Τέλος στο «μαρτύριο» και στον «εφιάλτη» θα μπορούσε να πει ο ΠΑΟΚτσής αν δεν ήταν υποχρεωμένος να σταθεί με επιφύλαξη και με φόβο απέναντι στη ζημιά που προκλήθηκε, αλλά και στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν και οι οποίες ενδεχομένως να προκαλέσουν μεγάλες δυσκολίες στο έργο της ριζικής εκκαθάρισης, αλλά και στην προσπάθεια της συγκρότησης ενός αξιόμαχου σχήματος μέσα σε απίστευτα περιορισμένα χρονικά περιθώρια.
Οι... «λεβέντες» του ποδοσφαιρικού τμήματος (οι δύο κόουτς, οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν και απαξάπαντες οι διοικούντες) κατάφεραν να τερματίσουν πίσω απ’ όλους! Τελευταίοι, καταϊδρωμένοι και φορτωμένοι με την τεράστια ευθύνη της ολοσχερούς καταστροφής μιας αγωνιστικής περιόδου και της απώλειας όλων των στόχων τους οποίους έκαναν κομμάτια και θρύψαλα. Σοκάροντας (και όχι ξενερώνοντας όπως γράφουμε συνέχεια) έναν φίλαθλο λαό ασυνήθιστο σε αυτού του είδους τις ταπεινώσεις και αφήνοντας άφωνο το πανελλήνιο.
Εχασε και χθες ο... μεγάλος ΠΑΟΚ. Από ποια ομάδα; Από τον χειρότερο Αστέρα της τελευταίας τριετίας. Από μια ενδεκάδα που προσπαθούσε να κερδίσει έναν αγώνα με βασική τακτική τα αρ άουτ του μακρυχέρη Παντελιάδη. Πριν από λίγες μέρες, όμως, και μέσα στην Τούμπα είχε παραδοθεί άνευ όρων στον Ατρόμητο Περιστερίου και Χαλκηδόνας, ο οποίος έβγαλε το παιχνίδι με μιάμιση ευκαιρία.
Όλα αυτά, βέβαια, αφού και πιο μπροστά είχε φροντίσει να «αναστήσει» τον μετριότατο Παναθηναίκό με εμφανίσεις απαράδεκτες και με ήττες-προσφορές. Κι όχι μόνον να τον βγάλει από τα ρηχά νερά μέσα στα οποία μισοπνιγόταν, αλλά και να του δώσει αυτοπεποίθηση, καλή ψυχολογία και την ευκαιρία –το κυριότερο- να νιώσει πως είναι μεγάλος!!! Ασφαλώς στο μεταξύ τους μέτρημα, με τις τριάρες και τις τεσσάρες να πέφτουν σύννεφο, φαινόταν και ήταν σαφέστατα καλύτερος.
Μεγαλύτερος, όμως, απ’ αυτόν τον ΠΑΟΚ και όχι από έναν στοιχειωδώς αξιοπρεπή ΠΑΟΚ. Το «κακό» συμπληρώθηκε. Το ποιοι βαρύνονται για την «κατάρρευση» είναι γνωστό, αλλά φαίνεται ολοκάθαρα. Οι δύο κόουτς, οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν, αλλά και οι αόρατη και ανεπαρκής σε όλα τα επίπεδα ΠΑΕ (πλην της οργάνωσης γενεθλίων, πάρτι και θεματικών πάρκων) ας μοιραστούν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Νομίζω ότι δεν υπάρχει λόγος για να ασχοληθούμε με το χθεσινό παιχνίδι. Αυτό, άλλωστε, θα καταγραφεί στην ιστορία σαν ένας αγώνας τους οποίου το σημαντικότερο και χαρακτηριστικότερο στοιχείο ήταν τα αρ άουτ ενός παίκτη. Αν πρέπει να πούμε δύο κουβέντες αυτές έχουν σχέση με την συμπεριφορά των πράσινων εξυγιαντών και γιαλαντζί ηθικολόγων και την τακτική που ακολούθησαν στην διάρκεια των πλεί οφ, μετά τη διασφάλιση της πρώτης θέσης. Αλήθεια... δικαιούνται... διά να ομιλούν (κατά την αθάνατη ρήση Κουτσόγιωργα) περί ηθικής, όταν τόσο απροκάλυπτα αποτολμούν βαθμολογικές πριμοδοτήσεις; Δεν αναφερόμαστε βέβαια στην αδιαφορία τους, γι’ αυτήν κανείς δεν πρόκειται να τους ζητήσει τον λόγο, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να μην διεκδικήσουν τίποτα από έναν αγώνα πριν ακόμη ξεκινήσει. Στο παιχνίδι με τον Αστέρα οι εξυγιαντές κατέβασαν «ενδεκάδα-γοργόνα», με τους βασικούς, είτε απόντες, είτε στον πάγκο, είτε μερικώς χρησιμοποιηθέντες. Ο Αστέρας πήρε τον βαθμό που χρειάζονταν. Το ίδιο έγινε και χθες με τον Ατρόμητο.
Ο κ. Αναστασίου κατέβασε τα τσικό. Ο κ. Σπανός πήρε κι αυτός τους πόντους που ήθελε. Καλά να κάνουν θα μου πείτε. Σε ποιον έχουν να δώσουν τον λόγο; Μήπως στον «σύμμαχο» ΠΑΟΚ (αυτός επίσημα δεν υπάρχει); Αυτόν τον χρειαστήκαμε για να περάσουμε επικοινωνιακά το πρόβλημά μας και να διεκδικήσουμε άνετα και παρασκηνιακά τα συμφέροντά μας. Τον χρησιμοποιήσαμε για να «χτυπήσουμε» τον Μποροβήλο, τον οποίον μόλις προχθές τον πριμοδοτήσαμε. Καημένε ΠΑΟΚ δεν ήσουν ανύπαρκτος μόνο αγωνιστικά ήσουν και διοικητικά!!! Τελειώνοντας θα θέλαμε απευθυνόμενοι στον κόσμο του ΠΑΟΚ και συμεριζόμενοι την οργή και την αγωνία του, να τον διαβεβαιώσουμε πως αν βοηθήσει με τον τρόπο που μόνο αυτός γνωρίζει, αυτούς που ανέλαβαν να ξαναστήσουν όρθιο, ό,τι γκρέμισαν οι άσχετοι και οι ανίκανοι, εφιάλτες και μαρτύρια όπως τα φετινά δεν πρόκειται να ξαναπεράσουν το κατώφλι της Τούμπας.
