Tο είχα γράψει και στο παρελθόν σε ετούτη εδώ τη γωνιά ότι ο Νίκος Λάσκαρης είναι διοικητικός παράγοντας που κάνει τραγικές επικοινωνιακές επιλογές.
Νεόκοπος στον χώρο του αθλητισμού, έκανε πριν από δύο και κάτι χρόνια επιβλητικό μπάσιμο στην ΚΑΕ Αρης. Χωρίς να προσδιορίσει επαρκώς το πεδίο των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, δημιούργησε έναν μικρό μύθο γύρο από το όνομα του. Απ’ αυτές που εύκολα «κατασκευάζονται» από τις πεινασμένες για ιστορίες back stage αθλητικές κοινωνίες. Η πρώτη χρονιά κύλησε για τον Νίκο Λάσκαρη χωρίς να δώσει δικαιώματα για την οικονομική του συνέπεια. Από το περασμένο φθινόπωρο όμως το ένα πρόβλημα διαδεχόταν το άλλο και όλα είχαν ως κοινό παρονομαστή τη δυστοκία στη ρευστότητα που αντιμετώπιζε ο ιδιοκτήτης. Όλα πλέον δείχνουν ότι ο κ. Λάσκαρης είναι αδύναμος να διαχειριστεί τα προβλήματα της εταιρείας γιατί δεν έχει στη διάθεση του τα απαραίτητα κεφάλαια.
Το πρόβλημα του είναι σεβαστό, αλλά δεν του δίνει το δικαίωμα να πιστεύει ότι ο κόσμος του Αρη θα τον περιμένει για μεγάλο ακόμη χρονικό διάστημα να βγάλει το κεφάλι του από το… νερό. Ο κόσμος των «κίτρινων» πού είναι εκπαιδευμένος στα δύσκολα, αγκάλιασε τον νέο ιδιοκτήτη γιατί περίμενε ότι θα δημιουργήσει κλίμα ηρεμίας και ομάδα ικανή να κάνει την υπέρβαση. Τι είχε δηλώσει ο κ. Λάσκαρης τον Σεπτέμβριο του 2015 για την ΚΑΕ Αρης; «Κύριος σκοπός είναι η εξυγίανση και να είναι καθαρή η ΚΑΕ σε 2-3 χρόνια. Προσδοκούμε τα έσοδά μας να καλύπτουν τα έξοδά μας. Δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε ό,τι γινόταν στο παρελθόν. Δεν θέλουμε να μεγαλώνει χρέος, να το φορτώσουμε στον Ερασιτέχνη και να πούμε αντίο». Ποιο είναι το χρέος της ΚΑΕ μετά από δύο χρόνια και ενώ ο κ. Λάσκαρης είναι σχεδόν με το ένα πόδι εκτός Αρη; Σχεδόν 3,2 εκατ. ευρώ.