Ο “μυστικός δείπνος” μεταξύ Γ. Σαββίδη, Λουτσέσκου και Μπότο θα είχε για όλους μας πολύ μεγαλύτερο ενμδιαφέρον αν μας ενημέρωνε η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και για το τι ακριβώς είπαν στους βασικούς άξονες της συζήτησής τους. Αλλά, προφανώς, ούτε στην ΠΑΕ ξέρουν. Ο,τι είπαν έμεινε για τους τρεις τους και, φυσικά, για τον Ιβάν. Ετσι, περιοριζόμαστε, αναγκαστικά, στα τετριμμένα: “Αναλύθηκαν όλα τα αγωνιστικά συμπεράσματα του πρώτου μέρους της σεζόν, εκτιμήθηκαν οι ανάγκες της ομάδας και επιβεβαιώθηκε από όλους ότι το project του χτισίματος μιας νέας ομάδας, παρά τις αναμενόμενες δυσκολίες της αρχής του, θα υποστηριχθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο”.
Αρα, μόνο να υποθέσουμε μπορούμε τι είδους συμπεράσματα έβγαλαν, τι είδους εκτίμηση των αναγκών της ομάδας έκαναν και τι εννοούσε ο ποιητής όταν διαβεβαίωσε ότι το project θα υποστηριχθεί με τον καλύτερο τρόπο. Ομως, όχι. Δεν μπαίνω στη διαδικασία των υποθέσων. Αλλωστε, θα “μιλήσουν” οι πράξεις και θα καταλάβουμε πολύ σύντομα. Θα “δείξουν” οι επιλογές του Λουτσέσκου μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου, αλλά και οι μεταγραφικές κινήσεις του Ιανουαρίου. Και μακάρι, έστω και τώρα, να αρχίσουν πάλι να γίνονται όλα σωστά...
Συμπεράσματα για τη σεζόν που προηγήθηκε έβγαλαν και το καλοκαίρι. Εκτίμηση για τις ανάγκες της ομάδας έκαναν και το καλοκαίρι. Το νέο project που αποφάσισαν υποστηρίχθηκε και το καλοκαίρι. Μετά, όμως, από δύο μόνο μήνες και πέντε μέρες, ο ΠΑΟΚ βγήκε νοκ άουτ από δύο στόχους και για τον τρίτο δεν άρχισε ακόμη τους αγώνες του. Στις 28 Ιουλίου, ντροπιασμένος από τη Λέφσκι Σόφιας, είπε “αντίο” στο Γιουρόπα Λιγκ και την περασμένη Κυριακή, 2 Οκτωβρίου, είπε “αντίο” στο Πρωτάθλημα, με την ήττα από τον Παναθηναϊκό. Μένουν μόνο κάποιες πιθανότητες για τη... “μίνιμουμ δεύτερη θέση” και για το Κύπελλο. Εκτός κι αν πιστεύει έστω ένας άνθρωπος πάνω στη γη, εκτός από τον Λουτσέσκου, ότι αυτή η ομάδα είναι ικανή όχι να κατακτήσει, αλλά έστω να διεκδικήσει τον τίτλο.
Συνεπώς, δεν αρκούν οι συζητήσεις, οι αναλύσεις, οι εκτιμήσεις, οι αποφάσεις και οι διαβεβαιώσεις για στήριξη. Το πιο κομβικό είναι η ευστοχία στις επιλογές, όποιο κι αν είναι το project. Και τι σημαίνει ευστοχία στις επιλογές; Να επιλέγεις για κάθε αγώνα τους καλύτερους παίκτες από αυτούς που διαθέτεις. Να διαχειρίζεσαι σωστά το ρόστερ σου, τώρα, μάλιστα, που δεν έχεις την κούραση και τα ταξίδια για ματς στην Ευρώπη.
Και, το κυριότερο, να αποκτάς στις μεταγραφές καλούς παίκτες απομακρύνοντας τους “λίγους”, για να ενισχύεις συνεχώς ποιοτικά την ομάδα και όχι να την αποδυναμώνεις. Πάλι όποιο κι αν είναι το project. Στον ΠΑΟΚ, δυστυχώς, συνέβη το εξής: Αλλο ήταν το project μέχρι και πέρσι, άλλο είναι φέτος. Μετά το 2019, όμως, μόνο λανθασμένες επιλογές γίνονται. Λανθασμένες επιλογές έγιναν και πέρσι με τον Λουτσέσκου που επέστρεψε, λανθασμένες επιλογές έγιναν και φέτος.
Οχι, λοιπόν. Δεν φταίει το project, ούτε οι “αναμενόμενες δυσκολίες της αρχής του”. Και δεν το λέμε εμείς. Το “φωνάζουν” ο Ράφα Σοάρες, ο Αντρέ Ρικάρντο, ο Νίκολας Κουαλιάτα, που βολοδέρνουν στον ΠΑΟΚ Β. Το “βροντοφωνάζουν” ο Γιόαν Σάστρε, ο Τόμας Μουργκ, ο Νίκα Νινούα, ο Φιλίπε Σοάρες, που “βλέπουν” αποστολή με το κυάλι και ενδεκάδα με το τηλεσκόπιο. Και, βέβαια, το προσυπογράφουν αρκετοί έμπειροι παίκτες. Παλιοί και νεοαποκτηθέντες. Που, είτε δεν μπορούν πια, είτε δεν είναι ικανοί να μπορέσουν κάποτε...
