Στο ντέρμπι επικράτησε ο Άρης που εκμεταλλεύτηκε αποτελεσματικά τα όσα κενά προκλήθηκαν στους φιλοξενούμενους, εξαιτίας της «συντήρησης» που επέλεξε αναγκαστικά ο Λουτσέσκου και της κόπωσης αλλα και της έλλειψης αποθεμάτων ενέργειας. Ο δικέφαλος παρουσιάστηκε μέτριος και εξουθενωμένος από τις σκληρές μάχες που έδωσε εντός και εκτός Ελλάδας.
Βλέποντας το αρχικό βασικό σχήμα που παρέταξε ο Ραζβάν Λουτσέσκου σίγουρα και σε πρώτη ανάγνωση του δίνεις δίκιο γιατί αυτό έπρεπε να κάνει.
Από τη στιγμή που η ομάδα του προερχόταν από σκληρές και κρίσιμες μάχες στο διμέτωπο αγώνα της προσέγγισης και κατάκτησης των στόχων της. Αναγκαίο λοιπόν το rotation, νομίζω ότι σε αυτό ακριβώς συμφωνούμε άπαντες.
Όπως επίσης και με τη δήλωση του Ρουμάνου κόουτς ότι από την ομάδα του έλειπαν οι ανάσες αλλά και η ενέργεια, εξαιτίας της πολύ μεγάλης προσπάθειας που καταβάλει, για να είναι συνεπής και στις εγχώριες αλλά και στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της.
Αναφερθήκαμε και συμφωνήσαμε ότι το σχήμα που επέλεξε με την πρώτη ματιά έδειχνε πως υπολόγιζε πολύ σε ότι σημαντικό περιμένει την ομάδα του την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ στην Τούμπα. Με δυο λόγια ορθά έπραξε ο Ραζβάν και επιχείρησε με αυτόν τον τρόπο να διαχειριστεί όλη αυτή την πίεση και επικινδυνότητα που πολλές φορές σου ανατρέπει και την ψυχολογία, όταν είσαι υποχρεωμένος να περνάς συνέχεια μέσα από συμπληγάδες.
Από εκεί και περα εάν σε κάτι πρέπει να μείνουμε και να το κουβεντιάσουμε λίγο χωρίς να ζητάμε απαντήσεις σε ερωτηματικά ή να υποβάλουμε υποδείξεις είναι κάποια πράγματα που διαπιστώσαμε και που κατά την ταπεινή μας άποψη προξένησαν κάποιες διαταραχές στην όλη λειτουργία της ομάδας. Καλώς λοιπόν ο Ραζβάν ξεκούρασε κόσμο.
Οι εφεδρείες που επέλεξε τον δικαίωσαν; Ή ακόμη αν θέλετε η διάσπαση σε δύο βασικές γραμμές, η μία της άμυνας χωρίς το βασικό πυλώνα της (Ινγκασον) και η άλλη στον άξονα με δύο παίκτες που δεν έχουν ούτε ίχνος χημείας μεταξύ τους (Σβαμπ και Σοάρες) ήταν η αφορμή για τη μετριότατη εμφάνιση απέναντι σε έναν εξίσου μέτριο αντίπαλο;
Προσθέτοντας βέβαια και την άποψη στην οποία συμφωνούμε άπαντες που αφορά την κόπωση και την έλλειψη ενέργειας, καταλήγουμε στο γεγονός πως ο δικέφαλος έχασε ένα ντέρμπι που θα μπορούσε με καλύτερη διαχείριση να είχε άλλο αποτέλεσμα. Γιατί κακά τα ψέμματα και ο Άρης χθες δεν ήταν δα και κανένα θεριό (απέχει πολύ μακριά από τη γνωστή πολύ ποιοτική, πιεστική κι επικίνδυνη ομάδα).
Η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου για τον ΠΑΟΚ βελτιώθηκε (ως συνήθως) με τις αλλαγές που έγιναν. Αυτό όμως δεν φάνηκε αρκετό όπως αποδείχθηκε για να αποφευχθεί η ήττα. Θα λέγαμε ότι μέχρις ενός σημείου βοήθησε και μία περίεργη διαιτησία η οποία χωρίς να αντιμετωπίσει κρίσιμες φάσεις έπαιξε έδρα, ιδιαίτερα στον πειθαρχικό έλεγχο.
