Ο προσωπικός φίλος του Νίκου Αλέφαντου, Ανδρέας Μαζαράκης, πρώην πρόεδρος του Αστέρα Εξαρχείων, προχώρησε σε μία κατάθεση ψυχής για τον Νίκο Αλέφαντο μέσω του Metropolis 95.5. «Δεν είναι απώλεια δικιά μου, αλλά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ίσως η μεγαλύτερη. Έμεινε αναξιοποίητος, ιδιαίτερα από την ΕΠΟ, που την απασχολούσαν άλλα πράγματα. Ουδέποτε ο θησαυρός του Νίκου δεν μεταφέρθηκε στις νεότερες γενιές των προπονητών. Ήταν το μεγάλο παράπονό του. Αυτά που ήξερε δεν του έδωσαν την δυνατότητα να τα μεταφέρει για να αποκτήσουμε κάποτε ελληνικό ποδόσφαιρο» είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Ήταν αυτός που ήταν. Ποιος δεν αρπάζεται εύκολα; Είχε τον δικό του τρόπο σκέψης και αν έβλεπε παράλογα πράγματα οδηγούνταν στην έκρηξη. Ήμασταν πάντα μαζί. Στο ξεκίνημά του χάσαμε από τον Παρθενώνα 7-0 και ήταν στην μαύρη στεναχώρια και σκεφτόταν να παραιτηθεί. Ο τότε πρόεδρος, Θάνος Καζάζης, του είπε κάποτε θα θυμόμαστε αυτή την μέρα και θα γελάμε, προχώρα. Και πραγματικά ο Αστέρας έπειτα ανέβηκε στην τότε Γ' Εθνική. Ήταν ένα οδοιπορικό ζωής».
Υπογράμμισε ότι: «Είναι πολλά αυτά που θυμάμαι, δεν μπορώ να απομονώσω κάποιο. Ένα διαχρονικό περιστατικό φωτογραφίζει πόσο Ολυμπιακός ήταν. Κάποτε βρέθηκε στον Παναθηναϊκό και έκανε προπονήσεις. Τότε έκανε και μποξ, αλλά δεν το συνέχισε γιατί το θεωρούσε επικίνδυνο. Σε ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό σηκώθηκε και φώναξε Ολυμπιακός. Αυτό ήταν το τέλος του στην Λεωφόρο».
Αναφέρθηκε και στην διαιτησία του Δούρου, αλλά και στο δέσιμό του με τον ΠΑΟΚ: «Τότε έπρεπε με το ζόρι ο Παναθηναϊκός να πάρει τον τίτλο και εφευρέθηκαν πολλά πράγματα. Ήταν στον ΠΑΟΚ σε δύσκολα χρόνια. Τον ΠΑΟΚ τον είχε στην καρδιά του, σε ένα σωματείο δεν πήγε ποτέ, στον Παναθηναϊκό».
