Ο πρόσφατος σεισμός των 5,8 βαθμών Ρίχτερ στην Κρήτη, έφερε και πάλι στην επιφάνεια στην Τουρκία, το αφήγημα περί… «παράνομης» κατοχής του νησιού από την Ελλάδα, που πρώτος διατύπωσε ο πρώην Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Άμυνας, απόστρατος αξιωματικός και γεωπολιτικός - στρατιωτικός αναλυτής, Γιουμίτ Γιαλίμ, πολύ πριν από τη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» που υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση Ερντογάν, στο πλαίσιο των νεοθωμανικών σχεδιασμών της.
Με τίτλο «Τα 3/4 της Κρήτης ανήκουν στην Τουρκία! Η παρουσία εκεί ΗΠΑ και Ελλάδας είναι παράνομη», η ενημερωτική πύλη trhaber.com, προβάλλει προκλητικά τους ανιστόρητους ισχυρισμούς του Γιαλίμ, σύμφωνα τους οποίους το μόλις το 1/4 της Κρήτης ανήκει στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο τμήμα, καθώς και τα νησιά, οι νησίδες και οι βραχονησίδες που βρίσκονται γύρω από τη Μεγαλόνησο έως και τα… Αντικύθηρα, χαρακτηρίζονται «τουρκικό έδαφος» ως συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο… γαλαντόμος Γιαλίμ, αφήνει στην ελληνική δικαιοδοσία το νομό Χανίων, παρερμηνεύοντας προκλητικά τις Συνθήκες του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου, μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-1913.
«Η Κρήτη που επί δυόμιση αιώνες ήταν τουρκικό έδαφος το 1913 μοιράστηκε από την Αγγλία σε τέσσερις χώρες. Αργότερα από αυτές τις τέσσερις χώρες, οι τρεις αποσύρθηκαν από τη συμφωνία. Και ενώ έπρεπε να αποδοθεί το έδαφος στον παλιό του ιδιοκτήτη οι Έλληνες χωρίς έγκριση από τους Οθωμανούς κατέλαβαν το σύνολο του νησιού» αναφέρει το δημοσίευμα, συνεχίζοντας και εμπλέκοντας άτσαλα γεγονότα των Βαλκανικών Πολέμων και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου με την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου. «Μετά από την ήττα του οθωμανικού κράτους στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο πολλά νησιά που ανήκαν στους Τούρκους στο Αιγαίο αφέθηκαν χωρίς σαφές νομικό status. Μεγάλες δυνάμεις της εποχής χωρίς να πάρουν έγκριση από την Τουρκία χάρισαν αυτά τα νησιά στους Έλληνες μεταξύ των οποίων το πιο σημαντικό είναι η Κρήτη που αναφέρεται ως αεροπλανοφόρο στη μέση της Μεσογείου (…). Η Κρήτη που είναι ένα από τα νησιά με νομικό καθεστώς που παρέμεινε στο κενό για έναν αιώνα μετά τον πόλεμο πότε δεν ανήκε τυπικά στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει καμία επίσημη συμφωνία για το ότι η Αθήνα κατέχει το σύνολο του νησιού» γράφει το trhaber.com.
Θεωρία που «χαϊδεύει» τα εθνικιστικά… ώτα των Τούρκων
Ουσιαστικά, και παραποιώντας την ιστορική πραγματικότητα όπως προέκυψε στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Γιαλίμ υποστηρίζει πως με τη Συνθήκη του Λονδίνου (30/5/1913) η Κρήτη παραχωρήθηκε αρχικά από την ηττημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία στους Βαλκάνιους Συμμάχους (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο) που ως νικήτριες χώρες του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, θα έπρεπε να… μοιραστούν από κοινού το νησί. Ωστόσο με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (28/7/1913) που ακολούθησε, Βουλγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο «παραιτήθηκαν των δικαιωμάτων τους από την Κρήτη, με αποτέλεσμα - σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Γιαλίμ - τα 3/4 του νησιού να παραμένουν οθωμανικό έδαφος - και ν’ ανήκουν σήμερα στην Τουρκία - και μόλις το 1/4 ν’ ανήκει στην Ελλάδα». Για την ιστορία το άρθρο 4 της Συνθήκης του Λονδίνου, είναι ξεκάθαρο και δεν χρίζει περαιτέρω ερμηνειών. Σύμφωνα μ’ αυτό «Ο Σουλτάνος παραιτείται απ’ όλα όσα κατείχε επί της νήσου Κρήτης και εκχωρεί στην εύνοια των συμμάχων ηγεμόνων όλα τα δικαιώματα της κυριαρχίας και όλα τα άλλα δικαιώματα που κατείχε σε εκείνη τη νήσο». Επίσης, με τη «Συνθήκη του Βουκουρεστίου» που ακολούθησε μετά το τέλος και του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, η ηττημένη Βουλγαρία παραιτήθηκε ρητώς από κάθε αξίωσή της στην Κρήτη, ενώ θεωρήθηκε περιττό να ζητηθεί αντίστοιχη παραίτηση από τα άλλα δύο κράτη στα οποία είχε παραχωρηθεί με τη Συνθήκη του Λονδίνου, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Ουσιαστικά με την επικύρωση της Συνθήκης του Λονδίνου μπήκε οριστικά τέλος στην τουρκική επικυριαρχία στην Κρήτη, ανοίγοντας το δρόμο της ενσωμάτωσης στον εθνικό κορμό, την 1/12/1913.
