Αν δεν υπήρχαν εκείνες οι δύο (απανωτές) ψυχρολουσίες με την υπνοτισμένη – και πάλι – άμυνα, θα μπορούσε κανείς να απολαύσει μια γεμάτη εμφάνιση από τους παίκτες του Πάμπλο Γκαρσία. Κι αυτό γιατί σε γενικές γραμμές ο ΠΑΟΚ κινήθηκε πειθαρχημένα, σε σωστούς ρυθμούς, εξασφαλίζοντας την πρόκριση του στην επόμενη φάση του Κυπέλλου.
Αφήνοντας στην άκρη το συνηθισμένο σκωτσέζικο ντουζ και τις καθιερωμένες προσφορές του καταστήματος (άμυνας) με γκολ από το πουθενά και για το τίποτα, το ταμείο για χθες δεν είναι μείον. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να υποστηρίξει και θα είχε απόλυτα δίκιο πως η εικόνα των γηπεδούχων ιδιαίτερα μετά τις αλλαγές που έγιναν συνυπολογιζόμενης και της εντυπωσιακής αποτελεσματικότητας της, προσθέτουν ένα αξιόλογο πλεόνασμα το οποίο επιβάλλεται να εκτιμηθεί δεόντως. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να διαγράφουν και να μην απασχολήσουν οι νέες κακές αμυντικές στιγμές, οι οποίες εμφανίζονται με ανησυχητική συχνότητα.
Η «πεντάρα» είχε και κάποιες στιγμές που σου προκαλούσαν ή μάλλον σου δημιουργούσαν μια αίσθηση ότι απολάμβανες ένα υψηλού επιπέδου θέαμα. Γιατί μη μου πείτε ότι δεν αισθανθήκατε κάπως έτσι, απολαμβάνοντας το εκπληκτικό γκολ του Τσέχου το οποίο ακυρώθηκε (ορθώς). Ήταν ένα σκοράρισμα υψηλού επιπέδου και χωρίς υπερβολή παγκόσμιας κλάσης. Περνά λοιπόν - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου – ο δικέφαλος στον επόμενο γύρο με το σκορ που πέτυχε. Συγχρόνως όμως αποκτά το πλεονέκτημα της άνεσης να επικεντρωθεί μονοδιάστατα στα επόμενα παιχνίδια του πρωταθλήματος με πρώτο από όλα το εκτός έδρας με τον ΠΑΣ. Η συγκομιδή βαθμών του είναι απαραίτητη όχι μόνο για λόγους γοήτρου, αλλά και για ένα πλασάρισμα στις πρώτες θέσεις.
Είναι αλήθεια και αποτελεί σκληρή πραγματικότητα ότι το ξεγύμνωμα του ρόστερ των νταμπλούχων και ιδιαίτερα ο κατακερματισμός της άμυνας πάνω στην οποία στηρίχθηκε και κατέκτησε τίτλους και πέτυχε ιστορικά ρεκόρ, δυσκολεύει πολύ τα πράγματα. Δύο παίκτες πραγματικοί πυλώνες και μεγάλης κλάσης «έφυγαν» συγχρόνως για διαφορετικούς λόγους (Μάτος, Γιαννούλης).
Μέχρι σήμερα δεν αντικαταστάθηκαν έγκαιρα και με σοβαρότητα. Οι πρόχειρες λύσεις εκ των ενόντων αφήνοντας κενά, σύγχυση και σαστιμάρα, με συνέπεια να έρχονται αυτές οι παιδαριώδεις και ασυγχώρητες ασυνεννοησίες και ημιπαραλυσίες. Ο κόουτς παιδεύεται για να ισορροπήσει το σχήμα, για να φτιάξει τα ζύγια της ενδεκάδας και να σταματήσει αυτή η φονική για το σύνολο της ομάδας αδυναμία. Ίσως εκεί επιβάλλεται να επικεντρωθεί η προσοχή του Πάμπλο για να περιοριστούν όσο γίνεται οι αυτοκτονικές τάσεις που ξεπηδάνε τόσο επίμονα και άλλο τόσο εφιαλτικά. Δεν χρειάζεται λόγος να αναφερθούμε στη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Σαφέστατα οι νικητές ήταν κυρίαρχοι και οι φιλοξενούμενοι ξεπέρασαν τον εαυτό τους και κρατήθηκαν όρθιοι με δύο ισοφαρίσεις που λαχτάρησαν τους αντιπάλους τους.
Ο Πασχαλάκης πραγματοποίησε μια εξαιρετική απόκρουση, ενώ δεν ευθύνεται για τα δύο γκολ στα οποία κοιμήθηκε στην κυριολεξία και συνολικά η άμυνα. Πολύ όμορφο το γκολ που πέτυχε ο φιλότιμος Ροντρίγκο, έκανε κάποια λάθη ο Ινγκασον, ο Κρέσπο βοήθησε σημαντικά σε κάποιες στιγμές για να στοκαριστούν οι ρωγμές και τα κενά. Πολύ ωραίο και το γκολ του Σβαμπ, ο οποίος όμως για μια ακόμη φορά μας έπεισε ότι δεν είναι για παραπάνω από 45 λεπτά. Δύο γκολ από τον πιτσιρίκο. Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Έτρεξε πολύ ο Ουάρντα, βοήθησε αρκετά ο Βιεϊρίνια, βελτιωμένος κάπως ο Ζίβκοβιτς. Πολέμησε ο Σφιντέρσκι και ο νεαρός Τσιγγάρας με πολλά τρεξίματα και μεγάλη αγωνιστική διάθεση. Οι αλλαγές βοήθησαν σημαντικά στο να εξισορροπιστεί η διαταραχή με τη δεύτερη ισοφάριση. Ξεχώρισε με τις εξαιρετικές κινήσεις του ο Κρμέντσικ (επαναλαμβάνουμε απόλαυση το γκολ ποίημα που ακυρώθηκε).
