Θυμώνεις ποτέ όταν χάνεις, Αμπέλ;

Η αποτυχία του ΠΑΟΚ (και) στο Κύπελλο φέρει την σφραγίδα του προπονητή του και οδηγεί σε αποκαλυπτικά συμπεράσματα, αλλά και σημαντικά ερωτήματα. Γράφει ο Κώστας Πετρωτός.

Δεν χρειάζεται τρομερή ανάλυση του χθεσινού δεύτερου ημιτελικού του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό για να βγάλει κανείς συμπεράσματα για το τι έφταιξε και ο Δικέφαλος μετά από μία τριετία απόλυτης κυριαρχίας στο θεσμό έμεινε εκτός τελικού. Αρκεί μόνο να θυμηθεί κανείς ένα τρίλεπτο: Λίγο πριν το 60' ο Τζόλης εκθέτει για μία ακόμη φορά τον «πολύ» Τσιμίκα κερδίζοντας φάουλ έξω από την περιοχή και έχοντας ενισχύσει το αίσθημα ανασφάλειας στην αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού που εκφραζόταν από το πρώτο μέρος με τους ψευτοτσαμπουκάδες ορισμένων παικτών των γηπεδούχων στον πιτσιρικά. Τρία λεπτά, στο 62' ο Αμπέλ Φερέιρα αποφασίζει να αντικαταστήσει μαζί τρεις παίκτες. Εξω ο Ακπομ, μέσα ο Σφιντέρσκι, έξω ο Λημνιός μέσα ο Λάμπρου και μαζί ο Ροντρίγκο να παίρνει την θέση του 18χρονου επιθετικού.

Αν ξεπεράσουμε ότι η απόφαση είναι εντελώς ξένη με την ψυχολογία του αγώνα εκείνη την στιγμή και δεχθούμε ότι το παιδί δεν είναι ακόμη έτοιμο να παίζει συνεχόμενα ματς σε υψηλό τέμπο και χρειάζεται διαχείριση, υπάρχουν και άλλα ερωτήματα που είναι παντελώς αναπάντητα.

Γιατί από το 62' αποφασίζει ο προπονητής του ΠΑΟΚ, που έχει κινδυνεύσει ελάχιστα στο ματς, να βγάλει έναν ακραίο επιθετικό και να βάλει ένα αμυντικό και κάνει μαζί και δύο ακόμη αλλαγές; Τι μήνυμα στέλνει εκείνη την ώρα στον αντίπαλο πάγκο; Ότι θα συνεχίσει να απειλεί; Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι λίγα λεπτά μετά ήρθε και το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού, σε φάση που ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να αναδιοργανωθεί.

Στην δική μου οπτική και έχοντας παρακολουθήσει από την αρχή ως το τέλος την φετινή πορεία του ΠΑΟΚ, υπάρχει μία συγκεκριμένη απάντηση: Ο Φερέιρα προαποφασίζει τις αλλαγές και λίγες φορές επηρεάζεται απ΄ο,τι βλέπει να εξελίσσεται εκείνη την ώρα μπροστά του.

Πιθανόν ο Τζόλης ή ακόμη και ο Ακπομ να είχαν αντικατασταθεί ακόμη κι αν είχαν σκοράρει γιατί έτσι είχε ετοιμάσει το πλάνο ο Πορτογάλος τεχνικός πριν το ματς.

Μετατρέποντας τους αήττητους σε Αγιοβασίληδες που μοιράζουν δώρα

Είναι αλήθεια ότι χθες, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, συζητήθηκε το κοουτσάρισμα του Πορτογάλου τεχνικού. Ίσως γιατί ήταν πολύ έντονο το κοντράστ με το εύστοχο στήσιμο της ομάδας και την άλλα αντί άλλων διαχείριση του υλικού από την ώρα που άρχισε το παιχνίδι. Μπορεί να υπήρχαν δικαιολογίες (εκτός πλάνου τελικά Βιεϊρίνια και Πέλκας, το ίδιο και οι Μίσιτς, Κρέσπο, Αουγκούστο, Ζαμπά), αλλά η πολύ καλή εικόνα της ομάδας στο πρώτο μέρος εκθέτει τις παρεμβάσεις που έκανε ο προπονητής της στο δεύτερο.

Δεν είναι, μάλιστα, η πρώτη φορά που ο Φερέιρα δεν έχει διαχειριστεί σωστά κρίσιμο παιχνίδι. Στην Σλοβακία, στο πρώτο ματς με την Σλόβαν, άφησε με περίσσεια αφέλεια την αμυντική γραμμή της ομάδας του να είναι σχεδόν στο κέντρο και να δεχθεί γκολ από επίθεση που άρχισε από βολέ αντιπάλου.

Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος δεν μπόρεσε ούτε στιγμή να επηρεάσει την ροή του αγώνα και το ίδιο (αλλά με πολύ χειρότερο ΠΑΟΚ συνολικά μέσα στο παιχνίδι) έκανε και στην πρεμιέρα των πλέι οφ.