Ποιος είναι ο Γιαλίμ
Όταν τα προηγούμενα χρόνια εφημερίδες στην Τουρκία δημοσίευαν πύρινες αναλύσεις κορυφαίων Τούρκων εκφραστών του μαξιμαλιστικού αναθεωρητισμού σε Αιγαίο Πέλαγος και Ανατολική Μεσόγειο, πολλοί στην Ελλάδα τις αντιμετώπιζαν με διάθεση ειρωνείας, χαρακτηρίζοντας τες ενίοτε και «γραφικές».
Ωστόσο σήμερα, πολλές από εκείνες τις «γραφικότητες», υιοθετούνται από την Άγκυρα μια και συνάδουν απόλυτα με το νεοθωμανικό όραμα της κυβέρνησης Ερντογάν. Έτσι από τις «γκρίζες» ζώνες στο Αιγαίο Πέλαγος και τη λίστα «EGAYDAAK», με τα 152 ελληνικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που διεκδικεί η Τουρκία, φτάσαμε στη «Γαλάζια Πατρίδα» και το περιβόητο Τουρκο-Λιβυκό Σύμφωνο, που αγγίζει πλέον ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή από την Ρόδο και την Κάρπαθο έως την Κρήτη.
Ο Γιουμίτ Γιαλίμ είναι ένας από τους κύριους εκφραστές του τουρκικού αναθεωρητισμού κατά της χώρας μας. Μέσα από βιβλία, άρθρα, διαλέξεις, συνεντεύξεις στα ΜΜΕ κ.α. ο Γιαλίμ, έχει καταφέρει να επιβάλλει μια σειρά από ακραίες θέσεις, ως επίσημο δόγμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο πως ο ίδιος αρθρογραφεί τακτικά στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου στρατηγικών μελετών «Τουρκία -21ος αιώνας», το οποίο θεωρείται ως επίσημο think takn της τουρκικής κυβέρνησης καθώς χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Γιαλίμ ήταν αυτός που πρώτος έθεσε δημόσια στην Τουρκία, θέμα υποτιθέμενης παράνομης κατοχής από τη χώρα μας νησιών, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο Πέλαγος. Θεωρία που αρχικά υιοθετήθηκε, για πολιτικούς λόγους, από το αντιπολιτευόμενο κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και στη συνέχεια από την τουρκική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Ταγίπ Ερτογάν, στο πλαίσιο των νέο-οθωμανικών τους επιδιώξεων.
Αν και θεωρείται «κεμαλικός» ο Γιαλίμ κατάφερε -χαϊδεύοντας και τ’ αυτιά των ακραίων εθνικιστών- να επιβάλλει κάποιες από τις μαξιμαλιστικές του θέσεις στην ατζέντα της πολιτικής ζωής της χώρας.
Το τελευταίο διάστημα, ο πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Άμυνας προβάλλει επίμονα και θέτει θέμα παράνομης κατοχής των… 3/4 της Κρήτης, αμφισβητώντας ευθέως και την ελληνική κυριαρχία στη θαλάσσια περιοχή γύρω από το νησί.
Είναι γνωστό πως λόγω της στρατηγικής της θέσης η Κρήτη αποτελεί εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας, ως ένα μεγάλο «αεροπλανοφόρο», που ελέγχει ολόκληρη την περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου και αποτελεί βάση διεξαγωγής αεροναυτικών επιχειρήσεων.
