Ο σκοπός του Ηρακλή ήταν αυτός που τελικά επιτεύχθηκε στη Χανιά. Η πρόκριση. «Εμείς πάμε για νίκη» δήλωναν οι κυανόλευκοι και για μεγάλο διάστημα του χθεσινού αγώνα την επιδίωξαν, παρά τις ελλείψεις τους. Τις πραγματικές, όπως των Μπουκουβάλα, Περόνε και όχι του Μπάμπα, όπως γράφεται, αφού ούτως ή άλλως ο Ιβοριανός σε ένα ,δυο μήνες συμπληρώνει χρόνο που έχει να ακουμπήσει μπάλα. Ας μη ξεχνάμε επίσης ότι ο Παπαδόπουλος χρησιμοποίησε τον Ρομάνο εκεί γύρο στο 60΄.
Ο Ηρακλής λοιπόν «μπούκαρε» με το σπαθί του στο κλαμπ των «16» του Κυπέλλου, αφού είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα της SuperLeague, έστω και εκ των αδυνάμων της κατηγορίας και δεν ηττήθηκε από μια άλλη, τον Λεβαδειακό, όταν το Πρωτάθλημα της Football League ακόμη δεν είχε αρχίσει. Βεβαίως αυτά γράφονται ως προβολή της αξίας του φετινού Ηρακλή, χωρίς όμως να αποτελούν και δεδομένο ες αεί, αν και εφόσον οι παίκτες του σταματήσουν έστω και για λίγο, έτσι για μια ανάσα.
Ο Ημίθεος χθες δικαιούταν της ισοπαλίας και άξιζε της νίκης με ένα Πλατανιά να «θυμάται» μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο, πως για να προκριθεί έπρεπε να κερδίσει. «Θυμήθηκε» όμως ή δεν μπορούσε; Μάλλον το δεύτερο. Απλά ως γηπεδούχος έπρεπε να διεκδικήσει τα οφίτσια του. Όμως δεν βρήκε απέναντι του αντιπάλους να του τα χαρίσουν, αφού τα κράτησαν για πάρτι τους. Μια λεπτομέρεια ,η οποία αξίζει ειδικής αναφοράς, είναι η διατήρηση του μηδέν στην κυανόλευκη άμυνα, η οποία άμυνα διεκδικεί σκήπτρα πανευρωπαϊκής διάκρισης. Ουσιαστικά απειλήθηκε σοβαρά μόνο στη φάση του φάση του 77’, όταν ο Ιντζόγλου, έδιωξε πάνω στη γραμμή το σουτ του Φιγκέιρα, αφού όμως η μπάλα έφτασε σ αυτόν από φαουλ επί του Χουάντερσον. Ο Ηρακλής παρότι το αποτέλεσμα τον βόλευε δεν παρέμεινε αδρανής και στο 80΄κεφαλιά του Λουκίνα πέρασε μόλις άουτ από την εστία των γηπεδούχων.
Η παραπάνω εξέλιξη αποδεικνύει την επικρατούσα φιλοσοφία νικητή των παικτών του φετινού Ηρακλή. Παρουσιάζονται ανικανοποίητοι και αγέρωχοι. Σα τους πολεμιστές μιας ταξιαρχίας, της κυανόλευκης στην περίπτωση , οι οποίοι εθισμένοι στις μάχες δεν διανοούνται να χάσουν ούτε μια. Και πολεμούν, πολεμούν ως το τέλος.
