Είτε το κατάλαβε ο Λουτσέσκου, καθυστερημένα είναι η αλήθεια, είτε το αντιλήφθηκε ο Μπότο, είτε το συμφώνησαν οι δυο τους, ευχάριστο είναι το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ κινείται προς την απόκτηση νεαρών σχετικά παικτών, για να δώσουν στην ομάδα την ταχύτητα και την ενέργεια πους της λείπουν.
Στα 24 ο Σάστρε, που ήδη αποκτήθηκε, στα 23 ο Σοάρες, για τον οποίο υπάρχει ενδιαφέρον, σ' αυτή την ηλικία πάνω κάτω και άλλοι στόχοι, δείχνουν ότι πρόκειται να αρχίσει από τώρα το χτίσιμο ενός νέου ΠΑΟΚ και μακάρι αυτό να αποδειχθεί μια ρεαλιστική διαπίστωση και όχι ένας ευσεβής πόθος που θα μείνει ανικανοποίητος.
Μιλάμε για ένα χτίσιμο που έπρεπε να αρχίσει αμέσως μετά το νταμπλ του 2019. Οχι, φυσικά, με το να απομακρυνθούν παίκτες που αποθεώθηκαν για εκείνη την επιτυχία, αλλά για να προστεθούν σταδιακά στο ρόστερ κάποιοι άλλοι μικρότεροι σε ηλικία και εξίσου, αν όχι περισσότερο, ποιοτικοί.
Δυστυχώς, δεν έγινε κάτι τέτοιο και, επί τρεις καλοκαιρινές μεταγραφικές περιόδος σερί, οπότε η ομάδα, αντί να ενισχύεται και να ανανεώνεται, αποδυναμωνόταν και “γερνούσε” πιο πολύ. Κι όχι μόνο βγήκε νοκ άουτ από τη διεκδίκηση κι άλλου Πρωταθλήματος, αλλά παρουσίαζε και παρουσιάζει, με λίγες αναλαμπές, μια εικόνα που καθόλου δεν αρέσει στον κόσμο της και καθόλου αισιοδοξία δεν του δίνει για το μέλλον.
Νομοτελειακά, ο χρόνος φθείρει τους πάντες. Δεν μπορείς σήμερα, για παράδειγμα, να απαιτείς να δεις τον καλό Βιειρίνια. Ούτε και κανέναν άλλον από τους έμπειρους παίκτες που αποτέλεσαν τον κορμό του αήττητου Πρωταθλητή και δύο φορές (όχι μία) νταμπλούχου ΠΑΟΚ.
Εστω και τώρα, λοιπόν, θα ήταν ευχής έργον να αρχίσει η προσπάθεια της “ανοικοδόμησης” με την προσθήκη παικτών που θα έχουν νιάτα, ένταση, ενέργεια, φλόγα για διάκριση, πολλές φιολοδοξίες, ισχυρά κίνητρα. Στο κάτω-κάτω αυτοί είναι οι παίκτες που μπορούν να εξελιχθούν και να δημιουργήσουν υπεραξία. Και το να βρίσκεις τέτοιους παίκτες είναι “μαγκιά”. Αν μπορείς να ξοδέψεις για να αγοράσεις και έτοιμους, έμπειρους παικταράδες, ακόμη καλύτερα.
Τότε έχεις τον ιδανικό συνδυασμό. Αλλά, δυστυχώς, απέχουμε πολύ ακόμη από το σημείο να μπορεί μια ελληνική ομάδα, όποια κι αν είναι, να πείσει έναν παικταρά, όσα και να του δώσει, να έρθει να παίξει ποδόσφαιρο στο γήπεδο της Λαμίας, του Ιωνικού, ή του Απόλλωνα Σμύρνης...
Μια που ανέφερα ως παράδειγμα τον Βιειρίνια, αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα και της μεταγραφικής πολιτικής που φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν ο Μπότο και ο Λουτσέσκου. Πόσα είχε κοστίσει ο Βιειρίνια, τον οποίο, μάλιστα, ο ΠΑΟΚ αγόρασε από την Πόρτο επί διοίκησης Ζαγοράκη με εισήγηση του Σάντος; Μόνο 300.000 ευρώ. Εξελίχθηκε στον ΠΑΟΚ, πρόσφερε πολλά αγωνιστικά, δημιούργησε υπεραξία κι αμέσως μετά πρόσφερε και οικονομικά, καθώς πουλήθηκε στη Βόλφσμπουργκ με 4,5 εκατομμύρια. Ηταν πολλά τα 4,5 για τον Βιειρίνια; Οχι. Αλλά ήταν πολλά για τον έτοιμο να καταστραφεί οικονομικά ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής.
ΥΓ. Εννοείται ότι κανείς δεν θα πανηγυρίσει αν ο ΠΑΟΚ αποκτήσει ΜΟΝΟ νεαρούς παίκτες. Σαφώς χρειάζονται και πιο έμπειροι. Αλλά η στρατηγική της προσθήκης παικτών με μέλλον και από μεταγραφές και από τα τμήματα υποδομής, είναι σωστή. Αρκεί φυσικά αυτοί οι νεαροί να έχουν να δώσουν.
