Τους ξεγύμνωσε και τους ταπείνωσε. Τους υποχρέωσε να γονατίσουν και να προσκυνήσουν αλλά και να πληρώσουν για όλα όσα σκοτεινά και απαράδεκτα επιχειρήθηκαν σε βάρος του. Ο αγωνιστικός διασυρμός, όπως αποδείχθηκε ήταν προδιαγεγραμμένος και αναπόφευκτος. Η ανωτερότητα των «τιμωρών» και των «εκδικητών» δεδομένη και πέρα πάσης αμφισβήτησης.
Ο ανοικτός «λογαριασμός» έκλεισε σε πρώτη φάση εμφατικά και κάπως… περίεργα. Εμφατικά με το σκορ διαπόμπευσης και περίεργα από τη στιγμή που στον «κισσέ» προσήλθαν για να πληρώσουν το χρέος άλλοι και όχι αυτός που το προκάλεσε. Ούτε ο κόουτς, ούτε η ομάδα του αλλά ούτε και οι οπαδοί της, το δημιούργησαν. Βασικός και μόνος ένοχος της οικονομικής και ηθικής πτώχευσης, ο μέχρι πρότινος επικεφαλής (;) του συνεταιρισμού που είχε αναλάβει και υποσχεθεί την «εκτόξευση» του συλλόγου στα ουράνια και τελικά τον οδήγησε στην πλήρη εξαθλίωση και στα πρόθυρα της οριστικής του κατάρρευσης. Τα όσα σκοτεινά και απαράδεκτα αποτολμήθηκαν και επιχειρήθηκαν εις βάρος του ΠΑΟΚ είναι πανελληνίως γνωστά και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένα νόημα να τα επαναλάβουμε. Αλλωστε το «χρέος» πληρώθηκε σε πρώτη ελπίζουμε φάση και ευχόμαστε και σε τελευταία.
Πάμε όμως παρακάτω για να βρεθούμε κοντά στους θριαμβευτές και κυρίως να ζήσουμε λίγο από τον δικαιολογημένο ενθουσιασμό τους αλλά και να πούμε δυο κουβέντες που αφορούν τη συνέχεια. Είναι αλήθεια πως κάποιοι το πανηγύρισαν εντονότατα αφού αυτός ο αγώνας είχε μια ιδιαιτερότητα πολύ σημαντική. Το ίδιο αλήθεια είναι όμως πως μέσα από αυτή την εμφάνιση προέκυψαν και κάποια συμπεράσματα τα οποία επιβάλλεται να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους αποκλειστικά εμπλεκόμενους. Ο κόουτς θα πρέπει να δει με τη δέουσα προσοχή τα επαναλαμβανόμενα πειθαρχικά παραπτώματα και τις ασύμβατες συμπεριφορές επαγγελματιών παικτών όπως αυτές των Μπίσεσβαρ, Σαμπράνο και Μακ. Κάποτε όλα αυτά θα πρέπει να κλείσουν τον κύκλο τους.
Θέμα σοβαρό υπάρχει και για τη διοίκηση μετά το νέο κρούσμα της ολοφάνερης προβοκάτσιας. Ο επίσημος ΠΑΟΚ επιβάλλεται να αναδιοργανωθεί και να οπλιστεί με νέα τακτική ώστε να αντιμετωπίσει από τη ρίζα του και με τη δέουσα αυστηρότητα αυτόν τον τρομακτικό κίνδυνο που όπως όλα δείχνουν βρίσκεται μόνιμα κατασκηνωμένος στις κερκίδες της Τούμπας. Οι πυρσοί στα χέρια των εγκαθέτων και 100% εξαγορασμένων κρετίνων (σ.σ. δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο εκατομμύριο να είναι ΠΑΟΚτσήδες) είναι σε θέση να βάλουν μπουρλότο στη χρονιά και να καταστρέψουν τα πάντα.
Είναι αδιανόητο μετά τα όσα έχει υποστεί μέχρι σήμερα ο ΠΑΟΚ και ιδιαίτερα μετά την ποινή εξόντωσης που είχε ως συνέπεια η ομάδα να παίξει ένα ολόκληρο σχεδόν γύρο με αμπαρωμένη την έδρα της, κάποιος ή κάποιοι να ξανασηκώσουν το χέρι τους και να στοχεύσουν ακριβώς στην καρδιά του συλλόγου. Το τί θα πράξει ο επίσημος ΠΑΟΚ είναι δικό του πρόβλημα και μάλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί μείζον και ως ένα σημείο και αδιέξοδο. Εκείνο όμως που είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε είναι ότι με το να συγχωρεί τον έναν μετά τον άλλο όσους επισημαίνονται ή συλλαμβάνονται δεν είναι λύση αλλά αντίθετα οδηγεί στο να αποθρασυνθούν αυτοί οι κακοποιοί.
Ο δρόμος για το φινάλε του Πρωταθλήματος βρίσκεται στη μέση του. Οι οποιαδήποτε κίνδυνοι παρασκηνίων, διαιτησίας, εκτροπών, πιθανών βαθμολογικών απωλειών είναι συμβατοί, θεωρούνται πιθανοί αλλά μπορούν και να αντιμετωπιστούν. Οι πυρσοί όμως των προβοκατόρων όχι. Ούτε και αυτός ο κόσμος του ΠΑΟΚ πάνω στις κερκίδες δεν κατάφερε να δώσει μια λύση. Μένει πλέον αλλαγή τακτικής και δυναμική αντιμετώπιση, αποφασιστικότητα και όχι συγχωροχάρτια.
ΥΓ1: Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τη σύσταση προς όλους της ασπρόμαυρης οικογένειας. Χαμηλοί τόνοι και συνετή διαχείριση του καλού κλίματος και της αντίστοιχης εξαιρετικά βελτιωμένης ψυχολογίας. Όχι υπερβολές, περίσκεψη και ψύχραιμη αντιμετώπιση και λύση των προβλημάτων που θα προκύψουν.
Υ.Γ2: Ο Σαλονικιός διαιτητής Παπαδόπουλος απέδειξε ότι δικαιολογημένα χαρακτηρίζεται ως αγαπημένο παιδί των ερυθρολεύκων. Το σκάνδαλο της μη αποβολής του Ρομέο το περασμένο Σάββατο στο Αγρίνιο, επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές.