Οσο κι αν κάποιοι λένε ότι στον Αρη τα έχουν δει όλα και δεν υπάρχει τίποτε, πλέον, που να τους προκαλεί έκπληξη, προσωπικά πιστεύω πως θα περάσει πολύς καιρός ακόμη με καταστάσεις οι οποίες θα μας αναγκάζουν να αναρωτιόμαστε αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν κάποια πράγματα.
Πάρτε για παράδειγμα αυτό που προέκυψε αυτές τις μέρες με την τελευταία δόση για το άρθρο 44. Μόλις 75.000 ευρώ είχαν μείνει να πληρωθούν για να κλείσει μια χαριστική ρύθμιση που απάλλαξε το 2004 τον Αρη από χρέη 17.500.000 ευρώ.
Κι όμως, κανείς από τους τελευταίους διαχειριστές της ΠΑΕ Αρης, για να μην πάω πιο πίσω, στις αιρετές διοικήσεις, κανείς δεν νοιάστηκε τα τρία προηγούμενα χρόνια να βάλει σε έναν κουμπαρά αυτό το ποσό και να δώσουν όλοι μαζί όρκο τιμής ότι δεν πρόκειται να τον πειράξουν, παρά μόνο για να ξοφλήσουν την τελευταία δόση του άρθρου 44.
Κανείς από αυτούς που διοίκησαν τον Αρη στην Superleague, όπου ακόμη και στα χειρότερά του είχε έσοδα 5-6.000.000 ευρώ, δεν φρόντισε να βάλει στην άκρη αυτό το ασήμαντο ποσό, ώστε, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα όταν θα ερχόταν η ώρα της πληρωμής, τα λεφτά να υπάρχουν, να είναι διασφαλισμένα.
Δεν το έκανε ο Αθανασιάδης, δεν το έκανε ο Ζαμπέτας, δεν το έκανε ο Σκόρδας, δεν το έκανε ο Ηλιάδης, δεν το έκανε ο Ψηφίδης, δεν το έκανε ούτε ο Στεφανίδης, που ήταν ο τελευταίος διαχειριστής της ΠΑΕ, αυτός που πήρε τα λεφτά της μεταγραφής του Διούδη και δεν σκέφτηκε το ένα και μοναδικό καλό που θα μπορούσε να κάνει στην ομάδα του: να «κρύψει» σε έναν λογαριασμό 75.000 ευρώ για το άρθρο 44.
Τα γράφω όλα αυτά για να σας δώσω να καταλάβετε ότι όλοι αυτοί που περάσανε από τον Αρη, όλοι αυτοί που διοικήσανε τον Αρη, ούτε ασχολούνταν με τα σοβαρά θέματα, ούτε τη δυνατότητα να προβλέψουν είχαν, ούτε να επιλέξουν ποια πληρωμή είχε μεγαλύτερη σημασία και ποια ήταν λιγότερη επώδυνη αν δεν γινόταν.
Θέλω να πω ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας από αυτούς που διοίκησαν όλα αυτά τα χρόνια, ο οποίος να κτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πει «δεν χάθηκε ο κόσμος αν θα χρωστάμε 75.000 ευρώ παραπάνω στην εφορία, αν δεν πληρώσουμε όμως τη δόση για το 44 θα αναβιώσει χρέος 17.500.000 ευρώ»
Κανένας ποτέ δεν το σκέφτηκε, κανένας ποτέ δεν το είπε, όλοι το έκαναν πάσα στον επόμενο και να που τώρα ήρθε η ώρα να μην υπάρχει ΠΑΕ, να μην υπάρχει ταμείο και η δόση που είναι ληξιπρόθεσμη από τον Οκτώβριο του 2014 να μην απασχολεί κανέναν.
Διότι δεν είναι υποχρέωση του ΑΣ να την πληρώσει, ούτε του χρηματοδότη του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Η απαίτηση για την πληρωμή θα μπορούσε να είναι από αυτόν που αποτελεί την συνέχεια στην ΠΑΕ. Όμως η ΠΑΕ πτώχευσε και αν δεν ενδιαφερθούν τα φυσικά πρόσωπα (Γράντας, Ματθαίου, Τσαρούχας) να καταβάλλουν το ποσό για να μην έχουν προβλήματα με την εφορία και την δικαιοσύνη, τα 17.500.000 ευρώ θα προστεθούν στα υπάρχοντα χρέη της, καθιστώντας, ενδεχομένως, ακόμη πιο περίπλοκη την διαδικασία εκκαθάρισής της.
Κι όλα αυτά, γιατί αυτοί που, υποτίθεται, νοιαζόταν για τον Αρη, μάλλον, για άλλα πράγματα νοιαζόντουσαν.
