Ο Λαβωμένος ΠΑΟΚ των προβλημάτων, πανηγυρικά στην «οκτάδα»! Βλέπει τώρα από τα ευρωπαϊκά ρετιρέ να υποκλίνονται όλοι με σεβασμό στην επική του πρόκριση. Στο καναβάτσο οι αλαζόνες Βέλγοι, αδυνατούν να πιστέψουν την αποκαθήλωση και την ταπείνωση τους, από μια ομάδα που ήταν υποχρεωμένη σε έναν τόσο σημαντικό αγώνα όπως ο χθεσινός, να παρουσιαστεί με σοβαρά προβλήματα απουσιών.
Έκαναν το λάθος και βιάστηκαν να ξεγράψουν τον...ευρωπαίο ΠΑΟΚ. Κακό του κεφαλιού τους. Το σφύριγμα της λήξης τους βρήκε απελπισμένους, απογοητευμένους και σαστισμένους.
Η εικόνα τους έδειχνε ολοκάθαρα την συντριβή που ήρθε και που ποτέ δεν είχε περάσει ούτε σαν σκέψη από το μυαλό τους. Είναι αλήθεια πως οι γηπεδούχοι θέλοντας από την πρώτη στιγμή να αποδείξουν ότι αποτελούν και είναι το αδιαμφισβήτητο φαβορί, επιχείρησαν να κυριαρχήσουν, αιφνιδιάζοντας τους αντιπάλους τους.
Μέχρις ενός σημείου ο αιφνιδιασμός έδειχνε πως θα έφερνε και την αρχή της εκπλήρωσης του στόχου που είχαν και που δεν ήταν άλλος από την εξαφάνιση του 1-0 της Τούμπας. Δυστυχώς όμως για αυτούς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν και αντί της ισοφάρισης του αποτελέσματος του πρώτου αγώνα, ήρθε η «μαχαιριά» του Κρέσπο για να τους ταράξει κάπως την αλαζονία αλλά και την ποδοσφαιρική τους αφέλεια.
Η ισοφάριση που πέτυχαν στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, επανέφερε στο προσκήνιο και πάλι τις διαθέσεις της απόλυτης κυριαρχίας, τις οποίες όμως δεν κατάφεραν να τις διατηρήσουν όρθιες, από τη στιγμή που ο έμπειρος κόουτς των φιλοξενούμενων με εύστοχες κινήσεις, διόρθωσε τα λάθη που είχαν γίνει, έδωσε στην ομάδα του κανιούργια πλάνα, μπλόκαρε την επιθετικότητα των Βέλγων, θριμμάτισε με την πάροδο του χρόνου την ψυχολογία τους και τους έφερε ακριβώς όπως ήθελε στο «δεξί του».
Σε αυτό το σημείο ο ΠΑΟΚ χτύπησε σαν κόμπρα. Με το δεύτερο γκολ του Αουγκούστο (αριστουργηματική πάσα από τον ηρωϊκό αρχηγό) έκλεισε το κεφάλαιο που λέγεται πρόκριση και άνοιξε το νέο που έλεγε το ότι ο ΠΑΟΚ έγραψε ιστορία. Με δυο λόγια έχουμε μια εντυπωσιακή ευρωπαϊκή διάκριση και επιτυχία από τον ΠΑΟΚ, η οποία σαφέστατα όμως θεωρείται και είναι για πολλούς λόγους υψίστης σπουδαιότητας και αγωνιστικά κρυστάλλινη και δικαιότατη, αφού την συνοδεύουν δύο περήφανες νίκες.
Θα λέγαμε πως οι πρωταγωνιστές της χθεσινής μεγάλης ευρωπαϊκής βραδιάς και διάκρισης κόουτς και παίκτες, πιστώνονται τον σεβασμό όχι μόνον των φίλων τους, αλλά και όλων των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων. Για τον απλούστατο λόγο: Γιατί σε αυτή την πτήση ονείρου οι αετοί του βορρά μαζί με τα όσα οι ίδιοι και ο κόσμος τους στόχευαν, σήκωσαν στα φτερά τους και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Σε ατομικό επίπεδο ο Πασχαλάκης στην πρώτη γραμμή μαζί με τον εκπληκτικό Άκπομ, τον Ινγκασον και τον Τσιγγάρα. Προσπάθησε και μόχθησε ο Σβαμπ. Υπέροχο το γκολ του Αουγκούστο.
Μεγαλείο ψυχής από τον ανεπανάληπτο Βιεϊρίνια, ο οποίος με τον ηρωϊσμό του έδωσε νέα φλόγα και νέα κίνητρα στους συμπαίκτες του. Ανύπαρκτος ο Μπίσεσβαρ που δεν βοήθησε αμυντικά, το ίδιο και ο Μουργκ (αλήθεια τι εμμονή είναι κι αυτή;). Ο φιλότιμος Σίντκλεϊ βοήθησε και στόκαρε τα κενά που άφηνε πισω του ο Μπίσεσβαρ, όπως επίσης βοήθησε και ο Μιχάι αντικαθιστώντας τον Κρέσπο.
Ο Ισπανός με το γκολ που πέτυχε καταγράφεται δικαιωματικά μέσα στους πρωταγωνιστές της μεγάλης βραδιάς. Πολύτιμες βοήθειες (από τον Τέιλορ) πήρε και ο φιλότιμος Λύρατζης, ο οποίος κι αυτός δεν βοηθήθηκε στο πρώτο ημίχρονο από τον ωσεί παρόντα Αυστριακό. Στους «διακριθέντες» θα πρέπει να προστεθούν και οι χίλιοι ΠΑΟΚτσήδες της κερκίδας. Καλή η διαιτησία του Γερμανού Ζίμπερτ.
Η οικογένεια του ΠΑΟΚ θρηνεί για την απώλεια ενός διακεκριμένου και εμβληματικού παράγοντα και εκ των βασικών συνεργατών του Βασίλη Σεργιαννίδη, στη μεγάλη προσπάθεια της δημιουργίας της ομάδας της χρυσής εποχής του 70΄.
«Έφυγε» ο αξιαγάπητος Γιώργος Νικηφόρου, αδερφός του γνωστού και επί σειρά ετών δραστήριου στα διοικητικά της ΠΑΕ και της ΚΑΕ Δημήτρη, αφήνοντας πίσω του βαθιά θλίψη αλλά και μια μεγάλη ΠΑΟΚτσήδικη παρακαταθήκη. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή όταν κινδύνευσε ο αγαπημένος του ΠΑΟΚ.
Μέλος της εκπληκτικής παρέας των νεαρών πολιτικών μηχανικών, φίλων και αποφοίτων γερμανικών και αυστριακών Πανεπιστημίων (Σεργιαννίδης – Αρβανιτάκης), προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες και έβαλε την υπογραφή του κάτω από το «μανιφέστο» και την «επανάσταση» που άλλαξε ριζικά την μοίρα και τη δομή μιας συντηρητικής νοοτροπίας και οδήγησε τον λαοφιλέστατο σύλλογο σε άλλο επίπεδο. Αθόρυβος, μεθοδικός, αξιοπρεπέστατος και πάνω από όλα πιστός σε αρχές και σε αξίες, θα λείψει από τους δικούς του, από τους φίλους του και όλους όσους τον έζησαν από κοντά και γνωρίζουν την τεράστια προσφορά και αγάπη του για τον δικέφαλο.
Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του και προσευχόμαστε για την ανάπαυση της ψυχής του.
