Εξαιρώ τον Πέλκα και τον Πρίγιοβιτς, που θα μπορούσαν να γίνουν οι ήρωες των αγώνων αν δεν αστοχούσαν σε τρεις καλές ευκαιρίες. Αλλωστε, μπήκαν αλλαγή και δεν είχαν πολύ χρόνο για να δράσουν. Εξαιρώ τον Βιειρίνια, γιατί έκανε ό,τι μπορούσε. Εξαιρώ και τον... μια ομάδα μόνος του Μάτος, ο οποίος ήταν συγκλονιστικός για μια ακόμη φορά και ρωτάω: Τι άλλο είχε ο χθεσινός ΠΑΟΚ;
Είχε τερματοφύλακα; Οχι. Δύο φορές χρειάστηκε να επέμβει ο Ρέι, αλλά και τις δύο μάζεψε την μπάλα από τα δίχτυα του. Είχε Κρέσπο και Βαρέλα; Δυο φορές εκτέθηκαν από τους επιθετικούς του Πανιωνίου. Είχε Κάνιας, Τσίμιροτ και Ελ Καντουρί; Και οι τρεις ήταν απελπιστικοί, βουλιάζοντας τη μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ και προκαλώντας (για πολλοστή φορά) μεγάλο πρόβλημα στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. Είχε Μακ, Κάμπος και Κουλούρη; Και οι τρεις ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν. Είχαν διάθεση, το πάλεψαν, αλλά δεν μπορούσαν να τα κάνουν όλα μόνοι τους, χωρίς βοήθεια από τους μέσους.
Ολοι μαζί, δεν λειτούργησαν για να δούμε έναν καλό ΠΑΟΚ, που θα κέρδιζε έναν σαφώς υποδεέστερο αντίπαλο. Εναν ΠΑΟΚ που θα έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και δεν θα περίμενε ένα τραγικό λάθος της άμυνας του Πανιωνίου και τη μαγκιά του Μάτος στο 93’ για να αποφύγει απλώς την ήττα. Εναν ΠΑΟΚ που θα κέρδιζε, γιατί θα ήταν ανώτερος και θα το έδειχνε στον αγωνιστικό χώρο. Ο,τι καλό είδαμε, το είδαμε χάρη στις προσπάθειες και τις σέντρες του Μάτος και του Βιειρίνια. Ολος ο ΠΑΟΚ ήταν οι δικές τους προσπάθειες. Χάρη σ’ αυτούς δεν ήρθε η ήττα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το 2-2 έγινε με σέντρα του Βιειρίνια και απίθανη σεντερφορίσια κεφαλιά του Μάτος.
Ενα μπορούμε να πούμε: Οποιος παίκτης έχει ποιότητα τη δείχνει. Χωρίς... ψυχολογικά προβλήματα και χωρίς... αναζήτηση αυτοπεποίθησης. Μπορούν, το έχουν και το δείχνουν. Απλά πράγματα. Οποιος δεν έχει ποιότητα, παρουσιάζει το άθλιο θέαμα που είδαμε και πάλι χθες από τους περισσότερους παίκτες του ΠΑΟΚ. Και ενώ εμείς είδαμε αυτά και ενώ τα ίδια είδαν και οι υπεύθυνοι του ΠΑΟΚ που βγήκαν από τα ρούχα τους, ο Ραζβάν Λουτσέσκου τα είδε πάλι όλα καλά κι ωραία. Τον ακούσαμε, μάλιστα, να προσπαθεί να εξωραίσει την απόλυτη μετριότητα με τι δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου. Πολύ φοβάμαι (θα το πω για πολλοστή φορά) ότι με τον προπονητή να... ονειροβατεί και να ζει με ψευδαισθήσεις, δεν θα έχουν γιατρειά οι αγωνιστικές αδυναμίες της ομάδας...
