Ωραία το έγραψε ο φίλος μου ο Αρις ο Νικολάκης. Το να μελετάς πώς και γιατί ηττήθηκες ενώ μπορούσες να νικήσεις είναι εντελώς διαφορετικό από το να μελετάς πώς και γιατί νίκησες ενώ μπορούσες να ηττηθείς. Συμφωνώ, άλλωστε, με την άποψη ότι είναι προτιμότερο να έχεις κακή απόδοση και να παίρνεις τους βαθμούς (1-0 με ΑΕΚ) από το να έχεις καλή απόδοση και να τους χάνεις (3-0 από Παναθηναϊκό).
Υπάρχει, ωστόσο, ένα τεράστιο αλλά. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις φέτος στις οποίες ο ΠΑΟΚ νίκησε ενώ μπορούσε να ηττηθεί, ακριβώς όμως επειδή αυτό οφειλόταν στον παράγοντα τύχη που υπερκάλυψε τις αγωνιστικές αδυναμίες του, οι αγωνιστικές αδυναμίες έφεραν ακόμη περισσότερες περιπτώσεις στις οποίες ηττήθηκε ενώ μπορούσε να νικήσει. Κι αυτές οι περιπτώσεις ήταν που έθεσαν την ομάδα, νωρίς-νωρίς, εκτός Ευρώπης και διεκδίκησης του Πρωταθλήματος.
Ποιος μας λέει, λοιπόν, ότι ο ΠΑΟΚ, μολονότι έχει το προβάδισμα για την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου, μετά το 1-0 στο ΟΑΚΑ, δεν θα προδοθεί από τις ίδιες αδυναμίες στον αγώνα ρεβάνς με την ΑΕΚ; Ποιος μας λέει ότι οι αδυναμίες του δεν θα τον εκθέσουν στον τελικό, οπότε η απώλεια του Κυπέλλου θα είναι ακόμη πιο οδυνηρή; Ποιος μας λέει, επίσης, ότι οι αδυναμίες δεν θα τον εκθέσουν και στη συνέχεια των πλέι οφ;
Ευπρόσδεκτη, λοιπόν, η νίκη επί της ΑΕΚ, μολονότι δεν την άξιζε, ευπρόσδεκτο το προβάδισμα για την πρόκριση στον τελικό, αλλά αν ο Γκαρσία και οι παίκτες επαναπαυτούν, νομίζοντας ότι ξαφνικά η ομάδα συνήλθε, οι συνέπειες θα είναι τραγικές. Ισα-ίσα. Μετά από αυτή τη νίκη είναι που πρέπει να παραδεχτούν ότι η ομάδα έκανε τη χειρότερη φετινή εμφάνισή της και ότι με τέτοιου είδους εμφανίσεις δεν θα έχει καμία τύχη ούτε στο Κύπελλο ούτε και στο Πρωτάθλημα. Κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να τους ξεγελάει, να τους “νομιμοποιεί” στην αποφυγή μιας ειλικρινούς αυτοκριτικής και να τους εμποδίζει να δουλεύουν για να βελτιώνονται.
Το έχουμε πει δεκάδες φορές: Χωρίς “γνώθι σαυτόν” δεν υπάρχει πρόοδος. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ είτε δεν το διαθέτουν και βολεύονται πρόσκαιρα σε κάποιες αποτυχίες για να έρθουν αμέσως μετά οι αποτυχίες και... φτου κι απ' την αρχή, είτε το διαθέτουν αλλά δεν μπορούν να απαλλαγούν, λόγω έλλειψης ποιότητας, από τις αδυναμίες που τόσο πολύ πληγώνουν τον ΠΑΟΚ.
Οπως και νάχει, τώρα που κρίνονται οι δύο στόχοι που απέμειναν, οφείλουν να κάνουν το λιγότερο, αν η αξία τους δεν αρκεί για το περισσότερο. Να δουλέψουν σκληρά, να βγάλουν πάθος σε όλα τα ματς και να αποδείξουν ότι το εννοούν όταν δηλώνουν ότι θέλουν πάση θυσία να πετύχουν και στους δύο στόχους. Στο κάτω-κάτω της Γραφής, ναι, είναι πολύ ωραίο να παίρνεις νίκη που δεν την άξιζες, αλλά προτιμότερο να την παίρνεις επειδή την άξιζες. Γιατί, αν την άξιζες, σημαίνει ότι έπαιξες καλά. Κι όταν παίζεις καλά, οι νίκες είναι περισσότερες...
ΥΓ. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Μια πρώτη απάντηση για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν στο μυαλό τους παίκτες και κόουτς τη μεγάλη νίκη αλλά και την κακή απόδοση στο ματς με την ΑΕΚ θα φανεί αύριο στην Τρίπολη.
