Καθυστερημένες, απρογραμμάτιστες και «παραλίγο» ατελέσφορες θα χαρακτηριζόντουσαν οι προσπάθειες που κατέβαλλαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο. Και λέμε παραλίγο (και στο παραπέντε)…ατελέσφορες γιατί σίγουρα κάτι τέτοιο θα συνέβαινε, αν αυτή τη στιγμή δεν είχαμε μπροστά μας ένα «δίδυμο» μουντιαλικών αποκτημάτων. Έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά την περιπετειώδη, αλλά και ευτυχή κατάληξη της υπόθεσης του Πορτογάλου αμυντικού «ογκόλιθου».
Νομπόα και Ρικάρντο Κόστα, όπως και να το κάνουμε, προσδίδουν νέες ελπιδοφόρες «διαστάσεις», αλλά και προσθέτουν νέες προοπτικές, δίνοντας μια ευκαιρία εξιλέωσης στους υπεύθυνους του μεταγραφικού σχεδιασμού οι οποίοι ομολογουμένως δεν κινήθηκαν και τόσο οργανωμένα. Στην προκειμένη περίπτωση η απόκτηση δύο παικτών μουντιαλικού (και όχι μόνο) αρώματος με το κόστος της μεταγραφής τους να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, τα οποία δεν μπόρεσαν να τα πλησιάσουν τόσο ευρωπαϊκές ομάδες, όσο και ο…ζάμπλουτος και μονίμως ενισχυόμενος από το ταμείο του Τσάμπιονς Λιγκ Ολυμπιακός, σημαίνει πολλά. Και για το επίπεδο στο οποίο μπορεί να κινηθεί ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη αλλά και για την αδυναμία συγκεκριμένων κουτοπόνηρων οι οποίοι επιχειρώντας να τον ανταγωνιστούν ξεκινούν πλειοδοσίες θαρρώντας ότι θα τον τρομάξουν και θα απομακρυνθεί από το στόχο που διεκδικεί. Η μεταγραφή του αρχηγού της Βαλένθια αποτελεί ένα χαρακτηριστικότατο δείγμα. Ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη προσπάθησε μέχρι και την τελευταία στιγμή να μπει «σφήνα», πλειοδοτώντας εγγράφως κατά 300.000 ευρώ!
Η απάντηση του ΠΑΟΚ υπήρξε άμεση και όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος και καταλυτική. Οι…πλειοδότες αποδείχθηκαν «λαγοί» και μας θύμισαν το αγαπημένο τους μοτίβο περί των πρασίνων λαγών, το οποίο κι επιστρατεύουν, όταν θέλουν να ειρωνευτούν τους «αιώνιους» φίλους τους. Η «νίκη» του ΠΑΟΚ θεωρείται και είναι πολυσήμαντη. Αφενός απέκτησε ένα σπουδαίο παίκτη, αφετέρου ταπείνωσε έναν ανταγωνιστή που μέχρι χθες θεωρούσε τον εαυτό του ανίκητο στην οποιαδήποτε μεταγραφική διεκδίκηση. Βεβαίως στις περισσότερες περιπτώσεις διεκδικήσεων τα κίνητρα αλλά και οι μεθοδεύσεις της συγκεκριμένης ομάδας ξεκινούσαν από διαστροφικά συμπλέγματα και όχι από έντιμες και ηθικές ανταγωνιστικές παρορμήσεις.
Για όσους δεν το γνωρίζουν αξίζει να το σημειώσουμε και να το επαναλάβουμε, ότι σε όσες μεταγραφές των ερυθρολεύκων δεν υπάρχει συμμετοχή και συμφέρον Ραϊόλα (πανούργος Ιταλός μάνατζερ), ο κ. Μαρινάκης δυσκολεύεται αφάνταστα και δεν φαίνεται διατεθειμένος να ξοδέψει. Στην αντίθεση περίπτωση, δηλαδή σε όσα πονηρά και εμφανέστατα διαπλεκόμενα σχεδιάζει ο «ατσίδας» μάνατζερ και από τα οποία είναι ο πρώτος που θα έχει κέρδος, οι μετακινήσεις που γίνονται (όλες από το γραφείο του και την πελατεία του) κυλάνε σαν το νεράκι. Μην εντυπωσιάζεστε ως εκ τούτου από την «πασαρέλα» των ονομάτων του Μίνο Ραϊόλα. Το διακινούμενο εμπόρευμα προς τον Πειραιά είναι απόλυτα δικό του και ο «δαφνοστεφανωμένος» απλά αποτελεί τον πλασιέ του. Στην όλη παράσταση συμμετέχει σε δεύτερο ρόλο ο Ολυμπιακός κερδίζοντας όμως και αυτός ποσοστά από το πλασάρισμα του εμπορεύματος του Ραϊόλα. Κατά καιρούς περνούν από το ερυθρόλευκο ρόστερ και ονόματα που εξυπηρετούν επικοινωνιακά τους ανθρώπους του θρύλου οι οποίοι σε τελική ανάλυση δεν επιβαρύνονται οικονομικά όσο και όπως θα έπρεπε. Ο Μίνο Ραϊόλα εξυπηρετεί εξυπηρετούμενος.
Πάμε όμως στα δικά μας. Όπως προαναφέραμε, εάν μέχρι τη λήξη της τρέχουσας μεταγραφικής περιόδου υπάρξει και μία τρίτη εξίσου σημαντική κίνηση και προστεθεί στις δύο προηγούμενες (Νομπόα, Ρικάρντο Κόστα) θα μπορούσε να υποστηριχθεί, ότι παρά τα όσα στραβά και καθυστερημένα συνέβησαν, ο ΠΑΟΚ έχει την ευκαιρία αλλά και τις ελπίδες για να παρουσιάσει ένα διαφορετικό πρόσωπο και για να διεκδικήσει με αξιώσεις το στόχο που του απέμεινε.
