Κουράστηκα να γράφω και να λέω για τις ευθύνες του Λουτσέσκου και του Μπότο στη συγκρότηση του ρόστερ του ΠΑΟΚ. Κουράστηκα επίσης να ακούω τον Λουτσέσκου να λέει αρλούμπες περί πολλών νεαρών που έβαλε στην ομάδα, περί της απειρίας τους που κόστισε την αποτυχία και περί μεταβατικής περιόδου, στην οποία τάχα δεν φαντασιώθηκε ότι θα κατακτήσει τίτλο ή τίτλους.
Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι ο Ρουμάνος δεν ξέρει την αλήθεια. Δεν είναι κανένα κορόιδο. Το αντίθετο. Πανέξυπνος είναι. Ξέρει πολύ καλά ότι η ομάδα έπασχε από έλλειψη ποιότητας και ότι δεν είχε τους παίκτες που θα μπορούσαν να την οδηγήσουν στην επίτευξη των στόχων. Απλά, αποφεύγει να το παραδεχτεί δημόσια. Από τη μία πλευρά, δεν θέλει να κακολογήσει τα “παιδιά” κι από την άλλη δεν θέλει να παραδεχτεί τη δική του ευθύνη για τον σχηματισμό αυτού του ανισόρροπου, ελλειματικού, αδύναμου ρόστερ.
Μπορεί, όμως, να το αποφεύγει και για έναν ακόμη λόγο. Για να μην “εκθέσει” τον Ιβάν. Για να μη πει, για παράδειγμα, ότι υπήρχε η ευκαιρία να αποκτηθούν κι άλλοι, καλύτεροι παίκτες, αλλά εκείνος δεν διέθεσε τα απαιτούμενα χρήματα. Οτι κάποιες μέτριες έως κακές, όπως αποδείχτηκε, επιλογές, έγιναν γιατί δεν έφτανε το “μαλλί” για καλύτερες. Κι αυτό, βέβαια, είναι κάτι που όλοι όχι μόνο υποψιζόμαστε ότι συνέβη, αλλά φοβόμαστε ότι θα συμβεί και φέτος.
Προσωπικά, δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω ότι για να αποκτήσει μια ομάδα τους παίκτες που χρειάζεται δεν είναι απαραίτητο να ξοδέψει μια περιουσία. Αρκεί να ξέρει τι ζητάει και πού θα το βρει για να το πληρώσει φτηνά. Αρκεί να έχει εντοπίσει στόχους εφικτούς οικονομικά, οι οποίοι έχουν τα εχέγγυα για να αποδειχτούν έξυπνες επιλογές. Για παράδειγμα, ο Κουαλιάτα δεν κόστισε λίγα. Περίπου δύο εκατομμύρια ευρώ είναι πάρα πολλά χρήματα για ένα πιτσιρίκι που ένας Θεός ξέρει τι λιμπίστηκαν σ' αυτό οι άνθρωποι που το επέλεξαν και υποχρέωσαν τον Ιβάν να πετάξει αυτά τα δύο εκατομμύρια στον υπόνομο. Ενα πιτσιρίκι που ούτε καν στον ΠΑΟΚ Β μπορούσε να σταθεί.
Ομως, κακά τα ψέματα. Οταν το αφεντικό σφίγγει τα λουριά στις δαπάνες για μεταγραφές, τα περιθώρια στενεύουν. Μειώνονται κατά πολύ οι προοπτικές της απόκτησης αληθινά ποιοτικών παικτών και σίγουρα δεν γίνεται να αποκτηθούν πολλοί τέτοιοι παίκτες. Ναι, έγιναν πάλι λανθασμένες επιλογές, ναι, πετάχτηκαν πάλι άσκοπα χρήματα και για νεαρούς και για έμπειρους, αλλά αν το μπάτζετ ήταν μεγαλύτερο ίσως βλέπαμε στον ΠΑΟΚ δυο-τρεις πιο ποιοτικούς παίκτες. Και μια που μιλάμε για μπάτζετ, καλό είναι να ξέρουμε ή να θυμηθούμε ότι ο ΠΑΟΚ, για πρώτη φορά επί Ιβάν Σαββίδη, είχε φέτος, συνολικά, χαμηλότερα συμβόλαια και από τον Ολυμπιακό και από την ΑΕΚ, ακόμη και από τον Παναθηναικό...
Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, περιμένει ο κόσμος του ΠΑΟΚ την επόμενη κίνηση του Ιβάν. Τέσσερα χρόνια τώρα, τον βλέπει μόνο σε παλιές φωτογραφίες. Λογικό είναι να αισθάνεται ανασφάλεια. Εως το 2019 ήταν εδώ, παθιασμένος, ασχολιόταν με όλα και πολύ συχνά επικοινωνούσε με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ με δημόσιες τοποθετήσεις του. Κι αν για κάποιους λόγους δεν είναι ακόμη εφικτό να επανέλθει με τη φυσική παρουσία του, θα είναι αρκετό να εμφανιστεί, έστω εξ' αποστάσεως, να φωνάξει “παρών” και να εξηγήσει τι σκέφτεται για την αμέως επόμενη μέρα του ΠΑΟΚ και το μέλλον. Ολοι οι ΠΑΟΚσήδες περιμένουν μια διακήρυξη. Για τη δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας, για τη Νέα Τούμπα, για το αθλητικό κέντρο και όχι μόνο.
ΥΓ. Αγαπητέ πρόεδρε, κανείς δεν απαξιώνει την τεράστια προσφορά σου στον ΠΑΟΚ. Αλλά και κανείς δεν ξεχνάει εκείνα τα πολύ όμορφα λόγια που μας είχαν όλους ενθουσιάσει: “Εγώ βάζω πάντα στη ζωή μου μαξιμαλιστικούς στόχους. Θέλω να κάνω τον ΠΑΟΚ ένα από τα 20 κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης”...
