Αγαπητή Metrosport
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου στο ματς με τη Ριέκα “κατέβασε” την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα. Κανείς από τους παίκτες που έμειναν στον πάγκο, ή δεν είχαν δηλωθεί, δεν ήταν καλύτερος ή πιο έτοιμος από αυτούς που βρέθηκαν στο αρχικό σχήμα.
Από τους 11, Ελληνας ήταν μόνο ο Πασχαλάκης. Και οι 10 ξένοι είχαν 10 διαφορετικές εθνικότητες!
Ακόμη, από τους 11, οι 8 ήταν ηλικίας άνω των 30 και μόνο 3 κάτω των 30. Κι αν δεν έμπαινε ο Κούτσιας για λίγα λεπτά, δεν θα υπήρχε ούτε ίχνος παίκτη που να προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ.
Αφήνοντας στην άκρη το κυρίαρχο ζήτημα που είναι πόσοι και πόσο ποιοτικοί παίκτες απαρτίζουν το ρόστερ, όλα αυτά σημαίνουν έλλειψη σχεδιασμού για μια ομάδα ισορροπημένη, που δεν θα μοιάζει με τον Πύργο της Βαβέλ και θα υπηρετεί ένα συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο, μάλιστα, οι ίδιοι άνθρωποι του κλαμπ έχουν προβάλλει ως το ιδανικό, αλλά φαίνεται ότι αρχίζει πάλι να “ξεχνιέται” στο δεύτερο σκέλος του:
Κατάκτηση τίτλων, αλλά και συνεχής “παραγωγή”, προώθηση και ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών…
Το περίεργο είναι ότι η φετινή μεταγραφική αλαλούμ τακτική, που συνδυάζεται με την παραδοσιακή καθυστέρηση, τελεί υπό την… αιγίδα του ίδιου του Λουτσέσκου. Ο Ρουμάνος ανέλαβε, μας είπαν, την πλήρη ευθύνη στις μεταγραφές. Ο Ρουμάνος, μας είπαν, είναι σε κάθε περίπτωση αυτός που επιλέγει από λίστες προτεινόμενων παικτών. Ο Ρουμάνος, μας είπαν, είναι ο απόλυτα υπεύθυνος για τη συγκρότηση του ρόστερ. Κι έτσι, τα ερωτήματα έρχονται φυσιολογικά και αυτονόητα:
Δεν ξέρει ο Ρουμάνος ότι η πολυεθνικότητα βλάπτει; Δεν ξέρει ότι το ρόστερ του, τέλος Αυγούστου, έχει τεράστιες τρύπες; Δεν ξέρει ότι πολλοί από τους (ήδη έμπειρους τότε) παίκτες στους οποίους στηρίχτηκε για τα δύο (και όχι ένα) νταμπλ, είναι κατά τρία χρόνια μεγαλύτεροι φέτος που επέστρεψε; Δεν ξέρει ότι ο Ελληνας παίκτης “νιώθει” περισσότερο την ομάδα του και τον κόσμο της; Η μήπως δεν ξέρει ότι ο ΠΑΟΚ διαθέτει τις καλύτερες Ακαδημίες;
Τρία τινά μπορεί να συμβαίνουν:
1. Δεν είναι το απόλυτο αφεντικό για τον σχηματισμό του ρόστερ ο Λουτέσκου, οπότε πρέπει να αναζητήσουμε αλλού τους υπεύθυνους της ανισορροπίας.
2. Υπερεκτιμά, όπως πολύ φοβόμουν ότι θα συμβεί και το είχα επισημάνει, τόσο τις δικές του δυνατότητες, όσο και την ποιότητα του ρόστερ που παρέλαβε.
3. Πιστεύει ότι θα περάσει, κουτσά-στραβά στους ομίλους του Κόνφερενς Λιγκ και ποντάρει στις επόμενες μεταγραφικές κινήσεις για την ολοκλήρωση του παζλ, χωρίς να αισθάνεται ότι πρέπει να βιαστεί.
*Το πρώτο δεν θέλω να το πιστεύω, γιατί, αν ισχύει, θα σημαίνει ότι ο ίδιος ο επίσημος ΠΑΟΚ υπονομεύει τη γενναία επένδυση του Ιβάν Σαββίδη με την πρόσληψη του Λουτσέσκου και των συνεργατών του.
*Το δεύτερο, αν ισχύει, είναι το πιο επικίνδυνο απ’ όλα. Πολύ απλά γιατί ούτε η ομάδα αποτελείται μόνο από παίκτες - πρίγκηπες, ούτε ο Λουτσέσκου είναι μάγος για να μετατρέψει με το ραβδί του ορισμένους βατράχους σε πρίγκηπες.
* Το τρίτο, αν ισχύει, είναι μια πονταρισιά με ρίσκο. Για να “βγει”, πρέπει να ισχύσουν δύο προϋποθέσεις. Να καταφέρει ο ΠΑΟΚ να αποκλείσει τη Ριέκα και, το κυριότερο, με τις επόμενες μεταγραφικές κινήσεις να αποκτηθούν αληθινά ποιοτικοί παίκτες, που θα καταφέρουν να καλύψουν τα κενά και θα συμβάλουν στο να δημιουργηθεί μια πολύ πιο ισορροπημένη και αξιόλογη ομάδα, ικανή να υπηρετήσει και τους τρεις φετινούς στόχους της.
Αν δεν “βγει” αυτή η πονταρισιά, πάμε, σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια, σε μια χρονιά χαμένη. Και θα είναι πολύ κρίμα.
ΥΓ. Το καλό για τον ΠΑΟΚ (αλλά θλιβερό για το ελληνικό ποδόσφαιρο) είναι ότι το Πρωτάθλημα δεν άρχισε και ένας Θεός ξέρει πότε θα αρχίσει. Αρα, κάποιος από τον χρόνο που χάθηκε στις μεταγραφές καλύπτεται από το πατροπαράδοτο ελληνικό μπάχαλο, που δημιούργησε και διατηρεί σταθερά ένα εξευτελιστικό παγκόσμιο ρεκόρ, το να μην ξέρουμε ποτέ πότε θα αρχίσει το Πρωτάθλημά μας. Φέτος ξεκαθαρίσαμε σχετικά γρήγορα το γνωστό ζήτημα τού πόσες ομάδες θα συμμετάσχουν, αλλά πέσαμε πάνω στα τηλεοπτικά. Ολο και κάτι θα βρισκόταν...
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης
