Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, προσωπικά πάντως μού είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω αυτή τη -προς το χειρότερο- μεταμόρφωση του Αρη από την στιγμή που ξεκίνησαν τα πλέι οφ.
Δυσκολεύομαι, πραγματικά, να κατανοήσω πώς μια ομάδα η οποία έκανε αυτή την εξαιρετική πορεία στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, τερμάτισε δεύτερη, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, έχει κεκτημένη ταχύτητα, ενθουσιασμό, αυτοπεποίθηση, κίνητρο για να υπερασπιστεί ένα πολύ σημαντικό κεκτημένο, αίφνης να κάνει... βουτιά στο κενό.
Ακούω από κάποιους να λένε ότι ο Αρης... έσκασε, έμεινε από δυνάμεις. Αναρωτιέμαι: μπορεί τόσο εύκολα να καταρρεύσει η φυσική κατάσταση μιας ομάδας η οποία παίζει στις εγχώριες μόνο διοργανώσεις, δεν έχει ταυτόχρονα, στη διάρκεια της σεζόν, ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, ενώ διαθέτει -αυτή την σεζόν- βάθος στον πάγκο που δεν διέθετε καμία από τις προηγούμενες;
Ακούω από κάποιους άλλους να λένε πως οι "κίτρινοι"... άδειασαν, δεν έχουν άλλη ενέργεια. Αναρωτιέμαι: μπορεί τόσο εύκολα να χάνει την ενέργειά της μια ομάδα η οποία βρίσκεται τόσο κοντά στην ολοκλήρωση μιας σεζόν με μια θέση -τη δεύτερη- στο πρωτάθλημα, που δεν την κατακτά κάθε μέρα και που θα ήταν ό,τι πιο σπουδαίο θα είχε να παρουσιάσει από την στιγμή που επέστρεψε στην Super League;
Η απογοήτευση που προκαλεί με την εικόνα και τα αποτελέσματά του ο Αρης στα πλέι οφ, έχει γκρεμίσει, έχει κυριολεκτικά διαλύσει όσα θετικά του είχαν όλοι πιστώσει για την θαυμάσια πορεία του στη regular season.
Η ομάδα που όλοι έλεγαν όταν ολοκληρώθηκε η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος πως ήταν η καλύτερη -μέχρι εκείνη την στιγμή- μετά τον Ολυμπιακό, συμφωνούν τώρα πως είναι η χειρότερη ομάδα στα πλέι οφ.
Κι είναι εύλογο, νομίζω, να αναρωτιέται ο καθένας αν θα πρέπει να θεωρήσει -συνολικά- ότι ήταν μια πετυχημένη σεζόν για τον Αρη, ή μια σεζόν η οποία θα πρέπει να προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό για το πού πάνε οι "κίτρινοι", αν είναι στον σωστό δρόμο, ή αν αυτές οι μεταπτώσεις δείχνουν ότι έχουν πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουν προκειμένου να καταστούν αγωνιστικά αξιόπιστοι και ικανοί να διεκδικούν υψηλούς στόχους.
Διότι, όπως έγραφα και πέρσι τέτοια εποχή, δεν περιποιεί τιμή για τον Αρη να πανηγυρίζει επειδή ελλείψει αντιπάλων καταφέρνει στο τέλος κάθε σεζόν να εξασφαλίζει μια θέση για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις...
