Αισίως… πορευόμαστε στην τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου, με τον Ολυμπιακό εκτός απροόπτου να τερματίζει πρώτος και να ανακηρύσσεται «πρωταθλητής του χειμώνα». Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι έχει διασφαλίσει την τελική του επικράτηση.
Σαφέστατα η «πορεία» του πρωτοπόρου πέρασε από «40 κύματα» μέχρι στιγμής. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις δυσκολίες που συνάντησε και τις αποδοκιμασίες που δεν ήταν και λίγες και οι οποίες αφορούσαν αποκλειστικά τις απώλειες βαθμών με μικρομεσαίες ομάδες. Μερικές εκ των οποίων για να τις υποτάξει, χρειάστηκε την βοήθεια και της διαιτησίας.
Στο σημείο αυτό σαφώς προβάλει ένα εύκολο ερωτηματικό το οποίο έχει σχέση με την «διαφορά» συμπεριφοράς των ερυθρολεύκων, που προκύπτει από τη στιγμή που αυτοπαγιδεύτηκαν στα εύκολα και «δια περιπάτου» θριάμβευσαν στα δύσκολα. Αν βέβαια θεωρήσουμε δύσκολα τα δύο μεγάλα ντέρμπι του πρώτου γύρου, με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και με την ΑΕΚ στο Φάληρο. Επ΄ αυτού θεωρούμε πως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ούτε και διαφορετική άποψη.
Πιστεύουμε πως άλλος λίγο – άλλος πολύ δεν προβληματίστηκαν, προκειμένου να προσεγγίσουν την συγκεκριμένη «διαφορά» στην αγωνιστική συμπεριφορά των πρωτοπόρων της βαθμολογίας. Η οποία κατά την προσωπική μας άποψη εντοπίζεται και διαπιστώνεται πολύ εύκολα. Αρκεί να σταθείς και να εκτιμήσεις με ποιον τρόπο «προέκυψε» αυτός ο «δια περιπάτου» θρίαμβος στα δύο μεγάλα ντέρμπι. Δεν θα δυσκολευτείς να βγάλεις τα συμπεράσματα σου, από τη στιγμή που και οι δύο θρίαμβοι (ή αντίστοιχα και οι ήττες) έχουν κοινό παρονομαστή. Το όνομα του; Χοσέ Μεντιλιμπαρ!
Ο νουνεχής κόουτς των ερυθρολεύκων σχεδόν με καρμπόν πήρε και τα δύο παιχνίδια, εκμεταλλευόμενος τα σοβαρά λάθη των αντιπάλων προπονητών. Τόσο ο Λουτσέσκου όσο (και περισσότερο) ο Αλμέιδα, διέπραξαν σφάλματα που δεν επιτρέπεται σε κόουτς της δικής τους πείρας, αλλά και της εγνωσμένης οξυδέρκειας τους.
Είναι αλήθεια ότι ο Αργεντίνος κόουτς πέρα ως πέρα είναι αδικαιολόγητος, γιατί είχε προ οφθαλμών την εικόνα του αγώνα της Τούμπας και είχε διαπιστώσει με ποιο τρόπο ο Μεντιλίμπαρ πήρε ένα εύκολο τρίβαθμο. Ωστόσο πήγε στο Φάληρο και παράταξε ένα βασικό σχήμα απερίγραπτο και ακατανόητο, που βόλευε ακόμη πιο πολύ τον Βάσκο αντίπαλο του. Επιμένουμε ότι ο συνετός κόουτς έτριβε τα μάτια του, προφανώς και τα χέρια του, γιατί έβλεπε μπροστά του ανοιχτό το δρόμο (πραγματική λεωφόρο) και φρόντισε με απλές κινήσεις, να συντηρήσει τη φωτιά που άναψε με τα ίδια του τα χέρια στην ομάδα του ο Αλμέιδα.
Ο τελευταίος έχοντας στον πάγκο παίκτες υψηλού επιπέδου όπως ο Πινέδα και ο Ελίασον, προσπαθώντας να «χωρέσει» στο σχήμα όλα τα μεγάλα ονόματα του ρόστερ του, παρουσίασε ένα ανορθόδοξο και αδιαμφισβήτητα «αυτοκτονικό» σχήμα. Χωρίς ανασταλτικούς μέσους έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο του να δώσει ένα πολύ ευχάριστο και άνετο ποδοσφαιρικό πάρτι.
Δεν είναι μακριά από την αλήθεια και εκτός πραγματικότητας, ότι και τα δύο μεγάλα ντέρμπι τα κέρδισε ο Ολυμπιακός, βοηθούμενος σημαντικά από τις δύο ασυγχώρητες γκάφες των αντιπάλων προπονητών. Αυτό το τελευταίο ασφαλώς και δεν μειώνει την επιτυχία των ερυθρολεύκων να βρεθούν στην κορυφή της βαθμολογίας.
Σε αυτές τις μάχες που αφορούν μάλιστα και διεκδικήσεις υψηλών διακρίσεων, όπως επί του προκειμένου ο τίτλος του πρωταθλητή, οι νίκες δίνουν όχι μόνο βαθμολογικά κέρδη, αλλά και ψυχολογικά. Συνοψίζοντας επαναλαμβάνουμε πως ο κόουτς του Ολυμπιακού που δυσκολεύτηκε να πάρει βαθμούς από τους μικρομεσαίους, μετέτρεψε σε περίπατο τα δύο πιο δύσκολα παιχνίδια του πρώτου γύρου.
