Ο φετινός Άρης είναι ομάδα απ’ αυτές που χαίρεται κάποιος να τις βλέπει, κι αυτό το παραδέχονται οι περισσότεροι που κάνουν αναφορά για την ομάδα του Μάντζιου.
Την ποδοσφαιρική της ποιότητα την έδειξε από τους πρώτους αγώνες του Πρωταθλήματος. Τότε που οι αντίπαλοι του υποστήριζαν ότι ο Άρης θα ξεφουσκώσει. Η συνέχεια όμως διέψευσε όλους εκείνους που αμφισβητούσαν την δυναμική της φετινής ομάδας. Αγωνιστική με αγωνιστική έπειθε περισσότερο και κέρδιζε την εμπιστοσύνη όλων και περισσότερων ανθρώπων. Οι «κίτρινοι» βρέθηκαν και σε άσχημα… φεγγάρια, αλλά κατάφεραν να διαχειριστούν τα αρνητικά αποτελέσματα και να τώρα που βρίσκονται, μετά από 28 αγωνιστικές στο +4 από τον ΠΑΟΚ που έχει κατά πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ.
Και δεν είναι μόνο αυτό για το οποίο θα πρέπει να νιώθουν ικανοποίηση οι «κίτρινοι». Είναι και για το γεγονός ότι στους 15 από τους 16 αγώνες που βγήκε νικητής δεν δέχτηκε γκολ. Μπορεί να μη δικαιούται να λέει πολλά για την αποτελεσματικότητα του στην επίθεση, αλλά μπορούν να λένε πάρα πολλά οι «κίτρινοι» για την μεσοαμυντική τους λειτουργία. Στοιχείο που αποτέλεσε το όπλο σ’ αυτή την εξαιρετική πορεία της ομάδας κι αυτό που έφερε τα αποτελέσματα. Βεβαίως το μεγάλο αβαντάζ του Άρη ήταν η συνολική λειτουργία της ομάδας όταν αυτή αμυνόταν, καθώς τα μαρκαρίσματα ξεκινούσαν σχεδόν έξω από την αντίπαλη περιοχή, υποδειγματικά.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο Άρης τις κακές βραδιές, διαμόρφωσε την τύχη του μόνος του. Η ανάλυση και των 28 αγώνων οδηγεί σ’ ένα συμπέρασμα: Ότι ο καλός Άρης μπορεί και βλέπει στα μάτια όλους του αντιπάλους του. Απλώς, ως ομάδα που μεγαλώνει δεν κατάφερε να έχει αγωνιστική ισορροπία σε διάρκεια. Λίγο όμως το κακό. Είναι δεύτερος με το σπαθί του και έχει έναν κορμό ικανό να σηκώσει τα όνειρα του και για την επόμενη χρονιά, κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος του.
FOCUS
Είναι αλήθεια ότι στη νέα διοίκηση της ΕΠΟ και μάλιστα σε ισχυρή θέση υπάρχει σύμβουλος ο οποίος αν η Επιτροπή Δεοντολογίας είχε πιάσει δουλειά λίγους μήνες νωρίτερα, θα είχε μπλεξίματα ποινικά και πειθαρχικά;
