Ο επικεφαλής της ανανεωτικής κίνησης για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της Θεσσαλονίκης Χρήστος Περκουλίδης παίρνει θέση για την κατάσταση που βιώνουμε λόγω του κορωνοϊού. Συγκεκριμένα επισημαίνει: «Είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρη για όλους μας.
ΠΑΝΔΗΜΙΑ ….ένας ολόκληρος πλανήτης έχει μπει σε καραντίνα. Άνθρωποι υποφέρουν κατά χιλιάδες στα νοσοκομεία στοιβαγμένοι όπου βρεθεί χώρος, περιμένοντας με τα μάτια καρφωμένα στο ταβάνι να βρεθεί άμεσα το φάρμακο που θα τους φέρει στην κανονικότητα. Και άλλοι έχουν χάσει ήδη την μάχη και έχουν φύγει από την ζωή με τον πιο άχαρο και μοναχικό τρόπο… Τι βλέπουν τα μάτια μας; Τι ζούμε; Σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας που βλέπαμε μέχρι τώρα και λέγαμε αποκλείεται αυτό να γίνει στην πραγματικότητα. Ένας πόλεμος και ένας αόρατος εχθρός.
Από την μια σκέπτεσαι με όλα αυτά που συμβαίνουν κατά καιρούς, ότι ενδεχομένως αυτός ο ιός να είναι κατασκευασμένος για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα κάποιων μεγάλων πολυεθνικών (ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ), και από την άλλη βλέπεις στα πιο ισχυρά κράτη που εδρεύουν οι πολυεθνικές να έχουν τις πιο μεγάλες απώλειες.
Λένε επίσης ότι οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας έχουν μεγάλο οικονομικό βάρος στην παγκόσμια οικονομία και βρήκαν τον τρόπο με αυτόν τον ιό να τους αποδεκατίσουν. Επίσης λένε ότι φάνηκε η γύμνια του συστήματος υγείας των περισσοτέρων χωρών που αποδυνάμωσαν το δημόσιο φορέα και έστειλαν τον κόσμο στον ιδιωτικό. Οικονομική κρίση, μεταναστευτικό, κορωνοϊός, πόλεμοι, θρησκείες. Έχω την υποψία ότι όλα αυτά μεταξύ τους έχουν (εξ αίματος ) μια συγγένεια. Δυστυχώς οι λαοί των χωρών είναι υποχείρια της νέας τάξης πραγμάτων και δεν υπάρχει καμία αντίδραση. Μακάρι όλο αυτό που συμβαίνει να φέρει τους ανθρώπους όλου του κόσμου πιο κοντά. Να μας ενώσει να μας δυναμώσει. Μακάρι να εμπεδώσουν όλοι αυτοί (οι ισχυροί κατά τ άλλα) που επεμβαίνουν σχεδόν στα πάντα σ αυτόν τον πλανήτη, τελικά πόσο αδύναμοι και πόσο αναλώσιμοι είναι.
Όχι δεν θα μιλήσουμε για ποδόσφαιρο, ούτε για πρωταθλήματα. Θα μιλήσουμε όταν τελειώσει με το καλό όλο αυτό, αν κάτσαμε όλες αυτές τις μέρες μέσα στο σπίτι, και κάναμε έναν απολογισμό. Αν διακρίναμε λάθη και που, έτσι ώστε να μην τα ξανακάνουμε. Σ αυτές τις δύσκολες στιγμές που ζει όλος ο πλανήτης, αποδεικνύεται περίτρανα ότι με συλλογική προσπάθεια, με αγάπη και αλληλεγγύη, μπορεί να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για όλους μας».
