Η εμφάνιση και η ήττα που γνώρισε ο Άρης στο Πανθεσσαλικό από τον ΝΠΣ Βόλο, επανέφερε ένα θέμα το οποίο δεν το έχουν αντιμετωπίσει οι «κίτρινοι», δεν το έχουν λύσει και η νίκη επί του Ολυμπιακού πριν από την διακοπή του πρωταθλήματος απλά το... έκρυψε για λίγο.
Τα προβλήματα στην μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας του Πάρντιου είναι εδώ και τα πλήρωσε πάρα πολύ ακριβά ο Άρης προχθές στο Βόλο.
Όλες οι δυσλειτουργίες και όλες οι αδυναμίες για τον Άρη από το ανασταλτικό κομμάτι ξεκινούσαν και στην άμυνα κατέληγαν. Εκεί όπου, βεβαίως, υπήρχε προχθές ένας... παραπάνω αδύναμος κρίκος.
Ο Πίρσμαν εξέθεσε τον Πάρντιου που επέλεξε να τον βάλει δίπλα στον Φαμπιάνο, με την ελπίδα να καλυφθεί όσο το δυνατόν καλύτερα το κενό που υπήρχε με την απουσία του Μπράμπετς. Ο Πίρσμαν όχι μόνο δεν κάλυψε το κενό, όχι μόνο δεν κατάφερε να λειτουργήσει με τον Φαμπιάνο, αλλά ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων στο πρώτο ημίχρονο, όσο τον κράτησε, δηλαδή, στο παιχνίδι, μέχρι να αποφασίσει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αντικατάστασή του, ώστε να μην γίνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Ήταν, όμως, για να μην στεκόμαστε τόσο στα πρόσωπα, συνολικό το πρόβλημα για τον Άρη σε μεσαία γραμμή και άμυνα. Και στις πλευρές είχε πρόβλημα και στον άξονα, με συνέπεια να δώσει δυνατότητες στο Βόλο που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τις είχε.
Όμως, δεν ήταν μόνο όσα προαναφέρθηκαν το πρόβλημα για τον Άρη στο Βόλο. Και μεσοεπιθετικά δεν ήταν καλός. ότι είχε μια ταχύτητα, μια ανεκτή ανάπτυξη και κυκλοφορούσε τη μπάλα, δεν λέει τίποτε για μια ομάδα με στόχους.
Οι τελικές του ήταν ελάχιστες, η άμυνα του Βόλου δεν τον ένιωσε, δεν έβαλε δύσκολα στους γηπεδούχους, για τους οποίους, εντέλει, ήταν ένα πάρα πολύ εύκολο απόγευμα.
Το συμπέρασμα από ένα ακόμη παιχνίδι για τον Άρη είναι πως θα πρέπει, επειγόντως, να το... πάρει αλλιώς. Με τέτοιες εμφανίσεις και με τόσο σοβαρά δομικά προβλήματα, δεν είναι καθόλου εύκολο να μείνει στη μάχη για τον τίτλο...