Το δείγμα γραφής είναι μεγάλο για να μην προβληματιστεί κανείς, πόσο μάλλον όταν ο προπονητής του ΠΑΟΚ σπάνια έκανε αυστηρή κριτική στην ομάδα του μετά από τα συγκεκριμένα ματς και αρκούταν στο να μοιράζει συγχαρητήρια για την κάθε εμφάνιση. Είναι τέτοια η απουσία θυμού μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα, που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν ο Φερέιρα ενοχλείται όταν ο ΠΑΟΚ χάνει παιχνίδια ή στόχους. Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες το πρώτο πράγμα που έκανε και πάλι ήταν να πει μπράβο στους παίκτες του για την προσπάθεια. Εμοιαζε σαν να τον ικανοποιούσε που απλά ο ΠΑΟΚ το πάλεψε.

Ο Δικέφαλος έφυγε και από το κύπελλο, δημιουργώντας την ίδια αίσθηση που είχε αφήσει και μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος: Είχε τα φόντα να παραμείνει κυρίαρχος, αλλά από invincible μετατράπηκε σε Santa Claus που μοιράζει δώρα.

Δεν τα έχει κάνει όλα λάθος, αλλά απέτυχε στο βασικό

Θα αναρωτηθεί κανείς «μα καλά, ο Φερέιρα όλα στραβά τα κάνει; Τίποτα καλό δεν πέτυχε στον ΠΑΟΚ;». Φυσικά υπάρχουν και θετικά που του πιστώνονται. Η εξέλιξη του Γιαννούλη, η αξιοποίηση του Μίσιτς και εσχάτως η προώθηση του Τζόλη είναι κινήσεις που έχουν καταγραφεί στην ιστορία και θα αναφέρονται όταν θα γίνεται κουβέντα για την πορεία των συγκεκριμένων παικτών. Ωστόσο, στον βασικό στόχο για τον οποίο ο Φερέιρα ήρθε στον ΠΑΟΚ, απέτυχε: Δεν μπόρεσε να υποστηρίξει το πλάνο της συνέχισης στην κατάκτηση τίτλων και επίτευξης σημαντικών στόχων (πρόκριση σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης). Εδειξε πολύ άπειρος σ' αυτό το κομμάτι και το πλήρωσε ο ΠΑΟΚ. Μάλλον δικαιώνονται όσοι λίγοι εντός ΠΑΕ μετέφεραν στον Ιβάν Σαββίδη το προηγούμενο καλοκαίρι τους ενδοιασμούς τους για το αν έπρεπε να δοθούν σχεδόν 2,5 εκατ. ευρώ στην Μπράγκα και ένα ηγεμονικό συμβόλαιο στον ίδιο για να έρθει στην Τούμπα από ομάδα που δεν κάνει πρωταθλητισμό.

Και δεν απέτυχε μόνο σ' αυτό το κομμάτι, αλλά και στην εκγύμναση των παικτών: Στον συγκεκριμένο τομέα υπερείχε κατά κράτος ο Ολυμπιακός και τελικά δημιούργησε την βαθμολογική διαφορά στο πρωτάθλημα, διότι τεχνικά ο ΠΑΟΚ διαθέτει πιο ποιοτικούς παίκτες.

Η ομάδα μοιάζει να μην έχει ενέργεια που τα τελευταία χρόνια ξεχείλιζε. Κι αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος που ο ΠΑΟΚ μοιάζει αντί να προοδεύει να χειροτερεύει.

Κάπως έτσι μετά το χθεσινό ματς έχει ανάψει για τα καλά η κουβέντα για άμεση αποχώρηση του Αμπέλ Φερέιρα προκειμένου να μην μπει σε κίνδυνο και ο τελευταίος στόχος της εξόδου στα προκριματικά του Champions League.

Που 'σαι περσινέ Πασχαλάκη;

Καλό είναι, όμως, πέρα από τις δεδομένες ευθύνες του προπονητή να δούμε και τι γίνεται με τους παίκτες. Είναι πολλοί εκείνοι που δεν είναι στην κατάσταση που βρισκόταν πέρυσι. Ο Μάτος (το μεγαλύτερο διάστημα με λάθος ρόλο, πάντως), ο Βαρέλα, ο Μαουρίσιο (ο μόνος που δικαιολογείται λόγω του σοβαρού τραυματισμού), ο Βιεϊρίνια (ισχύει ό,τι και για τον Μαουρίσιο) και κάποιοι ακόμη δεν βρίσκονται στην κατάσταση που ήταν πέρυσι. Ειδικά, ο Πασχαλάκης που ήταν φύλακας άγγελος, φέτος απλά δεν εμπνέει. Και είναι κρίμα να αδικεί έτσι τον εαυτό του, γιατί πέρυσι έδειξε όσα πραγματικά μπορεί να κάνει.