Επρεπε ο ΠΑΟΚ να αποκτήσει τον Δημήτρη Πέλκα; Πιθανότατα, ναι. Πολλά γκολ δεν βάζει, πολλές ασίστ δεν δείνει, όσα υποσχόταν το ταλέντο του ποτέ δεν τα παρουσίασε, όμως η ενέργεια και η ένταση που “βγάζει” στο παιχνίδι του είναι πολύτιμη για κάθε ομάδα. Ακόμη, δεν θα χρειαζόταν ούτε δευτερόλεπτο για προσαρμογή. Ξέρει καλύτερα από όλους τους παίκτες του ΠΑΟΚ τι σημαίνει Λουτσέσκου, ΠΑΟΚ, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα, ελλληνικό ποδόσφαιρο.
Θα έπρεπε, όμως, να υπογράψει ο ΠΑΟΚ ένα συμβόλαιο με ετήσια αμοιβή 1.3 εκατομμύρια ευρώ που του πρόσφερε η Μπασάκσεχιρ; Προφανώς όχι. Θα ήταν ο καλύτερα αμειβόμενος παίκτης του κι αυτό θα έφερνε μια ανισορροπία, που, πολύ συχνά, δημιουργεί προβλήματα στα αποδυτήρια κάθε ομάδας. Στο κάτω-κάτω, με τόσα χρήματα μπορεί ο ΠΑΟΚ να πληρώσει έναν ποδοσφαιριστή πιο ποιοτικό, πιο χρήσιμο, ίσως και νεώτερο, καθότι ο… άλλοτε Δημητράκης “κλείνει” στις 26 Οκτωβρίου τα 30 και “μπαίνει” στα 31.
Είναι ολοφάνερο ότι ο ΠΑΟΚ δεν τον ήθελε, τουλάχιστον με αυτά τα οικονομικά δεδομένα. Προτιμά να κάνει μια τέτοια δαπάνη για να βάλει στο ρόστερ του τον Οζντόεφ, ή κάποιον άλλο χαφ, που, από άποψη χαρακτηριστικών, θα είναι περισσότερο αναγκαίος. Δεν είναι λανθασμένο το σκεπτικό, αρκεί βέβαια να οδηγήσει τελικά στην απόκτηση ενός τέτοιου ποδοσφαιριστή, γιατί ήδη η καθυστέρηση είναι μεγάλη. Ας μην ξεχνάμε ότι, με δεδομένη και την απουσία του Αουγκούστο, ο ΠΑΟΚ θα αντιμετωπίσει την Μπειτάρ με μόνους διαθέσιμους μέσους στο “6” και το “8” τον Τσιγγάρα και τον Σβαμπμ και μοναδική εναλλακτική λύση τον Βρακά.
Κατά τα άλλα, αυτό που μου έκανε εντύπωση τις τελευταίες ώρες είναι το ευγενέστατο “αντίο” που είπε ο Μπότο στον ΠΑΟΚ. Ευγενέστατο έως υποκριτικό. Αν θέλετε, διπλωματικό. Οι έξυπνοι επαγγελματίες ποτέ δεν κλείνουν πίσω τους με θόρυβο μια πόρτα. Η ζωή κύκλους κάνει κι αυτή η πόρτα μπορεί να ξανανοίξει.
Το λέω γιατί αφιέρωσε ύμνους για τον κόσμο του ΠΑΟΚ, για το κλαμπ και τους ανθρώπους του, για τη Θεσσαλονίκη, για όλους και για όλα, ενώ έναν χρόνο τώρα καθόλου καλά δεν πέρασε.
Οι περισσότερες περσινές μεταγραφικές επιλογές του αποδείχτηκαν γρήγορα αποτυχημένες, ο Ιβάν του τα “έψαλε” κανονικά γι’ αυτό, η ομάδα έγινε κουλουβάχατα εξ αιτίας του και το πλήρωσε με μια μεγαλειώδη αποτυχία στη σεζόν, ενώ αυτό το καλοκαίρι τον έβαλαν στην άκρη και έκαναν μεταγραφές με τις υποδείξεις του τμήματος σκάουτινγκ. Πέρασε δηλαδή σε φάση πλήρους απαξίωσης και όμως τους αποχαιρετάει όλους σαν να κύλησαν τα πάντα όμορφα κι ωραία...
ΥΓ. Φυσικά, η ουσία είναι άλλη: Να βρει ο ΠΑΟΚ επιτέλους έναν τεχνικό διευθυντή που θα είναι εξπέρ στο είδος του. Διότι, εκτός από τον Λούμπος Μίχελ, που δεν ήταν αλλά από ανάγκη έγινε τεχνικός διευθυντής, όλοι οι άλλοι, κανονικοί, υποτίθεται, τεχνικοί διευθυντές που παρήλασαν, δεν πρόσφεραν απολύτως τίποτε. Πολύ περισσότερες ήταν οι άστοχες επιλογές τους και πολύ λιγότερες οι εύστοχες. Λίγα χρήματα έπιασαν τόπο στις μεταγραφές. Τα περισσότερα πετάχτηκαν στον υπόνομο, όπως συνηθίζει να λέει και ο ίδιος ο Ιβάν.
