Το κάνουν όλοι οι προπονητές των ομάδων που μετέχουν σε ομίλους ευρωπαικών διοργανώσεων. Στην Ελλάδα, όχι μόνο ο Λουτσέσκου, αλλά και ο Αλμέιδα και ο Γιοβάνοβιτς και ο Μαρτίνεθ, αφού πρέπει να οδηγήσουν τις ομάδες τους στην επίτευξη των στόχων τους σε τρία μέτωπα.
Τι είναι, όμως, τελικά αυτό το περιβόητο ροτέϊσον; Με ποια λογική παρουσιάζουν οι προπονητές επτά, οκτώ, εννιά αλλαγές, από αγώνα σε αγώνα, στην αρχική ενδεκάδα τους; Πόσοι παίκτες πρέπει να υπάρχουν στο ρόστερ για να “βγει” η σεζόν όπως σχεδιάζει ο προπονητής; Και γιατί χρειάζονται σώνει και καλά τόσο συχνά ξεκούραση οι ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες του σύγχρονου ποδοσφαίρου; Είναι ορισμένα μόνο από τα ερωτήματα που με έμπλεξαν σε μια βασανιστική περιπέτεια. Το τελικό συμπέρασμα, όμως, έδωσε πειστική απάντηση σε όλα.
Ο ΠΑΟΚ ήταν το (ενδεικτικό) αντικείμενο της έρευνας. Και, επειδή το ροτέισον υπαγορεύεται ως ανάγκη από το υπερφορτωμένο πρόγραμμα με τους συνεχείς αγώνες, τρεις ανά οκταήμερο σε πολλές περιπτώσεις, άρχισα από αυτό.
Ηδη το καλεντάρι γράφει για τον ΠΑΟΚ 48 ματς. 6 που έδωσε στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ, άλλα 6 που θα δώσει στον όμιλο, συν τα δεδομένα 36 στο Πρωτάθλημα. Με μια πρόκριση από τον όμιλο, θα πάει στα 50. Με το Κύπελλο, αν φτάσει στον τελικό, θα προσθέσει άλλα 7 και θα πάει στα 57. Κι αν κάνει έστω μία πρόκριση στα νοκ άουτ του Κόνφερενς Λιγκ, θα του λείπει ένα ματς για να συμπληρώσει τα 60. Θα γίνει, δηλαδή, αυτό ακριβώς που έγινε τη σεζόν 2021-22, με 59 συνολικά αγώνες. Μίνιμουμ, λοιπόν, 48, σίγουρα άλλοι δύο ή και τέσσερις στις εύκολες ακόμη φάσεις του Κυπέλλου, ας πούμε 50 ή 52 και μάξιμουμ... δεν υπάρχει. 57; 59; 61; Περισσότερο; Κανείς δεν ξέρει.
Εβγαλα τα μάτια μου ψάχνοντας την προιστορία και μετρώντας σύνολο αγώνων ανά αγωνιστική περίοδο σε όλες τις διοργανώσεις από το 1970. Βρήκα ότι ακόμη και τις χρονιές που ο ΠΑΟΚ έφτανε στον τελικό του Κυπέλλου, ακόμη και τις χρονιές που πήγαινε καλά στην Ευρώπη, ο συνολικός αριθμός αγώνων δεν ξεπερνούσε ποτέ τους 45-46. Αρα, όντως υπήρχε λιγότερη ανάγκη για ροτέισον. Ωστόσο, είδα ότι αυτοί οι 40 plus αγώνες, που δεν είναι και λίγοι, έβγαιναν όλοι με έναν κορμό 14-15 παικτών, μέσα από ένα ρόστερ που ποτέ δεν ξεπερνούσε τους 24-25.
Ενα μόνο παράδειγμα θα φέρω επ' αυτού: Τη σεζόν 1971-72, που έληξε με τον πρώτο τίτλο στην ιστορία του ΠΑΟΚ, το Κύπελλο, ο ΠΑΟΚ έδωσε 34 αγώνες στο Πρωτάθλημα και 6 αγώνες στο Κύπελλο. (Στην Ευρώπη δεν έπαιξε). Ε, λοιπόν, υπήρχαν δύο παίκτες που έπαιξαν και στα 40 αυτά ματς και τα συντριπτικά περισσότερα ήταν γεμάτα 90λεπτα! Ο Γιάννης Γούναρης και ο Κούλης Αποστολίδης.
Ακολούθησαν αρκετοί με περισσότερες από 35 συμμετοχές: Χρήστος Τερζανίδης (38), Γιώργος Κούδας, Μιχάλης Μπέλλης, Κώστας Ιωσηφίδης (37), Απόστολος Σαββουλίδης (36). Πιο πίσω Αρίσταρχος Φουντουκίδης, Παύλος Παπαδόπουλος (33), Δημήτρης Παρίδης (30), Αχιλλέας Ασλανίδης (29), Σταύρος Σαράφης (26). Τους μετρήσατε; Είναι 12. Νάτοι οι βασικοί. Δεν έπαιζαν μόνο αν ήταν τραυματίες ή τιμωρημένοι. Συν δύο τακτικοί εφεδρικοί (Βασίλης Λάζος 18 και Γιάννης Μαντζουράκης 16), σύνολο 14. Οι υπόλοιποι 8 του ρόστερ είχαν από 7 μέχρι 1 ματς κι εκείνα με ολιγόλεπτες συμμετοχές, πλην του γκολκίπερ Σάββα Χατζηιωάννου. Και, για όποιον δεν το πρόσεξε, ναι, το ρόστερ το αποτελούσαν μόνο 22 παίκτες!
Ολη αυτή η κατάσταση άλλαξε από τη στιγμή που άλλαξε το σύστημα διεξαγωγής των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ο ΠΑΟΚ, που ποτέ μέχρι το 2010, επί 40 χρόνια δηλαδή, δεν είχε ξεπεράσει τους 6 αγώνες στην Ευρώπη ανά σεζόν, έκανε συνήθεια τους 12 (2010-11, 2011-12, 2013-14, 2015-16, 2016-17, 2018–19) και έκανε ατομικό ρεκόρ τη σεζόν 2021-22 με 16 αγώνες. Αυτό οδήγησε και στο ατομικό ρεκόρ των 59 αγώνων σε μία σεζόν (36 Πρωτάθλημα + 7 Κύπελλο + 16 Ευρώπη).
(Συνεχίζεται και τελειώνει αύριο)
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook.
