Του
Θάνου Μπούζα
Είμαστε
απίστευτα τυχεροί που παρακολουθήσαμε
έναν αγώνα του οποίου οι φάσεις και η
εξέλιξή του ξεπερνούν κατά πολύ την
πραγματικότητα της ποδοσφαιρικής
λογικής.
Έναν αγώνα που εντάσσεται με
περίσσια άνεση στο βιβλίο της ζωής του
ΠΑΟΚ, ως μια χρυσή σελίδα εμποτισμένη
με πολυποίκιλα συναισθήματα. Η καρδιά
και η ποδοσφαιρική λογική του φιλάθλου,
«ξέφυγε» από την πραγματικότητα και
«γέννησε» μια ποδοσφαιρική φαντασία
που ούτε σκηνοθέτες και σεναριογράφοι
με χιλιο -ποίκιλες φανταστικές σκέψεις
δεν θα μπορούσαν να αποτυπώσουν στα 100
μνημειώδη λεπτά της Παοκτσήδικης
επανάστασης μέσα στο φρούριο της Λιλ.
Η
τηλεόραση ήταν σα να μετέδιδε «Χιτσκοκική»
ποδοσφαιρική μονομαχία μεταξύ της
πραγματικότητας, της λογικής και της
Ασπρόμαυρης αρμάδας.
Η
έκφραση Μία
εικόνα, χίλιες λέξεις χρησιμοποιείται
για να εκφράσει την υπεροχή της εικόνας
στην απεικόνιση σύνθετων συναισθημάτων
και σκέψεων που χρειάζονται πολύ χρόνο
να αποδοθούν με την λεκτική περιγραφή.
Ανάλογες εκφράσεις γεννιούνται σ’ όλο
τον κόσμο τις οποίες μπορεί να μην τις
γνωρίζουμε αλλά την Πέμπτη ζήσαμε
κάποιες από αυτές στο πετσί μας. Οι
Κινέζοι, για παράδειγμα «γράφουν»: «Το
να ακούσεις κάτι 100 φορές δεν είναι
καλύτερο από το να το δεις μια» (百闻不如一见,
p bǎi wén bù rú yī jiàn)…. Και ο ασπρόμαυρος
πληθυσμός είτε μέσα στο γήπεδο της Λιλ
είτε από τον δέκτη της τηλεόρασής του,
ενώθηκε με τους παίκτες και τον προπονητή
που έδωσαν την καρδιά, το σώμα και την
ψυχή τους προκειμένου να κατακτήσουν
στο Γαλλικό ποδοσφαιρικό έδαφος την
πρώτη τους μεγάλη νίκη.
Το
να προσπαθήσει ακόμα και ένας από τους
«ικανότερους» να περιγράψει το πως
συναισθάνθηκε ο απλός παοκτσής είναι
ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Το να προσπαθήσει ένα από τους
πιο «ευφάνταστους» να δημιουργήσει ένα
ποδοσφαιρικό σενάριο ανάλογο με αυτό
του παιχνιδιού της Πέμπτης θα αποτελέσει
μια αέναη – αναποτελεσματική προσπάθεια.
Ο
Δικέφαλος του Βορρά χάρισε σε όλους μας
μια βραδιά που χαράχθηκε στο ποδοσφαιρικό
μας γίγνεσθαι ως ένα χρυσό ποδοσφαιρικό
μετάλλιο.
Κατά
την άποψή μας είναι μια από τις λίγες
φορές που ένας οπαδός στην ποδοσφαιρική
του ζωή γίνεται μάρτυρας μιας τέτοιας
αγωνιστικής πανδαισίας. Τα συναισθήματα
τεντώθηκαν, έσπειραν τρόμο και χαρά από
το πρώτο λεπτό έως το τελευταίο
δευτερόλεπτο. Το ακυρωθέν τέρμα στο
98΄, για πολλούς, δεν έγινε αμέσως
αντιληπτό. Το συναίσθημα της ισοφάρισης
έμοιαζε με προθανάτιο ποδοσφαιρικό
βρόγχο. Κι όμως… Στο ποδόσφαιρο ποτέ
μην ξαναπείς ποτέ. Λίγοι αντιλήφθηκαν
άμεσα ότι οι δυο επιθετικοί της Λιλ ήταν
πίσω από τον Τσιφτσή και το γκολ για
εκατοστά…να μην πούμε χιλιοστά, δεν
μέτρησε. Ένα ποδοσφαιρικό λεπτό που
«σταμάτησε» τις καρδιές μας μέχρι ο
Μαυροβούνιος Νταμπάνοβιτς να σηκώσει
το χέρι ψηλά υποδεικνύοντας οφσάιντ.
Μια παράβαση της οποίας τον καταλογισμό
οφείλουμε στο ημιαυτόματο οφσάιντ και
«αναγκάστηκε» να υποδείξει ο Ιταλός
στο VAR,
Μίκαελ Φάμπρι. Ένας Ιταλός που θέλησε
να προσφέρει ένα πέναλτι στους Γάλλους,
προφανώς μην υπολογίζοντας ότι απέναντί
του έχει έναν διαιτητή που διαιτητεύει
ποδόσφαιρο γεμάτο αγωνιστική λογική
και όχι κάποιον υφιστάμενο της τεχνολογίας
και ίσως φίλα προσκείμενο προς τις πιο
πλούσιες ομάδες.
Τελειώνοντας
επιθυμούμε να τονίσουμε δυο αυτονόητα
ζητήματα που όμως επιβάλλεται να
βρίσκονται στο μυαλό, στη σκέψη και
κυρίως στις πράξεις τόσο της ποδοσφαιρικής
ομάδας όσο και της διοίκησης. Ο Βόλος
«έρχεται» στην Τούμπα. Η ομάδα με τον
προπονητή επιβάλλεται να χρησιμοποιήσει
με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι μέσο
διαθέτει για να πάρει τη νίκη. Δε μετράει
το πως. Μετράν οι 3 βαθμοί. Τέλος είναι
αυτονόητο ότι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται , πλην
του Ζαφείρη, ακόμη δυο ποδοσφαιριστές
υψηλού επιπέδου διότι είναι πασιφανές
ότι οι εναλλακτικές λύσεις Λουτσέσκου
πρέπει να είναι ποιότητας και όχι
ποσότητας.
Ακολουθήστε
τη σελίδα του metrosport.gr και
στο google news
Μπείτε
στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη
σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε
στο κανάλι του metrosport.gr και
του Metropolis 95.5 στο youtube
Βρείτε
μας και στο spotify
