Παραμονές του αγώνα με τονΟλυμπιακό οι συνθήκες έδειχναν ιδανικές. Ή τουλάχιστον καλύτερες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αφού για πρώτη φορά -μετά από πολλές αγωνιστικές σεζόν – ο Αρης υποδεχόταν τους Ερυθρόλευκους στο καλύτερο δυνατό αγωνιστικό τους μομέντουμ, όντας στην κορυφή του πίνακα της βαθμολογίας και με το αήττητο των επτά αγωνιστικών στην «πλάτη». Συν ότι ο Άκης Μάντζιος είχε όλους τους παίκτες του «ετοιμοπόλεμους» και με τονωμένη αυτοπεποίθηση μετά και το δύσκολο διπλό στο Αγρίνιο, το τρίτο στη σειρά διπλά τη φετινή σεζόν.
Το πλάνο που χάραξε, ωστόσο, επί χόρτου ο Έλληνας τεχνικός δεν του βγήκε στους περισσότερους τομείς. Οπως δεν βγήκε και από τους ποδοσφαιριστές του η περίσσια θέληση για μία μεγάλη νίκη. Τουναντίον, εμφανίστηκαν σαν να “φοβήθηκαν” τον αντίπαλο.
Στην εβδομάδα προετοιμασίας για τον αγώνα του Σαββάτου στη σκέψη του Μάντζιου υπήρχε το πλάνο με την ταυτόχρονη παρουσία τριών κεντρικών μέσων στο γήπεδο. Μία σκέψη που ωρίμασε και έγινε τελικά πράξη στη λογική να “φορτώσει” περισσότερο τον κεντρικό του άξονα προκειμένου να “απαντήσει” στην ποιότητα που διαθέτει ο αντίπαλος στα δικά του χαφ. Προφανώς ο 51χρονος προπονητής προσδοκούσε στα εξής: 1) να εξουδετερώσει τη δημιουργία του Ολυμπιακού από τον άξονα, και 2) να επενδύσει στη δράση των πλάγιων μεσοεπιθετικών του στη γρήγορη μετάβαση. Σαν σκέψη δεν ήταν λάθος, στην πράξη όμως το συγκεκριμένο πλάνο δεν βρήκε ανταπόκριση στις συνθήκες αγώνα και ως εκ τούτου δεν δούλεψε. Ειδικά στο κομμάτι της δημιουργίας, όπου ο Αρης μέχρι το 70’ επιθετικά ήταν δυσλειτουργικός και μπήκε στο παιχνίδι όταν επήλθε… κανονικότητα.
ΑΜΥΝΑ
Στην άμυνα ο Μάντζιος είχε επιστήσει την προσοχή του σε συγκεκριμένους τομείς. Ένας από αυτούς ήταν και η στατικές φάσεις, το αδύνατο σημείο του Αρη. Το πρώτο τέρμα του Ολυμπιακού, από στατική φάση, ξεκινάει από την αλληλουχία λαθών, την λανθασμένη αντίδραση και την αδράνεια στο κέντρο της άμυνας του Αρη. Και τα δύο γκολ, όμως, προήλθαν από κακή αμυντική λειτουργία και επιπόλαιη αμυντική συμπεριφορά, απέναντι σε μία ομάδα που δεν συγχωρεί το λάθος.
Το πλάνο με τρεις κεντρικούς μέσους στη λογική που χρησιμοποιήθηκε από τον προπονητή, λειτούργησε ως ένα βαθμό στον περιορισμό του Ολυμπιακού στο κομμάτι της δημιουργίας από τον άξονα. Αυτό ο Αρης το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό, γιατί με εξαίρεση τη φάση με τον Φορτούνη (16’), δεν δέχτηκε άλλη φάση σε σετ παιχνίδι. Αλλά σε θέμα αμυντική λειτουργίας ο Αρης υπέπεσε σε βασικά λάθη.
