Σπύρος Παπαθανασάκης. Τον συνάντησα δύο φορές στη διάρκεια της ίδια μέρας, μιλήσαμε για λίγο και χθες ήταν στο στούντιο, καλεσμένος στην εκπομπή, έτοιμος να εκμυστηρευθεί τα όνειρα του για έναν μεγάλο Ηρακλή.
Να πω την αλήθεια, όταν υποσχέθηκε ότι το μεσημέρι θα είναι απόλυτα συνεπής στο ραντεβού του, του έσφιξα το χέρι για να επιβεβαιώσω την συμφωνία μας, κάτι σαν δέσμευση, γιατί μπροστά σε τόσες ανειλημμένες υποχρεώσεις φοβήθηκα ότι κάτι μπορεί να τον πήγαινε πίσω. Όταν του τηλεφώνησα το πρωί για να τσεκάρω ότι θα έβρισκε το δρόμο για το ραδιόφωνο χαμογέλασα με την συνέπεια του. Ο Σπύρος Παπαθανασάκης λίγο αργότερα ήταν εκεί! Στην θέση του, πίσω απο το μικρόφωνο, έτοιμος να απαντήσει σε όλα!
«Τι θα με ρωτήσεις» ρώτησε επιφυλακτικά στην αρχή, ζήτησε ένα μπουκαλάκι νερό και λίγο αργότερα χαλάρωσε. Την συνέντευξη την άκουσαν οι περισσότεροι και θα την διαβάσετε στο ρεπορτάζ του Ηρακλή. Εγώ απλά μπορώ να μεταφέρω την εικόνα του ανθρώπου και την αίσθηση που άφησε για τα μεγαλόπνοα σχέδια του. Ο Παπαθανασάκης έχει πολλά καλά, αλλά ξεχώρισα ένα: δεν βιάζεται, έχει σχέδιο και πηγαίνει βήμα- βήμα.
Προφανώς μετά από τόσα χρόνια στον Καναδά διαθέτει τον ενθουσιασμό και το φιλότιμο του Έλληνα αλλά έχει μάθει να μην τρέχει όταν πρέπει να περπατήσει, να μην χτίζει παλάτια στην άμμο, να μην παραμυθιάζει τον κόσμο και τον εαυτό του, να κρατάει μικρό καλάθι, να πηγαίνει για λίγα για να πάρει τα πολλά.
Είμαι πεπεισμένος ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο. Δεν υπόσχεται να κάνει από την επόμενη χρονιά πρωταθλητή τον Ηρακλή. Θέλει να τον επαναφέρει στην μεγάλη κατηγορία, αξιόπιστο με βάση την ιστορία του, να βάλει τις βάσεις για την αντεπίθεση των επόμενων χρόνων. Αν τον βοηθήσουν οι κυανόλευκοι τότε μπορεί να πετύχει γιατί βλέπει τον Ηρακλή σαν οικογένεια, δεν τον βλέπει σαν επιχείρηση. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ο Παπαθανασάκης θέλει στήριξη από όλους. Από τον κόσμο με τα εισιτήρια διαρκείας, μέχρι κι απο εμάς τους δημοσιογράφους που πρέπει να προστατεύσουμε το δημιούργημα του. Μόνος του πηγαίνει μπροστά. Αρκεί να τον ακολουθήσουν. Χωρίς μιζέρια και εσωστρέφεια. Ο ενθουσιασμός στον Ηρακλή πρέπει να διατηρηθεί σαν άσβεστη φλόγα.
