Αγαπητή Metrosport
Τα περί αντίδρασης, εξιλέωσης και νέας αρχής αποδείχτηκαν, για μια ακόμη φορά, κουραφέξαλα με τη ρίγανη. Ο ΠΑΟΚ “κατάφερε” να χάσει και από τον νεοφώτιστο Ιωνικό και κινδυνεύει σε λίγο καιρό να αναρωτιέται για ποιον λόγο μετέχει στο Πρωτάθλημα και ποιος είναι ο στόχος του, πέρα από το ελάχιστο που οφείλει να πετύχει, το να μπει δηλαδή στην εξάδα των πλέι οφ.
Ο ΠΑΟΚ έχασε από μια ομάδα που νίκησε τον Άρη στην πρεμιέρα, αλλά μετά μέσα στο γήπεδό της είχε τρεις ισοπαλίες και μία ήττα από ομάδες κατώτερες του ΠΑΟΚ. Καλά που πήγε ο ΠΑΟΚ δηλαδή και ξαναγύρισε ο Ιωνικός στις νίκες. Όπως καλά που πήγε ο ΠΑΟΚ στο Περιστέρι και έκανε ο Ατρόμητος την πρώτη και μοναδική νίκη του στο Πρωτάθλημα. Περί αυτής της κατάντιας μιλάμε...
Ο Ιωνικός είχε 11 τελικές και ο ΠΑΟΚ, που μετά το 2-1, προσπαθούσε για την ανατροπή, είχε 10. Στην ουσία, ο Ιωνικός έκανε έξι-επτά επιθέσεις και πέτυχε τρία γκολ, είχε ένα δοκάρι, είχε και μία μεγάλη ευκαιρία. Ο ΠΑΟΚ επιχείρησε καμιά... 30αριά επιθέσεις και πέτυχε δύο γκολ επειδή σε δύο από τις... άπειρες σέντρες βρέθηκαν παίκτες του να πάρουν την κεφαλιά και έχασε τέσσερις ευκαιρίες, τρεις από τις οποίες επίσης με κεφαλιές και μία με σουτ.
Με άλλα λόγια, πολύ απλά, ο Ιωνικός ήταν σαφώς πιο αποτελεσματικός και εισέπραξε γενναιόδωρα την ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες του. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν άδειοι από ενέργεια, βρέθηκαν εύκολα πίσω στο σκορ, μολονότι είχαν προηγηθεί, βγήκαν στο δεύτερο ημίχρονο και αντί να συνέλθουν συνέχισαν στο ίδιο μαλθακό μοτίβο, δέχτηκαν τρίτο γκολ, απέφυγαν από τύχη το τέταρτο με το δοκάρι του Ιωνικού και ξύπνησαν μόνο μετά το 3-2.
Μετά πίεσαν, κυνήγησαν την ισοφάριση, έβγαλαν ενέργεια, αλλά και πάλι φανέρωσαν τις χτυπητές αδυναμίες τους στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, καταφεύγοντας είτε σε σουτ απελπισίας, είτε σε μια... βροχή από σέντρες.
Το ρεζουμέ είναι το ίδιο: Όποια ομάδα θέλει να χαρεί, κερδίζει τον ΠΑΟΚ, το πανηγυρίζει, το διασκεδάζει και συνεχίζει με ψηλά το ηθικό. Ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να πληρώνει τις αδυναμίες του τόσο σε άμυνα, όσο και σε επίθεση, αδυναμίες που οφείλονται στο “λίγο” και αβαθές ρόστερ του.
Το “τίποτε δεν μας πάει καλά” και το “τίποτε δεν μας βγαίνει”, που έκανε τελευταία καραμέλα ο Λουτσέσκου και τον ακολουθούν παπαγαλίζοντας και οι παίκτες, δεν στέκουν ως δικαιολογία. Ούτε ως εξήγηση. Η εξήγηση είναι μία.
Το ρόστερ του ΠΑΟΚ έχει κλατάρει. Φυσιολογικό και αναμενόμενο για όσους μπορούσαν να δουν μισό μέτρο πιο πέρα από τη μύτη τους. Μάλιστα, άργησε να κλατάρει. Προσωπικά, αυτή την παρατεταμένη αγωνιστική κρίση την περίμενα νωρίτερα. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, τώρα που ήρθε για τα καλά, πρέπει να οδηγήσει σε σωστά συμπεράσματα.
Πρέπει να παράγει όφελος. Και όφελος θα προκύψει μόνο αν Ιβάν και Λουτσέσκου συνειδητοποιήσουν ότι αυτός ο μέτριος θίασος χρειάζεται ριζικές αλλαγές...
ΥΓ. Εννοείται ότι ούτε με τον Ιωνικό ο ΠΑΟΚ απέφυγε το χτύπημα της γνωστής κατάρας να δέχεται γκολ από πρώην παίκτες του. Μέχρι και ο Κάνιας του έβαλε γκολ. Είναι περίπου βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα του βάλει και κανένας πρώην τερματοφύλακάς του.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