ΚΕΝΤΡΟ
Ο Μάντζιος επέλεξε να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή, τροποποιώντας το 4-2-3-1 σε 4-3-3, με τον Λούκας Σάσα να παίζει μπροστά από τους Τζέγκο-Ματίγια. Ο λόγος που έκανε αυτή την επιλογή ήταν για να εξουδετερώσει τα ποιοτικά χαφ του Ολυμπιακού, αλλά φάνηκε στην πράξη ότι αυτό το σχήμα, με τους συγκεκριμένους παίκτες, δεν ταιριάζει. Τζέγκο και Σάσα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και ουσιαστικά δεν υπήρχε ο παίκτης που θα δημιουργήσει, ειδικά αυτή την περίοδο όπου ο Σασά δεν έχει αγωνιστικό ρυθμό και δεν θυμίζει σε τίποτα τον περσινό Σάσα. Συνεπώς ο Αρης μοιραία προσπάθησε να βρει φάση μέσα από κλεψίματα ή στο transition παιχνίδι, αλλά ειδικά στο α’ ημίχρονο δεν του βγήκε τίποτα. Μία τελική (41’) με μακρινό σουτ του Γκαρσία.
Στην ουσία ο Αρης «κατέβηκε» στο α’ ημίχρονο με 11άδα για να αμυνθεί και βρέθηκε να παίζει επίθεση, είτε γιατί ο Ολυμπιακός τον περίμενε και “χτυπούσε” στην κόντρα, είτε γιατί ο Αρης καθυστερούσε στο transition παιχνίδι.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Ο Γκάμα και ο Γκαρσία είναι από τους πιο ποιοτικούς επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές στο ρόστερ του Αρη, ωστόσο οι Κιτρινόμαυροι δεν πήραν το ελάχιστο στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ειδικά από τον δεύτερο. Ο πρώτος ξεκάθαρα εξουδετερώθηκε από την άμυνα του Ολυμπιακού και φάνηκε ότι ήταν από τους βασικούς αμυντικούς στόχους του αντιπάλου. Ο Ματέο από την πλευρά του για ακόμη ένα παιχνίδι δεν ανταποκρίνεται στις αγωνιστικές ευθύνες του. Δεν πήρε καμία πρωτοβουλία, δεν έκανε κίνηση στον χώρο για να βρει διαδρόμους και γενικώς ήταν εκτός αγώνα. Από τον Μάνο επίσης η αντίπαλη άμυνα δεν αισθάνθηκε καμία απειλή στο α’ ημίχρονο και με εξαίρεση το τελευταίο 20άλεπτο είχε σχετικά εύκολο βράδυ. Σημειωτέων, η άμυνα του Ολυμπιακού είναι έτσι κι αλλιώς ισχυρή και το γκολ του Μπερτόγλιο είναι μόλις το δεύτερο που δέχεται σε οκτώ αγώνες.
ΑΛΛΑΓΕΣ
Από τις αλλαγές του Μάντζιου στο β’ ημίχρονο ασφαλώς η είσοδος του Μπερτόγλιο και η επιστροφή στην… κανονικότητα του 4-2-3-1, άλλαξαν κάπως τα δεδομένα. Στην πραγματικότητα ο Αρης ήταν γενικώς φλύαρος και δεν είχε τρόπο διάσπασης της άμυνας του Ολυμπιακού. Αλλά με την είσοδο του Αργεντινού ο Αρης απέκτησε τουλάχιστον περισσότερη πνοή επιθετικά, έγινε περισσότερο πιεστικός και είναι ίσως ο μοναδικός που ανταποκρίθηκε στις αγωνιστικές ευθύνες του. Ο Σιαντέ Σίλβα, πλην της συμμετοχής στη φάση του γκολ, δεν λειτούργησε σωστές στο υπόλοιπο παιχνίδι, ενώ ούτε ο Λόπεθ κατάφερε στο διάστημα που αγωνίστηκε να γίνει απειλή για την αντίπαλη άμυνα. Ενδεχομένως θα έπρεπε να έχει θέση στα πλάνα του προπονητή και ο Έργκους Κάτσε, τα χαρακτηριστικά του οποίου είναι διαφορετικά από τους υπόλοιπους κεντρικούς μέσους που διαθέτει ο Αρης.
