Αγαπητή Metrosport,
Καθόλου δεν έμοιαζε το χθεσινό παιχνίδι στο Αγρίνιο με το περσινό, ούτε χρειάστηκε πάλι ένα “διαστημικό” γκολ από τον Βιειρίνια για να κερδηθεί η νίκη. Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε στο πρώτο ημίχρονο, έκανε ένα ξέσπασμα στο δεύτερο και ξεπέρασε άνετα το εμπόδιο του Παναιτωλικού, χωρίς, μάλιστα, να απειληθεί καθόλου. Νίκη επαγγελματική 100%, νίκη ενός επίδοξου πρωταθλητή, που θα είναι ακόμη πιο ασυναγώνιστος αν… αποφασίσει να παίζει εξίσου καλά σε όλο το 90λεπτο, σε όλους τους αγώνες...
To ματς άρχισε με τις καλύτερες προυποθέσεις για τον ΠΑΟΚ. 0-1 με τον Πέλκα και τα εύκολα έγιναν ευκολότερα. Μετά όμως και σε όλο το πρώτο ημίχρονο… βαρεθήκαμε. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ απέναντι σε έναν αντίπαλο ανύπαρκτο επιθετικά κράτησαν την υπεροχή, αλλά δεν φόρτσαραν και δεν “κλείδωσαν” το τρίποντο για να μετατρέψουν το παιχνίδι σε περίπατο. Παρά την έλλειψη ενέργειας, πάντως, έγιναν τελικές προσπάθειες και θα μπορούσε να έρθει ακόμη ένα τουλάχιστον γκολ αν δεν αντιδρούσε σε όλες σωστά ο τερματοφύλακας του Παναιτωλικού, Κνετ.
Βλέποντας ότι τίποτε ουσιαστικά δεν αλλάζει στο πρώτο 15λεπτο του δεύτερου ημιχρόνου, παρά την ωραία επίθεση που κατέληξε σε γκολ από τον Πέλκα αλλά δεν “μέτρησε” γιατί ο σκόρερ δέχτηκε την μπάλα σε θέση οφ σάιντ για ελάχιστα εκατοστά, ο Αμπελ Φερέιρα “επιστράτευσε” τον Ακπομ αντί του Σφιντέρσκι και τον Ελ Καντουρί αντί του Πέλκα. Και ενώ ξένισαν ως ένα βαθμό αυτές οι αλλαγές, ο Ακπομ δεν άργησε να τον δικαιώσει. Με ωραία ενέργεια, μετά από μπαλιά – τρύπα του Ελ Καντουρί, σέρβιρε το δεύτερο γκολ στον Λημνιό και, μετά από εκπληκτική κάθετη του Μίσιτς, πέτυχε ο ίδιος το τρίτο. Μέσα σε ένα τρίλεπτο, το ματς τελείωσε, πράγμα βέβαια που θα μπορούσε να γίνει από το πρώτο ημίχρονο. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ το “καθάρισε” χάρη κυρίως σε δύο έξυπνες κάθετες μεταβιβάσεις από αυτές που ομορφαίνουν το ποδόσφαιρο και το κάνουν πολύ απλό όταν υπάρχουν παίκτες με φαντασία και δεξιοτεχνία για να εμπνευστούν και να εκτελέσουν αυτές τις μεταβιβάσεις. Κι αν ο Μίσιτς μάς έχει συνηθίσει σε τέτοιες ενέργειες, καλό είναι να “θυμηθεί” και ο Ελ Καντουρί τα προσόντα του για να επαναλαμβάνει πιο συχνά μπαλιές σαν τη χθεσινή.
Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε εξαιρετική εμφάνιση, αλλά ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και εκτός από τα τρία γκολ έχασε κι άλλες ευκαιρίες. Ακόμη, δεν επέτρεψε στον Παναιωτωλικό να τον απειλήσει σε καμία περίπτωση. Ούτε μία φορά ανησύχησε ο Ζίβκοβιτς, ούτε μία φορά υποχρεώθηκε να κάνει μια δύσκολη απόκρουση. Είτε αυτό οφείλεται στην καλή αμυντική λειτουργία του ΠΑΟΚ, είτε στην αδυναμία του Παναιτωλικού, είτε και στα δύο, είναι θετικό, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι φέτος η ομάδα δέχτηκε γκολ από το τίποτε και το πουθενά από εξίσου αδύναμους επιθετικά αντιπάλους. Ακόμη και από τον ίδιο τον Παναιτωλικό στον αγώνα του πρώτου γύρου στην Τούμπα.
Την ανεξήγητη… αδιαθεσία που έδειξαν οι παίκτες του μετά το γκολ του Πέλκα, επισήμανε και ο Αμπελ Φερέιρα. Κι αυτό ήταν το αντικείμενο της συζήτησης που είχε μαζί τους στα αποδυτήρια, στην ανάπαυλα. Πράγματι, ανταποκρίθηκαν καλύτερα στο δεύτερο ημίχρονο και τελείωσαν τη δουλειά, αλλά το ερώτημα είναι γιατί θα έπρεπε να τους “την πέσει” ο προπονητής για να κάνουν το αυτονόητο. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που έχουν ανεξήγητη αγωνιστική αδράνεια σε σχέση πάντοτε με τις πραγματικές δυνατότητές τους και το ποδόσφαιρο που μπορούν να παίξουν.
ΥΓ. Ο καλπασμός συνεχίζεται κι αυτό είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Τις αδυναμίες της, όμως, μια ομάδα πρέπει να τις “δουλεύει”, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται στη βαθμολογία.
ΥΓ. ΠΑΟΚ είσαι ο ένας, τρεις γύρους αήττητος δεν έκανε κανένας...
Στέλιος Γρηγοριάδης
