Πώς ο 25χρονος Χρήστος Τομαράς αποφάσισε να αφήσει το «μίζερο» ελληνικό ποδόσφαιρο και να επιστρέψει στην Αυστραλία, αναζητώντας ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό μέλλον στην Ολίμπικ Σίδνεϊ
Τον Γενάρη του 1989 γεννιέται στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας ο Χρήστος Τομαράς. Ένα παιδί Ελλήνων μεταναστών στη χώρα των καγκουρό, που από τη δεκαετία του ’50 και έπειτα δέχεται όλο και περισσότερους συμπατριώτες μας, οι οποίοι ψάχνουν ένα καλύτερο επαγγελματικό αύριο. Το 1997, σε ηλικία μόλις 8 ετών, ο Χρήστος αλλάζει περιβάλλον και μαζί με την οικογένειά του (τον πατέρα του, τη μητέρα του και τον αδελφό του) επιστρέφουν στα πάτρια, στην Ελλάδα. Διαμένουν για πέντε χρόνια στα Ιωάννινα και στη συνέχεια μετακομίζουν στη Θεσσαλονίκη. Από μικρός δείχνει μια έφεση στο ποδόσφαιρο. Παίζει στις ακαδημίες του Απόλλωνα Καλαμαριάς και έχει τόσο καλό δεξί που τον ξεχωρίζουν οι ομοσπονδιακοί στις μικρές εθνικές. Φαίνεται πως ένα ευοίωνο μέλλον ξημερώνει για αυτόν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αφού εκτός του αδιαμφισβήτητου ταλέντου του, διακρίνεται και από ήθος.
Η μεγάλη απόφαση
Στον Απόλλωνα όμως , παρ’ ότι τον αγαπάει πολύ, στέκεται άτυχος, αφού πάνω στο επαγγελματικό του «ξεπέταγμα», η ομάδα για τους γνωστούς λόγους υποβιβάζεται στη Β’ και στη συνέχεια στη Δ’ εθνική. Ο Τομαράς αναζητεί αλλού την ποδοσφαιρική του στέγη, αλλά μετά το 2009 κι αυτός, όπως και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές που δεν κατάφεραν για διάφορους λόγους να κερδίσουν ένα συμβόλαιο σε μια από τις λεγόμενες μεγάλες –και εύρωστες οικονομικά- ομάδες, πέφτει θύμα της οικονομικής κρίσης που επηρεάζει βαθιά το ποδόσφαιρο, ειδικά στις μικρομεσαίες ομάδες σε Α’, Β’ και Γ’ Εθνική. Αναζητεί την τύχη του στην Κοζάνη, τον Εορδαϊκό, τον Πανηλειακό. Τα πήγε καλά, λίγο έλειψε να κερδίσει ένα συμβόλαιο με την ΑΕΚ το 2012, κατέληξε όμως στον Απόλλωνα Σμύρνης και ξανά στον Πανηλειακό. Είχε καταφέρει στα 24 του να γίνει ένας… μικρός «γυρολόγος» στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι τότε, τον περασμένο Αύγουστο, βλέποντας και τους συναδέλφους του να προσπαθούν να βρουν ένα συμβόλαιο στη Β’ Εθνική με 800 ευρώ το μήνα (κι αυτά αν τα πάρουν) πήρε τη μεγάλη απόφαση: Επιστροφή στην Αυστραλία. Εκεί που δύο χρόνια νωρίτερα είχαν γυρίσει, μετά από 14 χρόνια και οι δικοί του, περίπου για τους ίδιους λόγους. «Σαφώς και με επηρέασε η οικογένειά μου, αλλά ο κύριος λόγος ήταν η κρίση και ειδικά στο ποδόσφαιρο, γιατί βαρέθηκα να παίζω και μετά να σκέφτομαι ότι θα έχω πρόβλημα στην καθημερινότητά μου, διότι οι πρόεδροι δεν πληρώνουν όπως πρέπει. Εδώ πληρώνουν στην ώρα τους για ό,τι κάνεις και αυτό σου επιτρέπει να ασχοληθείς με το αγωνιστικό κομμάτι», μας λέει ο Χρήστος και χαριτολογεί όταν τον ρωτάμε αν κι άλλοι πρώην συμπαίκτες του από την Ελλάδα θέλουν να τον ακολουθήσουν. «Πολλά παιδιά που ξέρω μου στέλνουν και με ρωτούν πώς θα γίνει να έρθουν κι αυτοί εδώ (γέλια)». Το «εκεί» για τον Τομαρά είναι η Ολίμπικ Σίδνεϊ, πέμπτη αυτή τη στιγμή στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας, διεκδικεί την είσοδο στα πλέι-οφ. «Είναι διαφορετικό το ποδόσφαιρο εδώ και γενικά η σκέψη όλων για το άθλημα. Και αυτό μου αρέσει και με φτιάχνει. Βέβαια και η Ελλάδα μου λείπει πολύ. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να γυρίσω, λόγω της κρίσης και μόνο. Μόνο για κάποια πολύ καλή ομάδα και προοπτική θα το σκεφτόμουν», μας λέει.
