Βλέποντας το ματς του Άρη προχθές με τον ΠΑΟ, είχα την ίδια ακριβώς αίσθηση με πάρα πολλά παιχνίδια των «κίτρινων» στη διάρκεια αυτής της σεζόν. Ποια είναι αυτή η αίσθηση; Είναι της έλλειψης εμπιστοσύνης, της έλλειψης όλων εκείνων των στοιχείων που σου επιτρέπουν να νιώσεις για μια ομάδα ότι έχει τους τρόπους για να πετύχει τον στόχο της.
Ο Άρης δεν είναι τέτοια ομάδα. Δεν ήταν σε καμία στιγμή στη διάρκεια της σεζόν και δεν θα γίνει, φυσικά, τώρα στα πλέι οφ. Μια ομάδα ασταθής είναι, που οι μεταπτώσεις στην απόδοσή της την χαρακτηρίζουν, που δεν έχει μια συνέχεια, δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα, στοιχεία που να την διαφοροποιούν από τους αντιπάλους της.
Όπως όλη η σεζόν κύλησε στη μετριότητα, έτσι κυλάει και το φινάλε της για τον Άρη. Δεν αλλάζει κάτι. Το επισημαίνω επειδή καλλιεργήθηκε μια προσδοκία πως ο Άρης, έστω την ύστατη ώρα, θα κατάφερνε να διορθώσει την εικόνα του, να εμφανιστεί πιο ανταγωνιστικός, να διασκεδάσει κάπως τις άσχημες εντυπώσεις.
Δυστυχώς, για τους φίλους του Άρη, ούτε το τελευταίο κομμάτι της σεζόν τούς προσφέρει κάτι καλύτερο, πιο αισιόδοξο, πιο ελπιδοφόρο. Πραγματικά, δεν ξέρω αν είναι για την πλειοψηφία των φίλων του Άρη θα σημάνει κάτι η κατάκτηση του τελευταίου εισιτηρίου για την συμμετοχή σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αν θα τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα και να ξεχάσουν την μετριότητα στην οποία κύλησε η σεζόν.
Πολλές φορές από αυτή εδώ τη γωνία έχω επισημάνει πως ο Άρης πρέπει κάποια στιγμή να διδαχθεί από τα λάθη που γίνονται και δεν του επιτρέπουν να αλλάξει επίπεδο, που τον κρατάνε καθηλωμένο μία, τουλάχιστον, ταχύτητα κάτω από το Big4.
Όσο δεν φροντίζει να κάνει τα αυτονόητα για κάθε ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ, ο ΠΑΟ, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, θα συνεχίσει να είναι στην ίδια απόσταση από τους ισχυρούς του ελληνικού ποδοσφαίρου και να μην έχει καμία πιθανότητα να γεφυρώσει το χάσμα που τον χωρίζει από αυτούς.
Ο κόσμος του διψάει, θέλει να δει την ομάδα να χτίζει ισχύ η οποία θα της επιτρέψει να ξεφύγει από όλα αυτά που την κρατάνε καθηλωμένη στο ρόλο του φτωχού συγγενή. Οι οπαδοί του Αρη πίστεψαν στις αρχές της τρέχουσας σεζόν πως ίσως ήρθε η ώρα να συμβεί αυτό, αλλά γνώρισαν πολύ μεγάλη απογοήτευση, γι' αυτό και από κάποια στιγμή και μετά άρχισαν να το δείχνουν αυτό και με την απουσία τους από τα εντός έδρας παιχνίδια.
Ο κίνδυνος να απομακρυνθεί περισσότερο ο κόσμος είναι υπαρκτός. Διότι δεν αρκεί ο Άρης να κερδίζει, άνευ ανταγωνισμού στην ουσία, ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Όσο δεν καταφέρνει να κοντράρει τους εκπροσώπους του Big4, τόσο η απογοήτευση θα μεγαλώνει...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
