Ο ισπανικός ιστότοπος Infodefensa δημοσίευσε μια αξιοσημείωτη είδηση που υποδεικνύει ένα κοινό έργο μεταξύ Άγκυρας και Μαδρίτης για την ανάπτυξη ενός τεράστιου αεροπλανοφόρου μήκους 300 μέτρων.
Μόλις πριν από λίγες ημέρες, δημοσιεύματα έδειξαν ότι η Ισπανία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να κατασκευάσει ένα νέο αεροπλανοφόρο, δεδομένων των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το Ισπανικό Ναυτικό, ιδίως όσον αφορά την αντικατάσταση των μαχητικών Harrier.
Στόχος μπορεί να είναι η μετατροπή του υπάρχοντος αεροπλανοφόρου (όπως το Juan Carlos I) ώστε να λειτουργεί αποκλειστικά με drones και ελικόπτερα, ενώ παράλληλα κατασκευάζεται ένα νέο αεροπλανοφόρο, πιο ικανό να επιχειρεί με πραγματικά μαχητικά.
Τα δημοσιεύματα υποδηλώνουν ότι η Τουρκία επιδιώκει να αναπτύξει αυτό το έργο σε συνεργασία με την Ισπανία.
Ο διευθυντής της Τουρκικής Υπηρεσίας Αμυντικών Βιομηχανιών ανακοίνωσε ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός αεροπλανοφόρου μήκους 300 μέτρων, ένα μέγεθος που θα ξεπερνούσε κατά πολύ το μήκος του γαλλικού αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle, το οποίο έχει μήκος 261 μέτρα, και θα ξεπερνούσε ακόμη και το μήκος του σύγχρονου βρετανικού αεροπλανοφόρου Queen Elizabeth, το οποίο φτάνει τα 280 μέτρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την κατασκευή αεροπλανοφόρων εδώ και χρόνια, και είχαν προηγηθεί συνομιλίες με την ισπανική ναυπηγική εταιρεία Navantia, ειδικά από τότε που η Navantia ανέπτυξε το αεροπλανοφόρο Juan Carlos I, το οποίο η Τουρκία χρησιμοποίησε ως μοντέλο για την κατασκευή του Anadolu, του πρώτου αεροπλανοφόρου της.
Ωστόσο, το νέο τουρκικό έργο φαίνεται να υπερβαίνει την έννοια ενός ελαφρού αεροπλανοφόρου, κινείται προς την κατασκευή ενός μεγαλύτερου και πιο φιλόδοξου πλοίου.
Σύμφωνα με προκαταρκτικές, αλλά ακόμη ημιτελείς, απεικονίσεις, ο πιθανός σχεδιασμός θα μπορούσε να περιλαμβάνει δύο διαδρόμους – έναν κοντό και έναν μακρύτερο με ράμπα – κάτι που υποδηλώνει ένα σύστημα άλματος με σκι, παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται από το αεροπλανοφόρο Juan Carlos I. Αυτό θα σήμαινε ότι τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να εκτοξευθούν χωρίς πρόωση με καταπέλτη, πιθανώς χρησιμοποιώντας καλώδια προσγείωσης, όπως συμβαίνει με τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα.
Παρόλο που το έργο βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο, υπάρχει σαφής πρόθεση εντός της Ισπανίας να το προωθήσει, ιδίως στο πλαίσιο των προσπαθειών της να αυξήσει τον αμυντικό της προϋπολογισμό ώστε να ευθυγραμμιστεί με τις δεσμεύσεις της στο ΝΑΤΟ (2% του ΑΕΠ). Αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει την ικανότητα της Ισπανίας να ασκεί επιρροή πέρα από τα σύνορά της, είτε σε κοινές επιχειρήσεις με συμμάχους είτε εντός των δικών της σφαιρών επιρροής.
