν “πιάνουν” όλα. Ως γνωστόν επίσης, όταν εσύ παύεις να έχεις καλή αγωνιστική συμπεριφορά, ο κατώτερος αντίπαλος “βρίσκει” ποιότητα. Απόδειξη το χθεσινό δεύτερο ημίχρονο.
ΥΓ. Το τι ακριβώς έγινε σ' αυτό δεύτερο ημίχρονο, είναι μια άλλη ιστορία. Και μια ακόμη καλή αφορμή για να προβληματιστούν σοβαρά παίκτες και Λουτσέσκου.
