Ολυμπιακός: Ο «Βασιλιάς» των… 11 μέτρων

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε πει: «κάθε κέρδος, είναι μια αδικία σε κάποιον». Προφανώς ο Αλέκος Αλεξανδρής δεν είχε υπόψη του αυτήν τη ρήση όταν δήλωσε προ ημερών: «Εγώ μπορεί να έπεσα. Εσύ σαν διαιτητής έπρεπε να το δώσεις;» μιλώντας για τις αναρίθμητες περιπτώσεις στις οποίες έκανε βουτιές στις αντίπαλες περιοχές που θα ζήλευε και πρωταθλητής των καταδύσεων για να επιβραβευτεί με την εσχάτη των ποινών.

Με αφορμή αυτήν την κυνική δήλωση του επί μία δεκαετία (1994-2003) παίκτη του Ολυμπιακού, η «Μ» ανοίγει σήμερα τον φάκελο «πέναλτι» που εξελίχθηκε στη «βαριά βιομηχανία» του συστήματος που διαφεντεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο τα 20 τουλάχιστον τελευταία χρόνια. Οι αριθμοί ειδικά σε αυτήν την υπόθεση είναι ο πιο αδιάψευστος μάρτυρας μιας κατάστασης που βιώνει στο πετσί του το ελληνικό ποδόσφαιρο, το έχει οδηγήσει στην απόλυτη αναξιοπιστία και έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του ως προϊόν και τα άδεια γήπεδα.

Που να σταθεί περισσότερο κανείς στους πίνακες που προέκυψαν από την έρευνα 20 προς 21 χρόνων; Στον συντελεστή 167 υπέρ - 44 κατά του Ολυμπιακού άνθρωποι του οποίου –με θεσμικό ή όχι ρόλο- ανερυθρίαστα εκφράζουν φέτος παράπονα για το ότι κέρδισε φέτος μόνο ένα πέναλτι; Στο ότι ο ΠΑΟΚ έχει το μικρότερο από τους τέσσερις «μεγάλους» συντελεστή; Στο ότι η ΑΕΚ έχει κατορθώσει να έχει περισσότερα κερδισμένα πέναλτι τόσο από τον ΠΑΟΚ όσο και από τον Παναθηναϊκό παρότι απουσίασε για δύο σεζόν από τη Superleague; Στο ότι ο Ηρακλής κέρδισε στην τελευταία διετία τέσσερα πέναλτι ενώ χρεώθηκε με 10 ή τέλος μήπως στο ότι ο Άρης είναι ο μόνος από τους έξι «μεγάλους» με αρνητικό συντελεστή; Είναι αυτό που λένε «τα συμπεράσματα δικά σας»…