Η ελληνική τηλεόραση αυτή την περίοδο μυρίζει μπογιά και πριονίδι. Σκόνη από τα σκηνικά που στήνονται, τα έπιπλα που ξεπακετάρονται, τις βιαστικές πατημασιές ανθρώπων που πηγαινοέρχονται, φωνάζουν, μετράνε, καρφώνουν, βάφουν, σκαρφαλώνουν σε σκάλες, ρυθμίζουν φώτα, ξετυλίγουν καλώδια. Το καινούριο πλατό της εκπομπής Ελένη –αυτό που στήνεται για λογαριασμό του Mega στα στούντιο της εταιρείας παραγωγής Foss Productions, στον Γέρακα– μυρίζει κάτι ακόμα. Κάτι αψύ, ηλεκτρικό, σχεδόν μεταλλικό στη γλώσσα: αναμονή! Για την Ελένη Μενεγάκη η μυρωδιά των τηλεοπτικών σκηνικών –η ίδια που αναδίδει και το καινούριο, φωτεινό καμαρίνι της, το οποίο στήθηκε εξαρχής σχεδόν μέσα στο πλατό της– είναι η μυρωδιά του οικείου. Για αυτό αυτές τις μέρες, λίγο πριν από την πρεμιέρα της, χαμογελάει συνέχεια. Και ανυπομονεί.
Μετά από ένα ήσυχο καλοκαίρι –ουσιαστικά, έναν μήνα διακοπών, μοιρασμένο σε Κυκλάδες και Ιόνιο, αφού ως τις 15 Ιουλίου βρισκόταν στα γραφεία του Mega, στηΛεωφόρο Συγγρού, κανονίζοντας τα πάντα για τη νέα της εκπομπή– η Ελένη έχει τη σχεδόν πυρετική αδημονία ενός γρήγορου, νευρικού αυτοκινήτου αγώνων στην αφετηρία του. Την ανόθευτη χαρά του μικρού παιδιού μπροστά σε ένα καινούριο παιχνίδι. Κυρίως, όμως, έχει τη συγκίνηση του ενήλικα που επιστρέφει –μετά από σύντομη απουσία– σε έναν χώρο γνώριμο, φιλικό, αγαπημένο του. Δεν ήξερε αν θα γύριζε.
Πέρσι το καλοκαίρι όταν έκλεινε πίσω της την πόρτα του Alpha, για να κάνει αυτό που ονειρευόταν χρόνια –ένα διά λειμμα, μετά από δεκαετίες σκληρής δουλειάς για να ξεκουραστεί, να κοιμηθεί τα πρωινά, να ταξιδέψει, να ζήσει– δεν ήταν καθόλου σίγουρη για το «μετά». Η επιλογή της, –λένε όσοι την ξέρουν καλά–, δεν ήταν μια κίνηση «τηλεοπτικής τακτικής», αλλά, κυρίως, έκφραση ανάγκης. Μια ζαριά στο άγνωστο, υπαγορευμένη από ένα ένστικτο στο οποίο δεν μπορούσε ούτε ήθελε να αντισταθεί. Διότι η Ελένη έχει μάθει να ακούει το ένστικτό της. Με τον ίδιο ενστικτώδη, «σπλαχνικό» τρόπο, ένιωσε – μετά από έναν δύσκολο χειμώνα καραντίνας, εγκλεισμού, αμηχανίας, αγωνίας για το αύριο– την ανάγκη να επιστρέψει στα τηλεοπτικά πλατό.
Προτάσεις συνεργασίας άλλωστε –επίσημες και ανεπίσημες– είχε εξαρχής. Τηλεφωνήματα, συζητήσεις, προσεγγίσεις. Και πάλι, όμως, δεν θα έκανε το μεγάλο βήμα –εκμυστηρεύεται στους συνεργάτες της– αν δεν ένιωθε πως το «πλαίσιο ήταν κατάλληλο». To νέο Mega, το MegaToKalo στη δυναμική επανεκκίνησή του, της πρόσφερε την ιδανική συνθήκη εργασίας. Kαι μαζί μ’ αυτό μια πρωτόγνωρη εμπειρία: την αίσθηση πως «στήνει κάτι» από την αρχή, από το μηδέν.
Ουσιαστικά, για την Ελένη Μενεγάκη η επιστροφή στην τηλεόραση δεν χρονολογείται από τον Απρίλιο – τότε που την ανακοίνωσε επίσημα στον λογαριασμό της στο Instagram– από τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο, αλλά από τον περασμένο Ιανουάριο. Από τότε δούλευε, σχεδιάζοντας, βλέποντας, παρατηρώντας, μαθαίνοντας, προγραμματίζοντας, και –από τον Απρίλιο και μετά– κάνοντας επαφές με ανθρώπους της τηλεόρασης, δημοσιογράφους, παλιούς και νέους, πιθανούς συνεργάτες.
Οι συνεργάτες της είναι άλλος ένας λόγος για να χαμογελάει διαρκώς αυτές τις μέρες, κι αυτό δεν είναι διόλου περίεργο για όποιον ξέρει λίγο την Ελένη και γνωρίζει πόσο ανατροφοδοτεί το κέφι της… το κέφι και η χαρούμενη ορμή μιας καλής, αρμονικής ομάδας. Και η συγκεκριμένη –ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, (ο «Θοδωράκης» της όπως αποκαλεί τρυφερά το τηλεοπτικό της alter ego), η Ελιάνα Χρυσικοπούλου, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος, ο Σάββας Πούμπουρας και ο Γιάννης Μούτσος (το νέο της «απόκτημα», από τον ενημερωτικό τομέα του Mega) είναι μια ομάδα ενεργητική, ενδιαφέρουσα, πολυτάλαντη και καλοκουρδισμένη. Την κάνει να νιώθει τυχερή, αισιόδοξη. Σίγουρη, πως «όλα βρίσκονται στη θέση τους».
