Έρευνες για το τι συμβαίνει στο σώμα ενός αστροναύτη, ο οποίος πεθαίνει στο διάστημα φαίνεται πως διεξάγει η NASA.
Όπως ανακοίνωσε ο πρώην διοικητή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, Κρις Χάντφιλντ, εάν κάποιος πεθάνει, ενώ βρίσκεται στο διάστημα, τοποθετείται πρώτα στον αεροθάλαμο, προκειμένου να μην υπάρξει γρήγορη αποσύνθεση.
«Οπότε θα τους κρατούσαμε με τα ρούχα τους και θα τους αποθηκεύαμε στον σταθμό σε κάποιο κρύο μέρος.
Σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος του πληρώματος στον ISS, οι επιλογές
θα περιορίζονταν στην επιστροφή των λειψάνων, στην εκτίναξη ή στην
καταστροφική επιστροφή», σημείωσε ο ίδιος.
Σύμφωνα βέβαια με τον ίδιο, οι επιλογές περιλαμβάνουν ακόμη τη σύνδεση της σορού με σακούλα και ρομποτικό βραχίονα στο εξωτερικό του διαστημοπλοίου, προκειμένου το πτώμα να παγώσει κι από τις δονήσεις να διαλυθεί, αφήνοντας τα λείψανα, που θα μεταφέρονταν πίσω στη Γη.
Η NASA λαμβάνει μεγάλη μέριμνα για να διασφαλίσει ότι δεν θα μολυνθούν άλλα σώματα στο ηλιακό σύστημα, και τα σώματα θα προτιμηθεί να αποτεφρωθούν για να σκοτωθούν τυχόν μικρόβια στη Γη, εάν το σώμα δεν μεταφερθεί στο σπίτι από το πλήρωμα.
Αν αυτό δεν είναι δυνατό - ας πούμε ότι κάτι συνέβη σε όλο το πλήρωμα - θα μπορούσαν να ταφούν ή να αφεθούν στην επιφάνεια της σελήνης.
Αν αφεθούν στην επιφάνεια της σελήνης, δεν αποσυντίθενται όπως εδώ στη Γη. Αν πεθάνετε κατά τη διάρκεια του σεληνιακού ηλιοστασίου, τα βακτήρια στο σώμα σας θα αρχίσουν τη φυσιολογική διαδικασία αποσύνθεσης του σώματος. Ωστόσο, αυτό δεν θα διαρκούσε πολύ και δεν θα ήταν πολύ αποτελεσματικό, καθώς το νερό στο σώμα σας θα εξατμιζόταν γρήγορα στο περιβάλλον σχεδόν κενού. Μόλις ξεκινήσει η μακρά σεληνιακή νύχτα (14 γήινες ημέρες), το σώμα παγώνει και τα βακτήρια θα σταματήσουν εντελώς, αν δεν είχαν σταματήσει και πριν. Δεδομένου ότι τα βακτήρια δεν αποσυντίθενται, οι μαλακοί σας ιστοί παραμένουν ασφαλείς και αρχίζετε να γίνεστε μια σεληνιακή μούμια.
Χωρίς την προστασία της γήινης ατμόσφαιρας και της μαγνητόσφαιρας, η ακτινοβολία θα συνέχιζε να αποσυνθέτει το σώμα σας, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, και τα οστά σας θα εξακολουθούσαν πιθανώς να υπάρχουν σε δεκάδες εκατομμύρια χρόνια από τώρα.
Στη Σελήνη, οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας έως και 127°C κατά τη διάρκεια της ημέρας και -173°C τη νύχτα θα επηρέαζαν επίσης το σώμα, πιθανώς διαλύοντάς το καθώς παγώνει και ξεπαγώνει για πάντα.
