Συγκινητικές ήταν οι στιγμές που εκτυλίχθηκαν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, με ανθρώπους να φτάνουν από το Τελ Αβίβ και να «χάνονται» στις αγκαλιές των οικογενειών τους που τους περίμεναν με αγωνία να επιστρέψουν.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του κυρίου Μάκη Φλωρεντίν, ο οποίος περίμενε την σύζυγό του να φτάσει στη Θεσσαλονίκη από το Τελ Αβίβ, ενώ τα παιδιά και τα εγγόνια του παρέμειναν στο Ισραήλ.
«Ήταν να επιστρέψει προχθές αλλά ακυρώθηκε η πτήση, τα παιδιά μου μένουν εκεί στο Τελ Αβιβ. Μου λένε ότι υπάρχει φόβος, αλλά δε ζουν κοντά στην περιοχή της Γάζας. Όλα τα δωμάτια - τα σπίτια εκεί έχουν αντισεισμικό σχεδιασμό και όταν χτυπάνε οι σειρήνες μπαίνουν εκεί. Ευτυχώς όλες οι ρουκέτες που πέφτουν αναχαιτίζονται. Φοβούνται μήπως καμία τους χτυπήσει. Τα παιδιά μου δουλεύουν στο Τελ Αβιβ αλλά δεν εργάζονται τώρα, όσοι θέλουν πάνε στις δουλειές τους αλλά με δική τους ευθύνη, αλλιώς από το σπίτι. Η κόρη μου θέλει να πάρει τα δυο της παιδιά, 9 και 10 χρόνων και να έρθει εδώ για τουλάχιστον δέκα ημέρες, μέχρι να τελειώσει αυτό το "μπαμ" που πρόκειται να γίνει», ανέφερε ο κ. Φλωρεντιν.
Ο ίδιος περίμενε στην πύλη με τις άφιξης για να δει τη σύζυγό του και μόλις την αντίκρισε την πήρε μια «μεγάλη» αγκαλιά, πριν αποχωρήσουν. Το αεροπλάνο προσγειώθηκε με μία ώρα καθυστέρηση στο αεροδρόμιο Μακεδονία, καθώς πριν απογειωθεί ήχησαν σειρήνες και παρέμεινε στο έδαφος για λόγους ασφαλείας.
«Ακούσαμε δυνατές σειρήνες, μας μετέφεραν και χρειάστηκε να κρυφτούμε μέχρι να σταματήσουν. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά και φτάσαμε» ανέφερε η κυρία Δόμνα Κωνσταντοπούλου, που επισκέφτηκε το Τελ Αβίβ για διακοπές και ήταν επιβάτης στην πτήση.
«Ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε πόλεμος – Ο κόσμος έμπαινε τρέχοντας στο αεροδρόμιο και ούρλιαζε»
Τις στιγμές αγωνίας που έζησε μέχρι να φύγει από την Ιερουσαλήμ και να καταφέρει να επιστρέψει στην Ελλάδα, περιγράφει ο Ορέστης Τρασανίδης που γύρισε από το Ισραήλ στην πατρίδα του το πρωί της Κυριακής.
Όπως λέει ο κ. Τρασανίδης που έφτασε στο Ισραήλ το βράδυ της Παρασκευής για επαγγελματικό ταξίδι, τίποτα δεν προϊδέαζε αυτό που θα ακολουθούσε την επόμενη ημέρα. «Ήταν ιερή ημέρα για το Ισραήλ, ο κόσμος ήταν έξω στις συναγωγές, γιόρταζε την ιερή τους ημέρα", αναφέρει.
«Με ξύπνησε ο συναγερμός στις 03:30 όταν πλέον είχαμε φτάσει στην Ιερουσαλήμ. Υπήρχε μια "βουβαμάρα" και δε μπορούσαν να φανταστούν το μέγεθος της επίθεσης που ακολούθησε. Περπάτησα στους δρόμους γιατί δε καταλαβαίναμε τι γινόταν και πήγαμε στο σημείο που ήταν να βρεθούμε για το επαγγελματικό μας ταξίδι. Εκεί ακούσαμε τις πρώτες πληροφορίες, ότι η επίθεση δεν είναι μόνο από αέρος, αλλά και από θάλασσα, από στεριά και ότι έχουν εισβάλει», περιγράφει.
Τις πρώτες ώρες, όπως λέει στη συνέχεια, έμειναν μέσα στο ξενοδοχείο, άκουγαν τους συναγερμούς που ηχούσαν ανά μισή ώρα και μεταφερόμασταν στο καταφύγιο που υπήρχε στο κτήριο. «Ήταν δύσκολες οι πρώτες ώρες γιατί προσπαθούσαμε να πάρουμε πληροφορίες για να δούμε πως θα κινηθούμε», αναφέρει και προσθέτει ότι δεν υπήρχε τρόπος να τους καθοδηγήσουν για να ξέρουν πως να κινηθούν.
«Από ένα σημείο και μετά ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε πόλεμος. Οι πρώτες πληροφορίες έλεγαν ότι το αεροδρόμιο είναι κλειστό. Δε ξέραμε μέχρι που έχει φτάσει η εισβολή που είχε γίνει. Οπότε από τη μια είχαμε το δίλημμα: Να καθίσουμε στο ξενοδοχείο γιατί είναι ασφαλές και από την άλλη να πάρουμε την απόφαση και να φτάσουμε με ταξί στο αεροδρόμιο», σημειώνει.
Όπως λέει ο κ. Τρασανιδης, από το προξενείο του προέτρεψαν να μείνουν κοντά σε χώρους με καταφύγια, ωστόσο έλαβαν την απόφαση και πήγαν στο αεροδρόμιο. Όταν έφτασαν εκεί προσπάθησε να βρει εισιτήριο για να επιστρέψει στην Ελλάδα, ενώ μαζί με τους υπόλοιπους ανθρώπους έβλεπαν τις πτήσεις να ακυρώνονται η μία μετά την άλλη και την οθόνη να γίνεται «κόκκινη», όπως λέει χαρακτηριστικά.
«Όταν ήμασταν στο δρόμο είχαν ξεκινήσει να πέφτουν πύραυλοι και τους ακούγαμε. Όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο υπήρξε το δεύτερο κύμα επίθεσης. Στο αεροδρόμιο υπήρχε μια κατάσταση πανικού. Άνθρωποι έκλαιγαν, φώναζαν και υπήρχαν ουρές για να πάρουν ένα τελευταίο εισιτήριο για οποιαδήποτε πτήση. Όταν ξανά άρχισαν να ακούγονται σειρήνες ο κόσμος έμπαινε τρέχοντας και ουρλιάζοντας στο αεροδρόμιο, εμείς νομίζαμε, κάποια στιγμή, ότι υπάρχει ένοπλη επίθεση. Το αεροδρόμιο είμαι πολύ καλά φυλασσόμενο αλλά και βασικός στόχος της Χαμάς», αναφέρει.
Ο ίδιος χρειάστηκε να κλείσει τρία διαφορετικά εισιτήρια προκειμένου να καταφέρει να μπει σε κάποια από τις πτήσεις και τελικά κατάφερε να φύγει από το αεροδρόμιο και να πετάξει για Ελλάδα στις 7:30 το πρωί της Κυριακής.