Η παρουσία ενός τέτοιου αεροπλανοφόρου θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ισπανία να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο σε διεθνείς αποστολές, όπως η προστασία ζωτικών θαλάσσιων οδών όπως το στενό Μπαμπ αλ-Μαντάμπ κατά τη διάρκεια κρίσεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συζήτηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα των αεροπλανοφόρων κλιμακώνεται εδώ και μερικά χρόνια, με ορισμένους να πιστεύουν ότι αυτά τα σκάφη είναι αναποτελεσματικά έναντι των σύγχρονων απειλών, όπως οι υπερηχητικοί πύραυλοι.
Ωστόσο, η τρέχουσα πραγματικότητα δείχνει το αντίθετο. Όλες οι μεγάλες και μεσαίες δυνάμεις – από την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα έως τις χώρες του ΝΑΤΟ – συνεχίζουν να επενδύουν σε μεγάλο βαθμό σε αεροπλανοφόρα, αποδεικνύοντας ότι αυτά τα σκάφη εξακολουθούν να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη σύγχρονη στρατιωτική στρατηγική.
Στο πλαίσιο της ισπανοτουρκικής συνεργασίας, σημειώνουμε ότι η σχέση μεταξύ των δύο χωρών βαθαίνει σταδιακά, παρά τις δυτικές επιφυλάξεις σχετικά με τις πολιτικές της Άγκυρας, ιδίως σε θέματα όπως η αγορά του ρωσικού αμυντικού συστήματος S-400 και ο επακόλουθος αποκλεισμός της Τουρκίας από το πρόγραμμα stealth μαχητικών F-35.
Παρά τις ανησυχίες των ΗΠΑ για πιθανή διαρροή ευαίσθητων πληροφοριών στη Ρωσία, η Τουρκία εξακολουθεί να αναζητά εναλλακτικές λύσεις, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης των ευρωπαϊκών μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon.
Ωστόσο, η συμφωνία αντιμετώπισε ένα πολιτικό εμπόδιο, καθώς η Γερμανία αντιτάχθηκε στην πώληση του αεροσκάφους στην Τουρκία, ενώ οι άλλοι εταίροι (Ισπανία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο) δεν έφεραν αντίρρηση. Αυτές οι διαφωνίες εντός του ευρωπαϊκού προγράμματος αντικατοπτρίζουν την ευθραυστότητα της ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας, ειδικά σε σύγκριση με τη ρευστότητα των γαλλικών προσφορών, οι οποίες προσέφεραν αεροσκάφη Rafale σε ανταγωνιστικές τιμές και γρήγορες αποφάσεις.
Ωστόσο, τα πράγματα έχουν αλλάξει πρόσφατα και το Βερολίνο φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τις αντιρρήσεις του, ανοίγοντας ενδεχομένως το δρόμο για την ανακοίνωση της πώλησης του Typhoon στην Τουρκία τις επόμενες εβδομάδες.
Μια τέτοια συνεργασία θα μπορούσε να ωφελήσει την Ισπανία, όσον αφορά τη συμμετοχή σε εκπαίδευση και επιχειρήσεις, ενισχύοντας για άλλη μια φορά την αναδυόμενη αμυντική συνεργασία μεταξύ Μαδρίτης και Άγκυρας.
Το κοινό έργο μεταξύ Ισπανίας και Τουρκίας για την κατασκευή ενός γιγάντιου αεροπλανοφόρου φαίνεται φιλόδοξο και πολλά υποσχόμενο.
Εάν υλοποιηθεί, θα αποτελέσει ένα ποιοτικό άλμα στις δυνατότητες του Ισπανικού Ναυτικού, δίνοντάς του ηγετική θέση στη Μεσόγειο και στη διεθνή σκηνή.
Φυσικά, τέτοια έργα απαιτούν χρηματοδότηση και η παρουσία ενός εταίρου όπως η Τουρκία θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατανομή του βάρους και να ενισχύσει την οικονομική και στρατηγική σκοπιμότητα του έργου.
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
Μαζί και στο spotify
