Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, και για τον ίδιο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όσα πέτυχε αυτή την σεζόν ο ΠΑΟΚ με την πορεία του στο Conference League.
Μόνο οφέλη αποκόμισαν και ο ΠΑΟΚ και το ελληνικό ποδόσφαιρο με την πρόκρισή του στους «8» της διοργάνωσης, τα οποία θα φανούν το επόμενο διάστημα και θα καταλάβουν, ακόμη και όσοι δεν το έχουν αντιληφθεί, πόσο σημαντικά είναι.
Ακόμη και απέναντι στην Μαρσέιγ, που ήταν σαφέστατα πολύ πιο ισχυρή από τις ομάδες που απέκλεισε πριν απ' αυτήν, ο ΠΑΟΚ στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και αποκλείστηκε όχι επειδή ήταν χειρότερος από τους Γάλλους στα δύο μεταξύ τους παιχνίδια, αλλά γιατί, ξεκάθαρα, του έλειψε η τύχη που είχε σε προηγούμενα παιχνίδια στο Conference League, οι συγκυρίες δεν ήταν μαζί του.
Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν πως ο ΠΑΟΚ προχθές στην Τούμπα κοίταξε στα μάτια τους Γάλλους, έφερε σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα το παιχνίδι στα μέτρα του, έκανε περισσότερες απ' ό,τι θα περίμενε κανείς για τέτοιο ματς ευκαιρίες, του έλειψε, όμως, η αποτελεσματικότητα, δεν ήταν όσο ουσιαστικός θα έπρεπε για ένα παιχνίδι με τόσο μεγάλο διακύβευμα.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και με ρεαλισμό να προσεγγίζουμε τον φετινό ΠΑΟΚ, βάζοντας από τη μια πλευρά το ρόστερ και τα προβλήματα με τραυματισμούς που αντιμετώπισε κι από την άλλη την πορεία του στην Ευρώπη, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι πέτυχε παραπάνω πράγματα από αυτά που η ποιότητά του έδειχνε πως μπορεί.
Είναι μια ισχυρή παρακαταθήκη η φετινή πορεία στο Conference League, διότι έδειξε πως ο ΠΑΟΚ είναι ικανός να χτίζει και να προχωράει ακόμη κι αν δεν είναι πλήρης εφοδίων, αλλά και ότι αξίζει να έχει την επόμενη σεζόν τα όπλα που του έλειψαν την τρέχουσα, ώστε με καλύτερες προϋποθέσεις να διεκδικήσει ξανά την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος και μια εξίσου καλή πορεία στην Ευρώπη.
Θα είναι κρίμα να ξεκινήσει και η επόμενη σεζόν με τόσα κενά, όσα είχε ο ΠΑΟΚ αυτή την σεζόν. Με τόσες ελλείψεις στο ρόστερ του, χωρίς το απαιτούμενο βάθος και την ποιότητα που θα του δίνει το κάτι παραπάνω για να πετύχει τους στόχους του.
