Μεγαλείο έχει το ποδόσφαιρο όταν το παίζουν μεγαλειώδεις ομάδες και μεγαλειώδεις ποδοσφαιριστές. Κι αυτό που έγινε στην τελευταία αγωνιστική του Πρωταθλήματος στην Αργεντινή θα αποτελεί αιωνίως μνημείο εντιμότητας, αξιοπρέπειας και αθλητικού πνεύματος. Θα αναδεικνύει για πάντα το μεγαλείο του αληθινού ποδοσφαίρου, ακριβώς γιατί πρωταγωνιστές ήταν οι μεγαλειώδεις ποδοσφαιριστές της μεγαλειώδους Ρίβερ Πλέιτ. Αλλά ένα σημαντικό μερίδιο στους επαίνους για το αργεντίνικο έπος αξίζει και η Ιντεπεντιέντε, μια άλλη ιστορική, σπουδαία ομάδα, πολυνίκης του Κόπα Λιμπερταδόρες με επτά κατακτήσεις.
Η μία διεκδικήτρια του τίτλου, η Μπόκα Τζούνιορς έχει την ευκαιρία στο φινάλε να κερδίσει στην έδρα της την 14η και εντελώς αδιάφορη Ιντεπεντιέντε, αλλά δεν τα καταφέρνει και φέρνει ισοπαλία 2-2, επειδή η αντίπαλός της κάθε άλλο παρά αδιαφορεί και κατορθώνει να ισοφαρίσει στο 81'. Ετσι, αποκτά τεράστια σημασία το ντέρμπι που γίνεται την ίδια ώρα ανάμεσα στη δεύτερη διεκδικήτρια του τίτλου, τη Ρασίνγκ Κλουμπ και την αδιάφορη Ρίβερ Πλέιτ, που αν κερδίσει θα βγει τρίτη και αν χάσει έκτη, χωρίς να αλλάζει απολύτως τίποτε. Η γηπεδούχος Ρασίνγκ προηγείται στο 56' κι αν κρατήσει το 1-0 είναι πρωταθλήτρια, ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα της Μπόκα με την Ιντεπεντιέντε. Οι οπαδοί της Μπόκα τα έχουν βάψει μαύρα και ελπίζουν πλέον (αν ελπίζουν) μόνο σε ένα θαύμα. Και, όντως, γίνεται το θαύμα. Ποιο θαύμα; Γίνονται τρία θαύματα!
Πρώτο θαύμα: Στο 80' ισοφαρίζει η Ρίβερ, την ίδια περίπου στιγμή που ισοφαρίζεται η Μπόκα. Ηδη η Μπόκα είναι πρωταθλήτρια.
Δεύτερο θαύμα: Στο 90' η Ρασίνγκ κερδίζει πέναλτι! Οι οπαδοί της Μπόκα τα ξαναβάφουν μαύρα. Ονειρο ήταν και πάει. Το πέναλτι το εκτελεί ο Γκαλβάν και ο τερματοφύλακας της Ρίβερ, ο 36χρονος Αρμάνι, το αποκρούει! Η Μπόκα κρατάει τον τίτλο. Αλλά υπάρχουν και οι καθυστερήσεις...
Τρίτο θαύμα: Ενώ η Ρασίνγκ “σκυλιάζει” για να πετύχει δεύτερο γκολ, της Ρίβερ δεν της αρκεί να αμυνθεί και σκοράρει εκείνη στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων! 1-2, τελικό και πρωταθλήτρια πανηγυρικά η Μπόκα, με δύο βαθμούς διαφορά από τη Ρασίνγκ.
Η ισοπαλία που πήρε η αδιάφορη Ιντεπεντιέντε από την Μπόκα είναι προφανώς αξιέπαινη. Δεν νοείται αδιάφορη ομάδα στο ποδόσφαιρο, αλλά αυτό που δεν νοείται, ως γνωστόν, δεν το σέβονται ούτε το υπηρετούν όλες οι ομάδες και όλοι οι ποδοσφαιριστές. Η νίκη, όμως, της Ρίβερ Πλέιτ επί της Ρασίνγκ, που πρόσφερε τον τίτλο στην Μπόκα ξεπερνάει τη λογική όσων δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι στο ποδόσφαιρο δεν χωράει για καμία ομάδα του πλανήτη άλλη σκοπιμότητα εκτός από τη νίκη σε κάθε αγώνα. Και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν μιλάμε απλά για μια αδιάφορη βαθμολογικά ομάδα που πάλεψε για τη νίκη κάνοντας το καθήκον της, αλλά για τη Ρίβερ Πλέιτ, τη μισητή αντίπαλο της Μπόκα Τζούνιορς, στην οποία ουσιαστικά χάρισε το Πρωτάθλημα, παρά την έχθρα τους. Μια έχθρα που έχει καταγραφεί ως η πιο μεγάλη και πιο επώδυνη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, με πολλούς νεκρούς και τραυματίες σε επεισόδια εντός και εκτός των δύο γηπέδων τους, το "Μπομπονέρα" της Μπόκα και το "Μονουμεντάλ" της Ρίβερ. Αν αυτό δεν είναι μεγαλείο, τότε ποια έννοια έχει αυτή η λέξη;
ΥΓ. Εννοείται ότι οι παίκτες της Ρίβερ Πλέιτ και ιδιαίτερα ο Αρμάνι έχουν... δεινοπαθήσει από τους φανατικούς οπαδούς, που δεν μπορούν να δεχτούν ότι η δική τους ομάδα χάρισε τον τίτλο στην Μπόκα. Είμαι με τον Αρμάνι και τους συμπαίκτες του. Είμαι με τη λογική της Ρίβερ που δεν κάθισε να χάσει για να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα εχθρού που λέγεται Μπόκα. Είμαι με το πνεύμα του κλαμπ της Ρίβερ που δίδαξε σε όλο τον κόσμο ποιο είναι το αληθινό, το αγνό, το καθαρό ποδόσφαιρο. Εσείς;