Δεν δόθηκαν κλασικά φάουλ στους φιλοξενούμενους οι οποίοι χρεώθηκαν και με μια αποβολή, ενώ αντίθετα οι γηπεδούχοι απόλαυσαν μία προστασία: χαρακτηριστική περίπτωση ο Μαντσίνι που ήδη θα μπορούσε να πει κανείς οτι θα έπρεπε να χρεωθεί συνολικά με 5 κίτρινες.
Κρύα λοιπόν ήττα για τον δικέφαλο, ξέφρενο πανηγύρι από τους γηπεδούχους που ομολογουμένως διαχειρίστηκαν πολύ έξυπνα τη μετριότητα και τα κενά των αντιπάλων τους, παίρνοντας ένα χρυσό τρίποντο το οποίο τους δίνει δικαίως τον τίτλο του φαβορί για την κατάκτηση της 3ης θέσης.
Κλείνοντας, διευκρινίζουμε ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να υποδείξουμε στον Ρουμάνο κόουτς τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνει. Αυτός ξέρει καλύτερα από εμάς. Απλά καταθέτουμε την ταπεινή μας άποψη. Όπως επί παραδείγματι το να μείνουμε στην επισήμανση ότι με δύο παίκτες που δεν έχουν καμία σχέση, ούτε ίχνος χημείας μεταξύ τους στον άξονα σου, θα έχεις προβλήματα.
Αναφερθήκαμε στην απουσία του Ινγκασον από το βασικό σχήμα, πιστεύοντας ότι η παρουσία του ήταν απαραίτητη κι αυτό γιατί είναι σε όλους γνωστό πως οι γηπεδούχοι έχουν ικανούς κι επικίνδυνους παίκτες στο ψηλό παιχνίδι. Κάτι που αποδείχθηκε στην περίπτωση του μοναδικού γκολ. Θα μου πείτε και με την παρουσία του Ίνγκασον σε άλλα παιχνίδια υπήρξαν τέτοιες φάσεις.
Επίσης πιστεύουμε ειλικρινά πως κάποια στιγμή ο ικανότατος προπονητής του ΠΑΟΚ θα πρέπει να ασχοληθεί με αυτό το περίεργο και ανεξήγητο φαινόμενο, η άμυνα της ομάδας του να επιμένει να ναρκοθετεί συνεχώς την περιοχή της και να βάζει σε προβλήματα στον συμπαθέστατο Πασχαλάκη.
Ακόμη δεν έχουν διαπιστώσει ότι αυτός ο θαυμάσιος γκολκίπερ έχει μια πολύ μεγάλη αδυναμία στη συγκεκριμένη περίπτωση; Ο Λουτσέσκου έχει ασχοληθεί με αυτή την πονεμένη ιστορία; Και αν ναι γιατί συνεχίζεται; Το 15λεπτο του επανεμφανιζόμενου Ολιβέιρα ήταν το μόνο θετικό από τον χθεσινό ΠΑΟΚ. Μπορεί να υπολογίζει πολλά στην παρουσία του ποιοτικού αυτού παίκτη ο Λουτσέσκου.
Θα μπορούσαμε βέβαια να προσθέσουμε και την αξιόλογη και πάλι εμφάνιση του Αλέξανδρου Πασχαλάκη. Κλείνοντας, σαν επίλογο διατηρούμε την ελπίδα και την αισιοδοξία ότι κόουτς και παίκτες χθες με το τελευταίο σφύριγμα της λήξης από τον περίεργο Πορτογάλο, έβαλαν όλο αυτό το 90λεπτο στην άκρη. Το βράδυ τη Μεγάλης Πέμπτης οι αετοί ανοίγουν και πάλι τα φτερά τους για μια νέα πτήση υψηλού επιπέδου.
ΥΓ: Ολυμπιακός και πάσης της Ελλάδας αλλά και πάσης της Ευρώπης. Κουμάντο σε όλους και σε όλα. Οσοι είδατε χθες το παιχνίδι και απολαύσατε το πέναλτι διαρκείας του Παπασταθόπουλου μπροστά στον Μαυροβούνιο διαιτητή, σίγουρα θα συμφωνείτε μαζί μου. Ο Τεό από τη Γενεύη κινεί τα νήματα προς πάσα κατεύθυνση και όποτε του το ζητήσει η ομάδα της καρδιάς του.
