Δεν μπορεί και ούτε πρέπει να τους αρνηθείς ότι προσπάθησαν. Από τη στιγμή που τιθάσευσαν τους χειμαρρώδεις και φλεγόμενους από το πάθος γηπεδούχους, στάθηκαν στο ύψος της περίστασης και από ένα σημείο και ύστερα μετά τον αιφνιδιασμό, πήραν χώρο και πρωτοβουλίες, αλλάζοντας την εικόνα και τις ισορροπίες, στην εξέλιξη της αναμέτρησης.
Είναι αλήθεια πως μετά από ένα διάστημα πίεσης – σχεδόν αφόρητης – ανασυντάχθηκαν και με την πάροδο του χρόνου έγιναν σαφέστατα πιο διεκδικητικοί. Δυστυχώς αυτού του είδους και της αντίστοιχης κρισιμότητας παιχνίδια, κρίνονται τις περισσότερες φορές σε κάποιες λίγες στιγμές. Αυτό διαπιστώθηκε και επιβεβαιώθηκε σε απόλυτο βαθμό και στο χθεσινό παιχνίδι. Αναφερόμαστε στην «μοιραία» φάση με το δοκάρι του Μαυροπάνου, σε μια στιγμή (102΄) που θα άλλαζε την αντίστοιχη μοίρα του αγώνα. Θα «καθάριζε» κατά τα κοινώς λεγόμενα την «μπουγάδα».
Όμως σε αυτό το κομβικό σημείο η Εθνική μας σκόνταψε στην δική της κακιά μοίρα, με συνέπεια το παιχνίδι να οδηγηθεί στην διαδικασία των πέναλτι, για να ολοκληρωθεί η γκαντεμιά και η μεγάλη ζημιά. Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι η «προσγείωση» ήταν σκληρή και δυσάρεστη και επίσης ότι το «όνειρο» έσβησε κάπως απρόσμενα και αναπάντεχα. Όμως θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίσουμε ότι υπήρξε και μια σοβαρή προσπάθεια, η οποία άφησε κάποια μηνύματα ή αν θέλετε μια αφετηρία και μια συνέχεια για το εθνικό μας συγκρότημα.
Κρατώντας ότι θετικό προέκυψε σε αυτή την τελευταία προσπάθεια, επιβάλλεται να προστεθεί μια σοβαρή και όχι περιστασιακή και πρόχειρη ανασυγκρότηση και ένας ανασχεδιασμός που αφορά το μέλλον. Να μπει ένα πιο σύγχρονο πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα κινηθούν όλες οι διαδικασίες αναβάθμισης της Εθνικής μας. Έτσι ώστε να αναζωπυρωθεί και το ενδιαφέρον του κόσμου. Με απλά λόγια; Μια μεγάλη και στοργική αγκαλιά, μακριά από τις όποιες και φτηνές σκοπιμότητες, αλλά και τις μόνιμα υφέρπουσες ίντριγκες, που φθείρουν και αλλάζουν νοοτροπίες με το τίποτα.
Καταλήγοντας κρίνουμε πως η Εθνική των τελευταίων αγώνων εκτιμήθηκε και αγαπήθηκε γιατί απέδειξε πως βάδιζε προς τη σωστή κατεύθυνση. Κάτι που μας υποχρεώνει να το αποδεχθούμε και να προσθέσουμε ότι και χθες πέρασε προς τα έξω αυτήν την συγκεκριμένη εικόνα της αγωνιστικής αξιοπρέπειας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν άφησε και άλλου είδους «μηνύματα». Οργισμένες αντιδράσεις για επιλογές ή αποκλεισμούς παικτών από τον Πογέτ (Παυλίδης, Τζόλης), όπως και λάθος διαχείριση της παράτασης και των επιλογών των εκτελεστών της διαδικασίας των πέναλτι.
Σε ατομικό επίπεδο υπήρξαν διακριθέντες, όπως και υστερήσαντες. Καλή εμφάνιση από τους αμυντικούς και τον τερματοφύλακα, σε κακή βραδιά ο Μπακασέτας που έχασε και το πέναλτι, δεν βοήθησαν όσο αναμενόταν ο Ιωαννίδης και ο Μασούρας. Έδωσαν ιδιαίτερο τόνο με τη συμμετοχή τους στο δεύτερο ημίχρονο ο Ρότα, ο Κωνσταντέλιας και ο Σιώπης.