Συμπαίκτης με Κυργιάκο και Οκκά
Ο Τομαράς είχε την τύχη στην Ολίμπικ να είναι συμπαίκτης με το Σωτήρη Κυργιάκο για δύο παιχνίδια. Η διοίκηση της αυστραλιανής ομάδας έπεισε τον έμπειρο αμυντικό να αγωνιστεί ως γκεστ σταρ με τα χρώματα της ομάδας πριν μερικούς μήνες και έγινε… χαμός με τους Έλληνες της ομογένειας. «Ήταν τεράστια εμπειρία και μεγάλη τιμή να παίξω με έναν τόσο μεγάλο παίκτη που έβλεπα από μικρός στην τηλεόραση. Είναι μεγάλη προσωπικότητα και άριστος επαγγελματίας, έχοντας παίξει σε μεγάλη ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Και δεν ήρθε για διακοπές εδώ, αλλά απέδειξε ότι τα στοιχεία αυτά τα δείχνει όπου κι αν παίζει. Κράτησα όλες τις συμβουλές του και με βοήθησε πάρα πολύ στο να βελτιωθώ», είπε ο Τομαράς για τον Κυργιάκο. Σε λίγο καιρό λογικά θα έχει συμπαίκτη και έναν ακόμη δικό μας γνώριμο, το Γιάννη Οκκά, που έχει σχεδόν συμφωνήσει με την Ολίμπικ για την επόμενη σεζόν.
Ένα παιχνίδι εκεί, ένας μήνας εδώ
Στην Αυστραλία δεν είναι και άσχημα τα συμβόλαια. Συνήθως πληρώνεσαι ανά το παιχνίδι που αγωνίζεσαι, περίπου με όσα θα έπαιρνες στην Ελλάδα για έναν μήνα. Ανάλογα βέβαια και τη συμφωνία που κάνεις. Σίγουρα πάντως δεν κάνεις προσφυγή, διότι τα χρήματα μπαίνουν στην ώρα τους στο λογαριασμό τους. Στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας τη δεδομένη στιγμή αγωνίζονται περίπου 20 Έλληνες και ο αριθμός αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Την τελευταία διετία αγωνίστηκε εκεί στην έτερη ομάδα της πόλης, Σίδνεϊ FC, ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, ενώ όπως ανακοινώθηκε για δύο μήνες θα αγωνιστεί στη Μέλμπουρν Σίτι ο Νταβίντ Βίγια! Ο Χρήστος Τομαράς προφανώς και δε μετανιώνει που μετανάστευσε για δεύτερη φορά, 25 χρόνια μετά. Αλλωστε, παρά τα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αρκετά πράγματα εκεί του θυμίζουν Ελλάδα. Και φροντίζει να μνημονεύει μονάχα τις θετικές στιγμές από την πατρίδα, κρατώντας τη γαλανόλευκη ψηλά.
